Στη διαπραγμάτευση για τη συνολική θωράκιση της Ευρωζώνης, απ’ ό,τι φαίνεται, σημαντική πτυχή θα είναι ένα σχέδιο ρύθμισης του δημόσιου χρέους των δημοσιονομικά εκτεθειμένων χωρών. Πρόκειται για ένα μήνυμα αισιοδοξίας καθώς οι ρυθμίσεις, μέσω της επαναγοράς κρατικών ομολόγων, είναι μια σαφής πιστοποίηση για την αξιοπιστία της μελλοντικής τους ανάκαμψης.
Οι ρυθμίσεις αυτές δεν πρέπει να συγχέονται με την αναδιάρθρωση: Οι πρώτες ενισχύουν την εμπιστοσύνη των αγορών, ενώ η δεύτερη θέτει για άγνωστο χρονικό διάστημα εκτός αγορών τη χώρα που προχωρεί σε «κούρεμα» του δημόσιου χρέους της.
Έτσι δεν υπάρχει ανακολουθία ανάμεσα στη διαβεβαίωση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται αναδιάρθρωση χρέους, και τα δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό Τύπο, κυρίως γερμανικό, που αναφέρονται στις συζητήσεις και διαβουλεύσεις για τη μεθόδευση των ρυθμίσεων.
Η επιμήκυνση μαζί με τις ρυθμίσεις κάνουν για πρώτη φορά από την έναρξη της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης ρεαλιστική την προοπτική οριστικής εξόδου από το φαύλο κύκλο του δημόσιου χρέους στο οποίο έχουμε εγκλωβισθεί.
Πριν από ένα χρόνο, αυτές οι εξελίξεις θα ήταν αδιανόητες:
Η Ελλάδα είχε μηδενική αξιοπιστία, με αποτέλεσμα να θεωρείται ανέφικτη η δημοσιονομική ανασύνταξη. Μέσα σε λίγους μήνες η χώρα μας απέδειξε ότι μπορεί να λάβει και να εφαρμόσει οδυνηρές αποφάσεις. Σήμερα ένα χρόνο μετά, χάρη στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, η διασφάλιση μιας συνολικής προοπτικής απεγκλωβισμού από το χρέος και ανάκαμψης στη συνέχεια είναι μια ορατή ελπίδα.
Πριν από ένα χρόνο στη Γερμανία θεωρούσαν αδιανόητη τη βοήθεια σε χώρα-μέλος της Ευρωζώνης που θα βρεθεί σε αδυναμία δανεισμού και προβληματίζονταν μόνον στη διασφάλιση μιας ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας μας. Η Ελλάδα ανήκε σε μια ειδική κατηγορία με την αναξιοπιστία της να τη διαφοροποιεί ακόμη και σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα.
Μέσα σε ένα χρόνο, η χώρα ξανακερδίζει τη χαμένη διεθνή αξιοπιστία της χώρας και στην ίδια περίοδο η Γερμανία κατανόησε ότι τα ζωτικά της συμφέροντα ταυτίζονται με τη συνολική θωράκιση της Ευρωζώνης.
Έτσι διαψεύδονται οι εντός και εκτός συνόρων Κασσάνδρες που προφήτευαν επιστροφή στη δραχμή και χρεοκοπία τύπου Αργεντινής.
Ο δρόμος είναι μακρύς, βρισκόμαστε στην αρχή του αλλά πλέον υπάρχει ορατή διέξοδος με την ένταξή μας στην Ευρωζώνη να αποδεικνύεται μη αντιστρέψιμη αλλά και ταυτόχρονα σωτήρια. Και με τους Ελληνες πολίτες -τόσο συκοφαντημένους- να παρουσιάζουν εξαιρετικές αντοχές με την προσδοκία ότι κάτι αλλάζει. ΄Η, έστω, ότι μπορεί να αλλάξει.
