Όταν πρόκειται για τον καρκίνο του προστάτη θέλεις και δικαιούσαι να είσαι απόλυτα ενημερωμένος. Οι κορυφαίοι λοιπόν εξειδικευμένοι γιατροί και ερευνητές σού συστήνουν να ακολουθήσεις αυτές τις 9 νέες τακτικές πρόληψης και θεραπείας.
Ο Ρόμπερτ ντε Νίρο είναι σίγουρος ότι θα έχει την καλύτερη θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη, με τις πιο πρωτοποριακές τεχνικές, γιατί είναι πλούσιος και διάσημος. Το ίδιο κι εσύ αν μάθεις ποιες είναι αυτές και τις ζητήσεις από το γιατρό σου.
Στα εξειδικευμένα για τον καρκίνο του προστάτη ιατρικά κέντρα των ΗΠΑ, οι γιατροί δεν αρκούνται μόνο στο να εξετάζουν και να θεραπεύουν τους ασθενείς τους. Ταυτόχρονα κάνουν εργαστηριακή έρευνα και αναπτύσσουν νέες επαναστατικές θεραπείες για αυτόν τον τύπο του καρκίνου, που είναι αποκλειστικότητα των ανδρών.
Οι θεραπείες αυτές είναι τόσο νέες, που ο γιατρός σας (ο καλός γιατρός σας) μπορεί να μην έχει ακόμη ακούσει γι’ αυτές. Εμείς ρωτήσαμε αρκετούς από αυτούς τους πρωτοπόρους στην έρευνα για τον προστάτη και τις ιδιαιτερότητές του, ποιες ερωτήσεις θα έκαναν, ποιες θεραπείες θα προτιμούσαν, τι απαιτήσεις θα είχαν αν βρίσκονταν στη θέση του ασθενούς.
Ανακαλύψαμε ότι η εσωτερική πληροφόρηση, που είχαν αυτοί οι ειδικοί, τους έκανε να μην αρκούνται στις πρακτικές ρουτίνας και να έχουν πιο «προχωρημένες» απαιτήσεις. Απαιτήσεις που μπορεί να έχετε κι εσείς, ή ο μπαμπάς σας, αν βρεθείτε αντιμέτωποι με τη δακτυλική εξέταση.
Η τυπική πρακτική Νο 1
Από την ηλικία των 50 ετών και μετά κάνεις κάθε χρόνο δακτυλική εξέταση, καθώς και εξέταση PSA (Prostate-Specific-Antigen).
Αυτή ανιχνεύει τα επίπεδα των ειδικών για τον προστάτη αντισωμάτων και δείχνει στους γιατρούς αν υποφέρεις ή όχι από καρκίνο του προστάτη. Ειδικότερα, αν τα συνολικά αντισώματα είναι 4 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο αίματος ή μεγαλύτερα (ποσότητες οι οποίες δείχνουν ότι είναι πιθανόν καρκινικά κύτταρα να παραγάγουν αντισώματα) ο γιατρός σας μπορεί να σας στείλει για βιοψία.
Καλύτερη στρατηγική: Αρχισε την εξέταση PSA από την ηλικία των 40 ετών, αν έχεις οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη. Βεβαιώσου ότι ο γιατρός σου μετρά, κατά την εξέταση, τόσο τα ελεύθερα προστατικά αντισώματα όσο κι εκείνα τα οποία είναι συνδεδεμένα με άλλα μόρια, γνωστά και ως σύνθετα ή σύμπλοκα αντισώματα (τα καρκινικά κύτταρα παράγουν περισσότερα σύνθετα αντισώματα).
Ρώτα το γιατρό σου αν το κέντρο που κάνει τις εξετάσεις είναι σε θέση να σου παράσχει τη συγκεκριμένη.
Η τυπική πρακτική Νο 2
Κατά τη βιοψία του προστάτη λαμβάνονται έξι δείγματα ιστών. Καλύτερη στρατηγική: Διπλασιάστε τη λήψη δειγμάτων. «Η κλασική τεχνική των 6 δειγμάτων στη βιοψία μπορεί να μην εντοπίσει υπάρχοντα καρκινικά κύτταρα», λέει ο Jonathan Epstein, ουρολόγος στο κορυφαίο ιατρικό Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στο Μέριλαντ και συνεχίζει: «Γι’ αυτό παίρνουμε 12 δείγματα, ώστε να καλυφθούν και οι πιο απομακρυσμένες περιοχές του προστάτη». Αυτή η στρατηγική εξασφαλίζει πιο αξιόπιστα αποτελέσματα και δεν πονά περισσότερο από τη συνήθη βιοψία.
