Planet Terror (soundtrack)

Το Grindhouse είναι αναμφίβολα μια από τις ταινίες της χρονιάς. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά άλλωστε, όταν αποτελεί την σύμπραξη δύο «κακών» παιδιών του Ηollywood και ιδιαίτερα αγαπημένων από το ελληνικό κοινό, δηλαδή των αξιότιμων κυρίων Robert Rodriguez (του εξαιρετικού Sin City) και του Quentin Tarantino (ο οποίος δεν θεωρώ ότι χρειάζεται extra συστάσεις). Από το trailer ήδη περιμένουμε τι θα δούμε : μια cult/pulp ταινία που θα αποθεώνει την αντρική ονείρωξη, όντας γεμάτη με εκρήξεις, βία, αίμα και γυναίκες οι οποίες δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα.

Με το φετινό τους πόνημα όμως τα πράγματα σίγουρα περιπλέκονται καθώς η υποδοχή από κοινό και κριτικούς στις ΗΠΑ υπήρξε χλιαρότατη και ο δικός μας Τάκης ήδη έχει ανακοινώσει την ετυμηγορία του και εικάζω πως μόλις η ταινία προβληθεί και στην Ελλάδα, οι συνήθεις cineπολέμιοι θα τον περιλάβουν για να του εξηγήσουν πως πρέπει να βλέπει το cinema χωρίς εμπάθειες.

Στα καθ’ ημάς τώρα, ο Tarantino είναι μια περίεργη περίπτωση σκηνοθέτη : είναι ο άνθρωπος που όπως έχει δηλώσει πρώτα του έρχονται στο μυαλό τα κομμάτια που θα επενδύσουν μια κινηματογραφική σκηνή και μετά οι υπόλοιπες λεπτομέρειες για την σκηνή καθαυτή.

Έτσι έχει καταφέρει κάτι το μοναδικό : τα ost των ταινιών του λατρεύονται τόσο ευλαβικά, που πολλές φορές ξεπερνούν σε φήμη ακόμα και τις ίδιες του τις ταινίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ακόμα και σήμερα το ost του Pulp Fiction, που κοσμεί όλες τις δισκοθήκες τόσο καθενός που θέλει να χαρακτηρίζεται cineφιλ, όσο και κάποιων ατόμων που δεν είδαν ή δεν γούσταραν την ταινία, αλλά δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην τότε εκδοχή της δικιάς μας Misirlou και στα υπόλοιπα highlights του δίσκου εκείνου.

Στο σημερινό Planet Terror ost, το φιλαράκι του Tarantino, Rodriguez, σκηνοθετεί την ταινία και συνθέτει και ένα soundtrack ποίημα – απολύτως κομμένο και ραμμένο για να φτιάξει μια μυθολογία γύρω από την ταινία του (για εμάς που δεν την έχουμε δει ακόμα) και για να συντηρήσει τον μύθο των δύο δημιουργών, όπου έχει ήδη προβληθεί το Grindhouse.

Έτσι, το soundtrack του Planet Terror είναι ακριβώς ότι θα περιμέναμε, ή υπό μια έννοια θα απαιτούσαμε από τον Rodriguez: βουτηγμένο στο αίμα, την νουάρ αισθητική και την pulp (υπο)κουλτούρα των αρχών των 80s. Το Planet Terror ost πρέπει να συνελήφθει σε μια ροζ κάντιλακ, κινούμενη με φρενήρη ταχύτητα στην Route 66, με τον άνεμο να ανακατεύει τα μαλλιά του Rodriguez και τα ray ban γυαλιά του να λαμπιρίζουν κάτω από τα νέον φώτα.

Η ξεραμένη ketchup και το μισοφαγωμένο hamburger θα είναι σίγουρα το ντεκόρ του εσωτερικού του αμαξιού, στο οποίο μια ημι-λιπόθυμη, ημίγυμνη, κακοπληρωμένη αλλά και πανέμορφη στάρλετ θα κοιμάται στην θέση του συνοδηγού. Και στο cd player του αμαξιού θα παίζουν σίγουρα αυτοί οι ήχοι : ένα μίγμα southern αισθητικής, με ηλεκτρική τσαντίλα, pulp ηχόχρωμα και cult status.

Τίποτα λιγότερο από ότι περιμένουμε δηλαδή και ενδεχομένως κάτι περισσότερο απ’ ότι προσδοκούσα, καθώς δεν περίμενα το συγκεκριμένο δισκάκι να είναι τόσο καλό. Το σύνολο του soundtrack του Planet Terror είναι φυσικά ορχηστρικό, με ένα μελίρρυτο και παθιάρικο Grindhouse Blues να θεριεύει και να μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό στο μέσον της διάρκειάς του και με τα υπόλοιπα κομμάτια του να μην υστερούν και να είναι υποταγμένα στην παραπάνω αισθητική και περιγραφή.

Αυτό όμως που εκτοξεύει πραγματικά το συναισθηματικό αποτέλεσμα της παρούσας μουσικής επένδυσης, είναι η συγκλονιστική/αισθησιακή/διεγερτική ερμηνεία της δεσποινίδος Rose McGowan σε κάποια από τα κομμάτια του δίσκου, η οποία είναι τόσο έντονη, που σίγουρα θα σας μείνει για πολύ πολύ καιρό στο μυαλό.

Επιπροσθέτως θα έπρεπε σίγουρα να σημειώσουμε το κολλητικό της μουσικής φράσης του θέματος της ταινίας (αν και – για τους γνώστες – μοιάζει πολύ με το Love Buzz των Nirvana) καθώς και την πέρα από κάθε περιγραφή διασκευή των Nouvelle Vague στο Too Drunk To Fuck των Ramones.

Δισκάκι φτιαγμένο για φανατικούς, με το ιδιαίτερο του status του να το συνοδεύει. Οι αναγνώστες της στήλης έχετε δύο επιλογές : είτε το αγοράζετε με την μια, είτε όταν θα πάτε σε κάποιο καλοκαιρινό «εναλλακτικό» bar και το ακούσετε ολόκληρο να παίζει (καθώς πίνεται μονορούφι και είναι εξαιρετική επιλογή και για όσους δουλεύετε ως dj σε ανάλογα μαγαζιά), θα ρωτήσετε τι είναι για να μάθετε και… να το αγοράσετε. Εξαιρετικό!

• Βαθμολογία: 8.5/10

Track Listing

1. Grindhouse (Main Titles)
2. Doc Block
3. The Sickos
4. You Belong To Me
5. Go Go Not cry Cry
6. Hospital Epidemic
7. Useless Talent#32
8. His Prescription…Pain
9. Cherry Darling
10. The Grindhouse Blues
11. El Wray
12. Police Station Assault
13. Dakota
14. Zero To Fifty In Four
15. Fury Road
16. Helicopter Sicko Chopper
17. The Ring In The Jacket
18. Killer Legs
19. Melting Member
20. Too Drunk To F*ck
21. Cherry`s Dance Of Death
22. Two Against The World