ΑρχικήΨυχαγωγίαGamesPro Evolution Soccer 2011 (video game review)

Pro Evolution Soccer 2011 (video game review)

«Δεν ντρεπόμαστε να πούμε ότι κάναμε λάθη στο παρελθόν», δήλωσε ο παραγωγός της σειράς Pro Evolution Soccer, Shingo “Seabass” Takatsuka, λίγο πριν την κυκλοφορία του PES 2011. Αναφερόταν συγκεκριμένα σε όλα τα PES νέας γενιάς, δηλαδή από το 2006 και μετά, σημείο από το οποίο η σειρά άρχισε να χάνει την ταυτότητά της και να μετατρέπεται σε «αναπληρωματικό» της κατηγορίας των ποδοσφαιρικών εξομοιωτών, πίσω από την αναγεννημένη σειρά FIFA της EA. Η ειλικρινής αυτή παραδοχή κρύβει μέσα της την προφανή υπόσχεση, ότι τα λάθη δεν θα επαναληφθούν και στη νέα έκδοση. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μέχρι πέρυσι, η υπόσχεση αυτή στηρίζεται από πράξεις.

Το passing game έχει βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, όντας πλέον ομαλότερο και ακριβέστερο, αν και δε λείπουν οι στιγμές που η μπάλα θα ακολουθήσει πορεία διαφορετική από την επιθυμητή, χωρίς να ευθύνεται ο χρήστης. Το πρόβλημα αυτό όμως μπορεί να εξαληφθεί με τη χρήση της manual πάσας, η οποία εκτελείται εύκολα και –με λίγη εξάσκηση- μπορεί να κάνει τη διαφορά τόσο σε single όσο και σε multiplayer modes.

Το νέο σύστημα πάσας συνοδεύεται από την εισαγωγή της πραγματικής κίνησης 360 μοιρών των ποδοσφαιριστών, η οποία υποτίθεται είχε ενσωματωθεί από πέρυσι, αλλά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο απλώς για διπλασιασμό των κατευθύνσεων από 8 σε 16. Οι παίκτες έχουν πλέον πλήρη ελευθερία κινήσεων, όμως οι ντρίμπλες με τη απλή χρήση του αναλογικού μοχλού είναι λιγότερο αποτελεσματικές, λόγω της ενίσχυσης του μηχανισμού της άμυνας. Γι’ αυτό το λόγο, οι «ειδικές» ντρίπλες που μπορούν να ρυθμιστούν εκ των προτέρων από τον παίκτη και πραγματοποιούνται με τον συνδυασμό του L1/LB και του δεξιού αναλογικό μοχλού, είναι σχεδόν απαραίτητες σε καταστάσεις 1 εναντίον 1.

Ακόμη, ο τρόπος άμυνας αλλάζει ανάλογα με το πλήκτρο κατεύθυνσης που κρατάει ο αμυνόμενος ταυτόχρονα με το κλασικό πλήκτρο πίεσης, γεγονός που αυξάνει τις επιλογές του και επιβάλει την χρήση έξυπνου passing game, αν ο επιτιθέμενος θέλει να φτάσει στη μεγάλη περιοχή. Κλειδί για αυτό αποτελούν οι ιδιαίτερα αποτελεσματικές προωθημένες μπαλιές, οι οποίες μοιάζουν να ακινητοποιούν τους αμυντικούς και οδηγούν σχεδόν εγγυημένα σε τετ α τετ ή μια καλή σέντρα, ανάλογα με την θέση του επιθετικού.

Το σύστημα των σουτ δεν ακολουθεί σε ποιότητα το σύστημα ανταλλαγής πασών, για δύο λόγους. Πρώτον, η φυσική της μπάλας απογοητεύει, δίνοντας στο «τόπι» την αίσθηση αερόμπαλας, που επιταχύνει γρήγορα, σταματάει απότομα και αιωρείται για περισσότερη ώρα από όση θα έπρεπε. Δεύτερον, η κατάληξη ενός σουτ δεν εξαρτάται στον βαθμό που θα έπρεπε από τον χρήστη. Άλλες φορές η μπάλα θα καρφωθεί εντυπωσιακά στα δίχτυα από μεγάλη απόσταση και άλλες θα πάει απελπιστικά άουτ, ενώ το σουτ έχει γίνει με τον ίδιο τρόπο, από τον ίδιο παίκτη, από την ίδια θέση και με την ίδια στάση σώματος και βηματισμό.

Πρόκειται για ένα στοιχείο που χαρακτήριζε τη σειρά ακόμη και στις δόξες της, αλλά τότε δεν ενοχλούσε τόσο, γιατί η μπάλα συμπεριφερόταν πιο πειστικά. Τότε, η τεχνητή νοημοσύνη απλώς έστελνε τη μπάλα λίγο άουτ. Τώρα, το άστοχο σουτ φεύγει πολλές φορές δυσανάλογα μακριά από το τέρμα και η αργή κίνηση της μπάλας στον αέρα ενοχλεί ακόμη περισσότερο.