Η τυπική πρακτική Νο 3
Ο γιατρός στέλνει τα δείγματα της βιοψίας στο κοντινότερο νοσοκομείο ή ιατρικό κέντρο. Καλύτερη στρατηγική: Διάλεξε εσύ το κέντρο που θα σταλούν τα δείγματά σου. Ρώτα το γιατρό σου πού θα σταλούν και λάβε μέρος στις αποφάσεις.
Αν τα αποτελέσματα της βιοψίας δείχνουν παρουσία κακοηθών όγκων μπορείς να ζητήσεις να υπογραφούν από δύο παθολογοανατόμους, οι οποίοι θα συμφωνήσουν ως προς την επιθετικότητα του καρκίνου.
Σύμφωνα με τον Epstein, η επιθετικότητα του 15% των καρκίνων του προστάτη εκτιμάται λανθασμένα. Καθώς η θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου αποφασίζεται με βάση τη διαγνωσμένη επιθετικότητά του, είναι πολύ σημαντικό αυτή να διαγνωστεί σωστά. Ζητήστε να υποβληθείτε και σε άλλες εξετάσεις, όπως η μαγνητική τομογραφία.
Η τυπική πρακτική Νο 4
Ο ουρολόγος εκτιμά ότι ο καρκίνος σου δεν θα προκαλέσει προβλήματα για δεκαετίες και σε συμβουλεύει να μην τον πειράξεις, ώστε να αποφύγεις πιθανές παρενέργειες. Kαλύτερη στρατηγική: Προτού συμφωνήσεις με την τακτική της αναμονής, ρώτα το γιατρό σου τι τον κάνει να πιστεύει ότι ο καρκίνος σου δεν είναι τόσο επιθετικός.
Συζήτα μαζί του το σκορ σου στην κλίμακα Gleason, βάσει της οποίας γίνεται η ταξινόμηση της επιθετικότητας των καρκίνων του προστάτη. Μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όσοι ασθενείς είχαν σκορ μεγαλύτερο από 6 και ακολούθησαν τακτική αναμονής είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα από καρκίνο του προστάτη – σε σχέση με εκείνους που είχαν μικρότερο σκορ και ακολούθησαν την ίδια τακτική.
Σημειώνεται ότι αυτό ίσχυε ακόμα και για ασθενείς, στους οποίους βρέθηκε καρκίνος του προστάτη σε ηλικία 74 ετών.
Η τυπική πρακτική Νο 5
Ο ουρολόγος σου συνιστά ολική προστατεκτομή. Κλείνεις ραντεβού με ένα χειρουργό-ουρολόγο. Καλύτερη στρατηγική: Αν και ο ουρολόγος και ο ογκολόγος συμφωνήσουν ότι είναι απαραίτητο να αφαιρέσεις τον προστάτη σου, αναζήτησε ένα χειρουργό-ουρολόγο. ο οποίος να είναι πεπειραμένος σε αυτή την επέμβαση και να είναι σε θέση να προστατεύσει κατά το δυνατόν την ακεραιότητα του νευρικού συστήματος.
Είναι σημαντικό να προστατευτεί η ικανότητα ελέγχου της κύστης, καθώς και η ικανότητά σου για στύση. «Δεν θα εμπιστευόμουν τον προστάτη μου σε κάποιον γιατρό, που θα είχε πραγματοποιήσει λιγότερες από εκατό ολικές προστατεκτομές», λέει ο William Catalona, γιατρός στο Πανεπιστήμιο Ουόσιγκτον στο Σεν Λούις, και συνεχίζει: «Εχω μέχρι τώρα πραγματοποιήσει 2.500 και ξέρω ότι έχω καλύτερα αποτελέσματα τώρα σε σχέση με την εποχή που οι επεμβάσεις μου έφταναν τις 2.000».
