Κάποτε μπορεί να ήταν της μόδας, αλλά, κατά γενική ομολογία, όταν ένας άντρας ξυρίζει το κεφάλι του, κάτι σημαίνει. Γιατί όταν ένας από τους αντρικούς φόβους είναι η καράφλα, κάποιοι το κάνουν επίτηδες στον εαυτό τους και τα παίρνουν «με την ψιλή»; Οι λόγοι είναι διάφοροι και για τον καθένα μπορεί να είναι διαφορετικός…
Οι ποδοσφαιριστές συνηθίζουν να σημαδεύουν κάποιο σημαντικό γεγονός στην αθλητική τους πορεία ξυρίζοντας το κεφάλι τους. Άλλες φορές το πράττουν πριν από κάποιο μεγάλο αγώνα ως όρκο νίκης και άλλοτε επειδή έχασαν έναν σημαντικό αγώνα για τον οποίο είχαν βάλει στοίχημα.
Αυτοί όμως δεν είναι οι μόνοι λόγοι για έναν άντρα να αφαιρέσει τις τρίχες της κεφαλής του…
Αντίδραση ή συμφιλίωση με τη φύση
Ένα σημαντικό ποσοστό του αντρικού πληθυσμού θα χάσει μεγάλο, ή και ολόκληρο, μέρος των μαλλιών του, με το πέρασμα του χρόνου. Για πολλούς, λοιπόν, το να το ξυρίσουν από μόνοι τους, αποτελεί μια απάντηση, μια αντίδραση στους νόμους της φύσης. Αφού ούτως ή άλλως θα γίνει αργά ή γρήγορα, θέλουν να συμφιλιωθούν με το γεγονός και να το δουν όσο θετικά μπορούν. Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που έχουν ήδη χάσει κάποιες τρίχες από την κεφαλή τους και ξυρίζουν και τις υπόλοιπες για να είναι πιο καλαίσθητο το θέαμα.
Μόδα και είδωλα
Η απάντηση μπορεί να έγκειται σε κάτι πολύ πιο «ρηχό» από τους ψυχολογικούς παράγοντες. Ίσως απλά το συγκεκριμένο λουκ να είναι της μόδας ή να θέλουν να αντιγράψουν το- επίσης φαλακρό- είδωλο τους. Θυμηθείτε τα τέλη της δεκαετίας των 90’s όπου η απουσία τρίχας κοσμούσε τα κεφάλια πολλών διασήμων όπως ο Μπρους Ουίλις κι ο Μάικλ Τζόρνταν. Ακόμα και σήμερα πολλοί ακολουθούν το παράδειγμα του Ουέντουορθ Μίλερ από το «Prison Break» και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το ξυραφάκι, χωρίς κάποιο βαρυσήμαντο λόγο και αιτία.
Δήλωση ταυτότητας
Σε μερικές περιπτώσεις ένα ξυρισμένο κεφάλι αντιπροσωπεύει τα πιστεύω και την ιδεολογία του καθενός. Οι καλόγεροι σε κάποιες θρησκείες μένουν καραφλοί για να δηλώσουν την αποστασιοποίηση τους από τα γήινα αγαθά και την πλήρη αφοσίωση τους στο Θεό. Τα κεφάλια «γουλί» των Skinheads της δεκαετίας του 90 συμβόλιζαν την αλληλεγγύη τους στην εργατική τάξη αν και πολλοί λένε ότι στην πραγματικότητα τα ξύριζαν για να μην κινδυνεύουν να πιαστούν από τα μηχανήματα, για να μην μπορούν να τους τραβήξουν από τα μαλλιά και για να αποφεύγουν τις ψείρες. Όπως και να έχει έγινε ένα σύμβολο υποκουλτούρας για την κοινωνία της Μ. Βρετανίας κι όχι μόνο.
Επαναστάτης χωρίς μαλλιά
Πολλοί άνθρωποι ξυρίζονται για να δείξουν την αδιαφορία τους ως προς τις αρχές και κυρίως για να προκαλέσουν αντιδράσεις. Κάποια παιδιά το κάνουν μόνο και μόνο επειδή δεν τους το επιτρέπουν οι γονείς τους. Είναι ένα είδος επανάστασης η οποία παίρνει σάρκα και οστά πάνω στο σώμα τους και συγκεκριμένα στις… τρίχες τους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι απλά κάποιες φορές δεν αντέχουμε άλλο με τα τζελ, τα σαμπουάν και όλες αυτές τις αηδίες και μέσα σε δευτερόλεπτα αποφασίζουμε να τα «πάρουμε όλα». Δεν έχει αιτία, είναι απλά μια αυθόρμητη κίνηση που ενδέχεται βέβαια να μας απογοητεύσει. Δεν μπορεί όμως κανείς να κάνει τίποτα για αυτό. Μαλλί είναι θα ξαναφυτρώσει…
