Πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας αντάλλαξαν θέσεις κατά τη διάρκεια μίας μικρής βόλτας εκτός της τρέχουσας τροχιάς τους.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα του Steve Desch, ενός αστροφυσικού από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ο οποίος πιστεύει πως όλοι οι γιγάντιοι αέριοι πλανήτες απέκτησαν μορφή σε απόσταση δύο φορές πιο κοντά στον ήλιο απ’ ότι είναι σήμερα, μία θεωρία που θα μπορούσε να αποκαλύψει ένα μεγάλο μέρος του μυστηρίου σχετικά με τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος.
Το ηλιακό σύστημα μετράει αισίως 4.3 δισεκατομμύρια χρόνια ζωής. Ο σχηματισμός των βραχωδών πλανητών από συγκρούσεις ακόμα μεγαλύτερων αντικειμένων αποτελεί μία βάσιμη θεωρία. Το πώς δημιουργήθηκαν, όμως, οι εξώτεροι αέριοι γιγάντιοι πλανήτες παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Τα στοιχεία δείχνουν πως για να σχηματιστεί ο Δίας θα έπρεπε να περάσουν πολλά εκατομμύρια χρόνια, ενώ θα χρειάζονταν πολλά δισεκατομμύρια χρόνια για τον σχηματισμό του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Σύμφωνα με τον Desch, όμως, το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι τόσο παλιό. Η ύπαρξη ενός πιο συμπαγούς αέριου δίσκου γύρω από τον ήλιο θα μπορούσε να εξηγήσει τη δημιουργία των δύο πλανητών, μόνο όμως αν ληφθεί ως δεδομένο ότι οι δύο πλανήτες αντάλλαξαν θέσεις.
Μετά τον γρήγορο σχηματισμό των γιγάντιων αέριων πλανητών, δηλαδή του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα, κάτι ώθησε αυτούς τους πλανήτες προς τα έξω, στη σημερινή τους τροχιά.
Μικρές έλξεις βαρύτητας από διερχόμενους κομήτες ενδέχεται να προκάλεσαν αυτό το γεγονός μετά από δισεκατομμύρια χρόνια.
Ο Desch δήλωσε πως ό,τι και αν συμβαίνει, κανείς δεν θα είναι ποτέ σε θέση να εξηγήσει πως σχηματίστηκε ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας μέσα σε 10 εκατομμύρια χρόνια, ενώ τίποτα απ’ όσα αναφέρονται στις μελέτες του δεν αποδεικνύει κάτι.
Τούτα τα στοιχεία αποτελούν μόνο ισχυρές ενδείξεις που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αρκετές ιδιομορφίες και μυστήρια για τη διαμόρφωση του ηλιακού μας συστήματος.
