- Σύνθεση, Εκτέλεση και Παραγωγή Μουσικής: Jerry Goldsmith
- Κυκλοφορία: Varese Sarabande Records, 2003
- Συνολική Διάρκεια: 61 λεπτά
- Εύρεση του CD στην Αγορά: Περιορισμένη
- Είδος Tαινίας: Τρόμου
Η ταινία “Poltergeist II – The Other Side” (1986) ήταν ένα από τα πολλά sequel που εκμεταλλεύτηκαν την επιτυχία της αρχικής τους ταινίας. Το “Πνεύμα του Δαίμονα”, όπως ονομάστηκε η ταινία στη χώρα μας και μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ήταν διαθέσιμη μόνο σε VHS, ήταν η πρώτη συνέχεια της πασίγνωστης και άκρως επιτυχημένης ταινίας Poltergeist του 1982, μιας από τις κορυφαίες ιστορίες πνευμάτων της μεγάλης οθόνης. Ο παραγωγός Steven Spielberg ανέθεσε στο συνθέτη Jerry Goldsmith το πιο δύσκολο έργο: τη μουσική απεικόνηση του τρόμου. Το soundtrack της ταινίας Poltergeist – υποψήφιο για όσκαρ – θεωρείται πλέον ένα μοναδικό δείγμα γραφής για το είδος.
Στο Poltergeist II, η επιστροφή του Jerry Goldsmith ήταν δεδομένη. Όμως, τώρα ο ποιοτικός δείκτης του αποτελέσματος δεν ήταν τόσο ψηλά όπως την πρώτη φορά. Η ταινία, παρά τα όποια θετικά στοιχεία της, υπολειπόταν αισθητά συγκριτικά με το Poltergeist. Το μόνο ίσως στοιχείο της που ξεχώρισε εκ του αποτελέσματος ήταν η μουσική της, αν και αυτή τη φορά ακολουθήθηκε διαφορετική προσέγγιση από το συνθέτη. Η κύρια αλλαγή πλεύσης ήταν η σημαντική συμμετοχή ηλεκτρονικών ήχων στη μουσική που έγραψε για την ταινία.
Φανατικός πολέμιος της υποκατάστασης της ορχήστρας από τα synthesizers (ηλεκτρονική μουσική), ο Jerry Goldsmith ανέκαθεν θεωρούσε τα synthesizers ως ένα ακόμη όργανο της ορχήστρας που εμπλουτίζει τους ήχους της. Από την σκοπιά αυτή, ολόκληρη η πορεία του συνθέτη ήταν μια διαρκής αναζήτηση νέων ήχων για τις ταινίες του, γεγονός που δικαίως του αποδίδει τον τίτλο του μεγάλου καινοτόμου στον χώρο του.
Οι ηλεκτρονικοί ήχοι που χρησιμοποιεί ο συνθέτης εδώ, σε αντίθεση με το Poltergeist που ήταν σχεδόν αποκλειστικά ορχηστρικό, βρίσκουν εφαρμογή σε κάθε στιγμή, είτε στόχος είναι ο εμφανής τρόμος ή ο προϊδεασμός του, είτε οι μελωδικές στιγμές. Η επέκταση του μουσικού συνόλου που δημιουργήθηκε για το Poltergeist γίνεται με τη εισαγωγή αρκετών νέων θεμάτων αλλά πάντα με τη διατήρηση του βασικού παλιού. Το θέμα του Ινδιάνου της ταινίας ακούγεται στο κομμάτι “The Power” (#1), της γιαγιάς της μικρής Carol Anne στο “Late Call” (#4) και του κακού (οι οντότητες που κατακλύζουν το νέο σπίτι της οικογένειας Freeling) στο “They’re Back” (#5).
Τρία νέα θέματα και ένα παλιό, που αποτελεί το συνδεκτικό κρίκο ανάμεσα στη μουσική των δύο ταινιών, την παιδική μελωδία αφιερωμένη στη μικρή Carοl Anne, ένα από τα πιο γνωστά θέματα του συνθέτη Jerry Goldsmith που ακούγεται αρκετές φορές σποραδικά μέσα στο soundtrack αλλά και πιο ολοκληρωμένα, με τη συνοδεία χορωδίας, στο “Carol Anne’s Theme” (#14).