Πάρε το θέμα στα σοβαρά: εκτός από το μέγεθος του όγκου, η εμπειρία του χειρουργού σου είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, που καθορίζει το αν θα απολαύσεις ξανά το σεξ και θα έχεις στεγνά παντελόνια…
Η τυπική πρακτική Νο 6
Αν ο όγκος είναι μεγάλος και υποβληθείς σε ολική προστατεκτομή, ο χειρουργός μπορεί να αναγκαστεί να καταστρέψει τα νεύρα που ελέγχουν τη σεξουαλική λειτουργία. Καλύτερη στρατηγική: Χειρουργοί στο Βaylor College of Medicine στο Χιούστον πραγματοποιούν μεταμόσχευση νεύρου, το οποίο παίρνουν από τον αστράγαλο του ασθενούς, προκειμένου να αποκαταστήσουν το τραύμα που προκαλεί η επέμβαση.
Με αυτό τον τρόπο έχει επιτευχθεί η προστασία της στυτικής ικανότητας του 60% των ασθενών. Να σημειωθεί ότι, πριν από την εφαρμογή της μεταμόσχευσης, οι πιθανότητες αυτής της κατηγορίας ασθενών για στύση ήταν μηδαμινές.
Η τυπική πρακτική Νο 7
Ο γιατρός σου συνιστά ακτινοβολίες, προκειμένου να σκοτωθούν τα καρκινικά κύτταρα. Το τυπικό μηχάνημα τεσσάρων πεδίων βομβαρδίζει τον προστάτη με ευρείες δέσμες ακτινοβολίας από μπροστά, πίσω, αριστερά και δεξιά. Καλύτερη στρατηγική: Οι νέες τεχνολογίες χρησιμοποιούν χιλιάδες μικρές δέσμες ακτινοβολίας, οι οποίες εστιάζουν επακριβώς στον προστάτη.
Αυτή η προσέγγιση αυξάνει τη δυνατότητα καταστροφής του όγκου, ενώ ταυτόχρονα ελαχιστοποιεί τη βλάβη που υφίστανται οι υγιείς ιστοί. Σε περίπτωση ακτινοβολιών ρώτησε το γιατρό σου για τη δόση: μελέτη επιστημόνων του Anderson Cancer Center στο Χιούστον έδειξε ότι οι ασθενείς που δέχθηκαν μεγαλύτερες δόσεις ακτινοβολίας είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν κανονικά επίπεδα PSA, 5 χρόνια μετά την επέμβαση.
Η τυπική πρακτική Νο 8
Αντί των ακτινοβολιών, ή ίσως μαζί με αυτές, ο ογκολόγος μπορεί να συστήσει την εμφύτευση στον προστάτη 60-120 ραδιενεργών σπόρων, οι οποίοι βαθμηδόν σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα που είναι γύρω τους.
Για την ακριβή εμφύτευσή τους χρησιμοποιεί εικόνες της περιοχής του προστάτη, που έχουν ληφθεί πριν από την επέμβαση. Καλύτερη στρατηγική: Η ακριβής τοποθέτηση των ραδιενεργών σπόρων (μεγέθους σπόρου ρυζιού) είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματικότητά τους.
Καθώς το μέγεθος του προστάτη αλλάζει κατά τις εβδομάδες πριν από την επέμβαση, βεβαιώσου ότι πριν από την εμφύτευση, ή ακόμα καλύτερα κατά την διάρκειά της, ο γιατρός χρησιμοποιεί την τεχνολογία που του επιτρέπει να έχει τις πλέον πρόσφατες εικόνες του αδένα.
Η τυπική πρακτική Νο 9
Μία δεκαετία μετά την προστατεκτομή σου ή την ακτινοβόληση του όγκου, τα επίπεδα PSA είναι αυξημένα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι κάποια καρκινικά κύτταρα έχουν μείνει ζωντανά.
Ο ουρολόγος σου συστήνει αλλαγή στα φάρμακα, που αναστέλλουν τις ορμόνες. Καλύτερη στρατηγική: Ρώτα τον αν συστήνει χημειοθεραπεία. Οι περισσότεροι ογκολόγοι πιστεύουν ότι βοηθά, ενώ οι ουρολόγοι δεν συμφωνούν, ισχυριζόμενοι ότι δεν υπάρχουν μελέτες που να αποδεικνύουν αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών, οι οποίοι υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Επιπροσθέτως, δεν θέλουν να ταλαιπωρήσουν τους ασθενείς με τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας.
Ωστόσο, λένε οι ογκολόγοι, κατά την τελευταία δεκαετία έχουν αναπτυχθεί φάρμακα με πολύ λιγότερες παρενέργειες σε σχέση με αυτά του παρελθόντος.
