Είναι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να γελάει δυνατά με αυτά που βλέπει και αντιλαμβάνεται. Σίγουρα όπως έχει ειπωθεί πολύ πριν από μένα η άγνοια είναι τελικά αρετή. Μερικές φορές θα ήθελα να ήμουνα βουτηγμένος στην απόλυτη άγνοια. Δυστυχώς είναι από τα πράγματα που δεν μπορείς να δημιουργήσεις, ή το’ χεις ή δεν το’ χεις.
Να στουκάρω πουθενά για να χαζέψω… δεν το βλέπω οπότε μάλλον μένουν δύο μόνο λύσεις. Να μάθω να ζω με αυτό ή να πάρω τα βουνά. Ίσως για πολλούς να ακούγονται λίγο ακαταλαβίστικα όλα αυτά, ίσως τελικά όπως μερικές φορές σκέφτομαι δυνατά τώρα απλά να αποτυπώνονται και στο monitor μου. Έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν μόνο ένας άντε δυο εκλεκτοί φίλοι βλέπουμε το μπάχαλο που ζούμε. Μιλάμε για την απόλυτη ισοπέδωση και πάνω που λέω ότι τα έχω δει όλα συμβαίνουν ακόμα χειρότερα. Σε γενικές γραμμές είμαστε πιόνια, πιόνια του τίποτα και της μάζας. Υπάρχει μεγάλη προσπάθεια να γίνουμε όλοι ζώα και οι περισσότεροι από εμάς εγκαταλείπουμε το ανθρώπινο είδος και θυμόμαστε τους επιστημονικά πάντοτε προγόνους μας…
Είναι λυπηρό αυτό που βλέπω εδώ και χρόνια γύρω μου. Θα έλεγα ότι φταίω εγώ, ότι φταίει το περιβάλλον μου…θα τα έριχνα όλα πάνω μου και γύρω μου αρκεί να ήταν αλήθεια. Αρκεί να ήταν λίγο ποιο ανθρώπινα αυτά που βλέπω και ακούω. Και όμως δεν είναι, ευτυχώς δεν φταίει το περιβάλλον μου 🙂 Δεν έχω καμία όρεξη να γράψω για τη νύχτα, κάποια ούτε καν γράφονται. Παρόλα αυτά αν συμφωνήσουμε ότι τη νύχτα πέφτουν οι μάσκες του «δήθεν» και φαίνεσαι πραγματικά ποιος είσαι…τότε αλίμονο μας. Για ένα ποτάκι βγαίνω ο χριστιανός και τελικά κάνω ρεπορτάζ!
Έχω σιχαθεί πλην μετρημένων εκπομπών την Ελληνική τηλεόραση. Λειτουργεί αποκλειστικά με πρόγραμμα. Αν δεν ξέρω ώρα και αντικείμενο προγράμματος προτιμώ να κοιμηθώ ή να κοιτάω τον τοίχο και να φαντάζομαι ότι είμαι στη Καραϊβική και αυτός ο τείχος απλά μου μπλοκάρει την παραλία.
Βλέπω τις «Εικόνες» ή τον «Εξάντα» και ταξιδεύω (σημείωση, αυτές είναι εκπομπές). Βλέπω διαφορετικούς πολιτισμούς με πραγματικά προβλήματα. Προβλήματα σημαντικότερα από τα παλιό ring tone ή το τραγούδησε καλύτερα ο τάδε στο x-factor. Και φτάνω σε σημείο να απορώ. Μήπως είναι εθιστικές οι μπούρδες τέτοιου τύπου; Έχω πραγματικά μπερδευτεί γιατί αυτές οι μπούρδες πιάνουν από τους εντελώς αγράμματους μέχρι τους αρκετά μορφωμένους. Μάλλον είναι κοινωνικό το πρόβλημα; Δεν ξέρω, ίσως τελικά να είναι κομμάτι κατάρα η γενιά μου. Δεν πέρασε ούτε εμφύλιο, ούτε χούντα, ούτε παγκόσμιο πόλεμο ούτε τα παράγωγά τους ( πείνα, δυστυχία, θάνατο ). Βλέπω στον «εξάντα» τον εμφύλιο και τον θάνατο που έφερε το τσουνάμι και το πρώτο που σκέφτομαι είναι ότι ο AΝΤ1 έχει την ακροαματικότητα γιατί παίζει fame. Γελάς ή κλαις τώρα;
Βλέπω νέα «ζευγάρια» να ψάχνονται, βλέπω παλιά να χωρίζουν με άνεση και με παιδιά στη μέση. Βλέπω «φίλους» που χρησιμοποιούν «φίλους».Ο καθένας για την πάρτι του. Βλέπω πιτσιρίκια να πηδιούνται ασύστολα, 40αρες που τις έχει φάει η μοναξιά ( κατάφερα να το πω ευγενικά ) ή η ανεξαρτησία της «σύγχρονης» γυναίκας. Κόσμο να μην πιστεύει πουθενά και τίποτα, να μην έχει ιδανικά να μην έχει πρότυπα ουσίας, να μην έχει στόχους. Βλέπω ώριμο ηλικιακά κόσμο να ψάχνεται όπως τα δεκαεξάχρονα… Για πολιτισμό να μην μιλήσω, έχει γίνει τόσο τηλεκατευθυνόμενος που δεν έχει νόημα ποια. Έλεος ρε γαμώτο.
Θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ αν και μου αρέσει να παίρνω τα βουνά..Μπορεί να είναι απλά ιδέα μου, μπορεί να ξύπνησα στραβά, μπορεί να περνάω μια γενικότερη φάση άρνησης….μπορεί πολλά. Εύχομαι να είναι ιδέα μου και να μην είναι τόσο μεγάλα τα ποσοστά – όσο τα αντιλαμβάνομαι – του κόσμου που έχει κάτι ή όλα τα παραπάνω…
