Άρθρο της Μαρίας Παπαδοπούλου.
Η ζωή είναι μικρή κι αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να την εκτιμάμε. Πολλές φορές σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος και δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Είναι τόσα πράγματα που πρέπει να κάνω καθημερινά που μια μέρα δεν μου φτάνει. Κάθομαι και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για να νικήσω τη δύναμη του χρόνου και να μπορέσω να ζήσω περισσότερα πράγματα. Αναζητώ τρόπο ώστε να μπορώ σε μια μέρα να βρω χρόνο για όλα τα πράγματα και πρόσωπα που αγαπώ.
Πέρα από αυτά, μέσα από το πέρασμα του χρόνου και κατ’επέκταση της ζωής, συνειδητοποιώ και κάτι άλλο. Κάθε φορά, σε ό,τι κατάσταση κι αν βρισκόμαστε έχουμε μόνο μια ευκαιρία. Δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος.
Έχουμε μόνο μια ευκαιρία την οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Αυτό είναι το μυστικό ώστε να απολαμβάνουμε περισσότερο τη ζωή και να μην αφήνουμε το χρόνο να περνάει μετανιώνοντας για πράγματα που δεν προλάβαμε να κάνουμε.
Προσωπικά, πολλές φορές έχω βρεθεί σε καταστάσεις που δεν τις εκμεταλλεύτηκα όσο κι αν ήθελα για διάφορους λόγους. Κάθε φορά έβρισκα τη δικαιολογία ότι κάτι θα σκεφτώ κι ότι θα έχω κι άλλη ευκαιρία για να διορθώσω την κατάσταση. Μεγάλο λάθος. Ο χρόνος περνά και οι ευκαιρίες χάνονται με το πέρασμά του. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κατανοήσουμε πως δεύτερες ευκαιρίες σπάνια δίνονται.
Πρέπει να ρισκάρουμε και να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία.
Πολλές φορές βρέθηκα στο σημείο να μετανιώνω για πράγματα που δεν έκανα και για άλλη μια φορά άφηνα τον χρόνο να περνά. Πίστευα πως θα υπήρχε κι άλλη ευκαιρία στο μέλλον αν όχι σύντομα. Αυτό κατάλαβα πως ήταν λάθος γιατί ούτε τα πράγματα διορθώνονται πάντα εκ των υστέρων ούτε πάντα σου δίνονται κι άλλες ευκαιρίες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί όταν κάτι τέτοιες καταστάσεις αφορούν τις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, οι άνθρωποι δεν μας δέχονται πάντα, ούτε και μας δίνουν κι άλλη ευκαιρία.
Κατά τη γνώμη μου όταν συμβαίνει αυτό και μάλιστα όταν έχει συμβεί πολλές φορές είναι κι ένα καλό μάθημα. Σε βάζει σε σκέψεις και σε ωθεί στο να παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου την ίδια στιγμή σαν να μην υπάρχει επόμενη φορά. Πολλές φορές όμως σε πονάει το να μην μπορείς να διορθώσεις τα πράγματα, το να μην έχεις άλλη μια ευκαιρία από ένα πρόσωπο που τόσο αγαπάς ή σε μια κατάσταση που είναι σημαντική για σένα.
Αυτό που τώρα προσπαθώ να κάνω κι εγώ η ίδια είναι να το συνειδητοποίησω αυτό όλο και περισσότερο, ώστε να σταματήσω να μετανιώνω για πράγματα που δεν έκανα. Δεν θέλω να φτάσω σε κάποιο σημείο που να έχω χάσει πολύτιμο και δημιουργικό χρόνο από τη ζωή μου μετανιώνοντας για πράγματα που δεν πρόλαβα να κάνω ή να πω.
Δεν θέλω να είμαι ένας απλός θεατής της ζωής μου, αλλά θέλω να ζω τη ζωή μου απολαμβάνοντας ακόμα και το κάθε δευτερόλεπτο.
Σημασία έχει να έχουμε στο μυαλό μας ότι το να παίρνεις ένα ρίσκο είναι προτιμότερο από το να μην κάνεις τίποτα. Όταν ρισκάρεις συνήθως δεν χάνεις. Και φυσικά, ως γνωστόν το να μετανιώνεις για κάτι που έκανες είναι καλύτερο από το να μετανιώνεις για κάτι που δεν έκανες.