Ακούγοντας κανείς τη μουσική του Poltergeist II, θαυμάζει τις μεγάλες της αντιθέσεις. Από τη μία πλευρά ακούει ό,τι πιο λυρικό και γεμάτο παιδική αθωότητα στα κομμάτια “Late Call” (#4) και “Carol Anne’s Theme” (#14) και από την άλλη βυθίζεται στο σκότος με τις επιβλητικές επιδόσεις της χορωδίας που αναπαριστά το απόλυτο κακό στα κομμάτια “They’re Back” (#5), “Wild Braces” (#8) και σε ορισμένα άλλα σημεία σε λιγότερο βαθμό.
To θέμα της γιαγιάς της μικρής Carol Anne είναι ένας εξαιρετικός συνδυασμός αέρινων ηλεκτρονικών ήχων και άρπας, που όσο ξεδιπλώνεται συνοδεύεται όλο και περισσότερο από τα έγχορδα της ορχήστρας, ώσπου προς το τέλος αναλαμβάνουν αποκλειστικά αυτά να ορίσουν τα συναισθήματα του θεατή.
Ένα απολύτως λυρικό θέμα, από εκείνα τα κλασικά αέρινα που συνθέτει με τόση μαεστρία ο Jerry Goldsmith. Πηγαίνοντας τώρα στο άλλο άκρο, για την απεικόνιση του κακού που περιβάλλει την οικογένεια Freeling, κρίθηκε απαραίτητη η χρήση χορωδίας κατά το πρότυπο της ταινίας “The Omen” με εμφανώς αλλαγμένη δυναμική: η χορωδία αυξάνεται σε όγκο και γίνεται πολύ πιο δύνατη. Το αποτέλεσμα είναι, όπως θα περίμενε κανείς, κάτι παραπάνω από τρομακτικό.
Κατά ένα ορισμένο ποσοστό, η μουσική του Poltergeist II αναλώνεται σε στιγμές απλής μουσικής ατμόσφαιρας, ως επί το πλείστον σκοτεινής, με τον τρόμο να υποβόσκει. Αυτός είναι ο λόγος που αρκετά κομμάτια παίρνουν χαμηλή αξιολόγηση, όπως τα “The Mall” (#2), “The Visitor” (#7), “Leave Us Alone” (#9). Σε αυτά κυριαρχούν οι ηλεκτρονικοί ήχοι που συνοδεύονται από ιδιόμορφες εκδηλώσεις των πνευστών, εγχόρδων και κρουστών οργάνων. Στην ταινία έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους, όμως, μεταφραζόμενα σε απόλυτους μουσικούς όρους δεν έχουν να πουν τίποτα το ουσιαστικό.
Μια ακόμη κυκλοφορία της Varese Sarabande Records σε Deluxe Edition μας άφησε απολύτως ικανοποιητικές εντυπώσεις. Όσον αφορά τη μουσική, θα βρείτε πολλές ευχάριστες μουσικές στιγμές (τρόμου ή μη) που είναι αρκετές για να σας τραβήξουν το ενδιαφέρον. Μιας και το soundtrack της ταινίας Poltergeist είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί πια στα ελληνικά δισκοπωλεία, το soundtrack του Poltergeist II παρουσιάζεται ως η κατάλληλη ευκαιρία για να ακούσετε το γλυκό και πανέμορφο θέμα της μικρής Carol Anne. Σαφώς υποδεέστερο από το Poltergeist, συστήνεται κυρίως σε όσους έχουν μια ορισμένη επαφή με τη μουσική του βετεράνου Jerry Goldsmith.
Poltergeist II: The Other Side Soundtracks
- The Power (7:48)
- Things (1:59)
- The Mall (2:10)
- Late Call (3:28)
- They’re Back (3:38)
- Butterflies (0:50)
- The Visitor (6:40)
- Wild Braces (2:19)
- Leave Us Alone (4:14)
- The Smoke (4:45)
- The Worm (8:06)
- Back to Cuesta Verde (3:16)
- Reaching Out (8:31)
- Carol Anne’s Theme (3:05)