Επιπλέον, παρά τις εμφανείς βελτιώσεις στην κίνηση των παικτών, ο τομέας αυτός εξακολουθεί να είναι πολύ πιο ανεπτυγμένος στον ανταγωνισμό. Οι εικονικοί ποδοσφαιριστές αφήνουν μια ρομποτική αίσθηση, λόγω απότομων μεταβάσεων από κίνηση σε κίνηση και αργής αλλαγής κατεύθυνσης. Αν και η αίσθηση του βάρους τους αποδίδεται καλύτερα σε σχέση με το FIFA, το συνολικό αποτέλεσμα είναι μία άκαμπτη απόδοση του ποδοσφαίρου, που δεν επιτρέπει την ομαλότητα στο gameplay και την πλαστικότητα στο animation που επιτυγχάνει η σειρά της EA.

Το φαινόμενο αυτό είναι λιγότερο έντονο από τις προηγούμενες “next-gen” εκδόσεις του PES, αλλά παραμένει εμφανές. Eιδικά στην περίπτωση του τρεξίματος, η μπάλα εξακολουθεί να δίνει την εντύπωση ότι είναι δεμένη στα πόδια του παίκτη με λάστιχο και δεν αποτελεί ανεξάρτητο αντικείμενο.

Ως αποτέλεσμα των προαναφερθέντων, η παρεχόμενη εμπειρία δεν προσφέρει σταθερά επίπεδα διασκέδασης, ακροβατώντας ανάμεσα στα arcade και simulation στοιχεία. Υπάρχει όμως ένας απλός τρόπος με τον οποίο μπορούν να τονιστούν τα θετικά στοιχεία του PES 2011: η δυνατότητα αλλαγής της ταχύτητας του παιχνιδιού. Όταν η σχετική ρύθμιση τοποθετείται στο +2, η ακαμψία που προαναφέρθηκε δεν γίνεται τόσο εμφανής και η γρήγορη κίνηση των παικτών και της μπάλας δίνουν πολύ καλό ρυθμό στην αγωνιστική δράση.

Εκτός γηπέδου, το PES 2011 ξεπερνάει τον ανταγωνισμό. Η τοποθέτηση των παικτών, το σύστημα και οι εντολές που αφορούν στη συμπεριφορά της ομάδας σε συνάρτηση με συγκεκριμένες συνθήκες του αγώνα, έχουν πρακτικό αντίκτυπο στο παιχνίδι, ανταμείβοντας τους γνώστες της θεωρίας του ποδοσφαίρου και την πολύωρη παραμονή στην οθόνη σχεδιασμού τακτικής.

Το παλιό, αλλά καλό Master League mode επιστρέφει βελτιωμένο, προσφέροντας και μία online έκδοση που αυξάνει τα επίπεδα εθισμού, τόσο λόγω της δυνατότητας αντιμετώπισης ανθρώπινων αντιπάλων όσο και λόγω της προσαρμογής των τιμών των παικτών με βάση το νόμο της online προσφοράς και ζήτησης. Το Be A Legend mode, όπου ο χρήστης ελέγχει έναν μόνο παίκτη στη διάρκεια του αγώνα, επιστρέφει, αλλά εκνευρίζει λόγω της ελλιπούς τεχνητής νοημοσήνης, που δείχνει να μη μπορεί να «σταυρώσει» πάσα.

Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια που έχει γίνει για εξελληνισμό του παιχνιδιού. Η κίνηση είναι αξιέπαινη, όμως η εκτέλεση όχι τόσο. Η μετάφραση των μενού είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητική, όμως επιβάλλεται στον χρήστη, αφού δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής Αγγλικών (πέραν εικασιών περί αποτροπής εξαγωγής αντιτύπων, κανείς δεν κατάλαβε μέχρι σήμερα το γιατί ο Έλληνας παίκτης θα πρέπει ντε και καλά να βλέπει τα πάντα στα ελληνικά).

Το χειρότερο όμως είναι η περιγραφή: ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος δίνει μια οικεία αίσθηση στο παιχνίδι, όμως επαναλαμβάνεται και κάνει πολλά άστοχα σχόλια. Όσο για τον Γιώργο Θαναηλάκη, ο τόνος της φωνής του υποδεικνύει ότι διάβαζε τα κείμενα σε μικρά παιδιά, αφού ακούγεται πρόσχαρος ασχέτως του τι συμβαίνει στο γήπεδο, ενώ η ευστοχία των σχολίων του είναι πραγματικά περιορισμένη.

Παρά τις όποιες απογοητεύσεις, το PES 2011 σηματοδοτεί μία αλλαγή νοοτροπίας από την Konami, η οποία δείχνει ότι αναγνωρίζει τα λάθη της και κάνει ειλικρινή προσπάθεια για να τα αντιμετωπίσει και να παρέχει μία εμπειρία που θα προσεγγίσει τα υψηλά επίπεδα ποιότητας του παρελθόντος. Μπορεί φέτος να μην τα κατάφερε στο βαθμό που θα ήθελε, όμως η βελτίωση σε σχέση με πέρυσι είναι εντυπωσιακή και η κυκλοφορία του PES 2012 αναμένεται πλέον με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τους οπαδούς της σειράς –και όχι μόνο.

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166