Συνέχεια στην παρουσίαση της psychedelic – progressive British Scene στο 2ο ήμισυ των 60’s ένα ακόμα κορυφαίο group, τους Procol Harum.
Με ηγέτη τον πιανίστα και τραγουδιστή τους Gary Brooker ξεκίνησαν στο Λονδίνο το 1967. Γύρω στα 15 χρόνια του, το 1964, ο Gary Brooker με σπουδές πιάνου και κλασσικής σύνθεσης έφταξε το πρώτο group του τους Paramounts.
Με μέλη τους Robin Trower (guitar), Chris Copping (bass) και B.J. Wilson (drums +1990), που όλοι τους τα επόμενα χρόνια έπαιξαν και στους Procol Harum, κυκλοφορούν ως το 1965 πέντε singles στην Parlophone records διασκευάζοντας κλασσικά rhythm and blues κομμάτια. Μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν το “Poison Ivy” σύνθεση της γνωστής δυάδας Leiber & Stoller.
Οι Paramounts είχαν μικρή εμπορική απήχηση, γι’αυτό και το 1966 ο Brooker δυσφόρησε με την πορεία τους και προσανατολίστηκε σε νέες κατευθύνσεις. ‘Εγραφε δικά του τραγούδια, αλλά δεν τα κατάφερνε και με τους στίχους. Το Σεπτέμβρη του 1966 ένας κοινός φίλος τον σύστησε στον ποιητή Keith Reid, και έτσι με βασικό πυρήνα τους Brooker – Reid σχηματίστηκαν οι Procol Harum παίρνοντας το όνομα αυτό από μια γάτα φίλου τους!!
Mέσω αγγελίας στη εφημερίδα Μelody Maker στην αρχική σύνθεση του group στις αρχές του 1967, εισχώρησαν στην μπάντα οι Matthew Fisher (organ), Ray Royer (guitar), David Knights (bass) και Bobby Harrison (drums).
Πρώτη τους κυκλοφορία στη Deram records στις 12-05-67 το ανεπανάληπτο “Α Whiter Shade Of Pale”, βασισμένο στην Orchestral Suite N° 3 του J.S. Bach. Στο κλασσικό αυτό κομμάτι (Νο 57 στη λίστα των 500 greatest songs του Rolling Stone), όλοι εντυπωσιασθήκαμε με το καταπληκτικό παίξιμο Hammond organ του Fisher, με τη soul ερμηνεία του Brooker και με τους αινιγματικούς και μυστηριώδεις στίχους του Reid.
Procol Harum – A Whiter Shade Of Pale
Παρά την τεράστια επιτυχία του “A Whiter Shade Of Pale” και τις συνεχείς προτάσεις για συναυλίες, τον Ιούνιο του 1967 ο μάνατζερ τους Jonarthan Weston ανακοίνωσε τη διάλυσή τους. Ξέσπασαν διαμάχες και διαφωνίες μεταξύ τους αλλά και με τον μανατζερ τους. Για μερικούς μήνες δεν ακούστηκε τίποτε, αλλά ευτυχώς το Σεπτέμβη του 1967 επανασυστάθηκαν με τα πρώην μέλη των Paramounts Robin Trower & B. J. Wilson, να αντικαθιστούν τους Royer & Harrison και με νέο manager Tony Secunda. Mε τη νέα αυτή σύνθεση κυκλοφόρησαν στην Deram ένα 2ο σπουδαίο single, το “Homburg”.
Procol Harum – Homburg
Το Σεπέμβρη του 1967 οι Procol Harum κυκλοφορούν στην Regal Zonophone (θυγατρική της ΕΜΙ) το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους. Με παραγωγό τον Denny Cordell το LP “Procol Harum” περιέχει 10 νέες συνθέσεις των Brooker, Reid, Fisher xωρίς δηλαδή τα δύο προαναφερθέντα singles τους.
Ξεχωρίζει ένα ακόμα κλασσικό κομμάτι των Procol Harum το “Conquistador”. Κυκλοφόρησε επιτυχημένα σε single στην περίφημη live ηχογράφηση με την Edmonton Symphony Orchestra το 1972.
Procol Harum – Conquistador
Συνεχίζουμε με τα δύο επόμενα άλμπουμ των Procol Harum ως το τέλος των 60’s. To Σεπτέμβρη του 1968 κυκλοφορούν το 2ο άλμπουμ τους “Shine On Brightly” στην ίδια εταιρία και ίδιο παραγωγό με το 1ο. Με επτά συνολικά τραγούδια στο άλμπουμ, όλα συνθέσεις και εδώ της τριάδας Brooker – Reid – Fisher, ακούμε ένα ακόμα εξαιρετικό τους κομμάτι, το opening track “Quite Right So”.
Tο άλμπουμ κλείνει με τη 17λεπτη σουίτα σε πέντε μέρη “In Held Twas in I”, πρωτοπόρα ηχογράφηση για την εποχή της, που επηρέασε πολλές ανάλογες προσπάθειες συγκροτημάτων του progreassive rock κυρίως στα 70’s.
Procol Harum – Shine On Brightly
Tρίτο και τελευταίο άλμπουμ των Procol Harum στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν το “A Salty Dog”. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1969 με παραγωγό τον οργανίστα τους Matthew Fisher.
Mε δέκα δικές τους συνθέσεις, οι Procol Harum κάνουν μια στροφή και προς το hard rock. Eνα από τα τραγούδια το “Crucifiction Lane” είναι σύνθεση του κιθαρίστα Robin Trower ο οποίος και το ερνηνεύει.
Ας ακούσουμε το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ “Α Salty Dog” μιά σύνθεση των Brooker – Reid που για την ηχογράφηση του χρησιμοποίησαν και ορχήστρα, μια προειδιπόιηση θα λέγαμε του περίφημου live album άλμουμ τους το 1972 στο Edmonton.
Procol Harum – A Salty Dog
Oι Procol Harum συνέχισαν με αξιόλογη δισκογραφική παρουσία μέχρι το 1977. Την περίοδο αυτή εκτός από το”Live In Concert” στο Edmonton το 1972 ξεχωρίζει και το “Grand Hotel” (1973).
Επανασυνδέθηκαν το 1991 και συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους έως σήμερα, με μόνο τη δυάδα Brooker- Reid να συνεχίζουν από την αρχική τους σύνθεση.
Ας τους αποχαιρετήσουμε ακούγοντας ξανά το έπος που σημάδεψε την καρριέρα τους, το “A Whiter Shade of Pale'” σε εξαιρετική ζωντανή εκτέλεση, με την συνοδεία της “Danish National Concert Orchestra” και χορωδία, στο Ledreborg Castle της Δανίας τον Aύγουστο του 2006, με τη φωνή του μεγάλου Garry Brooker καταπληκτική ακόμα και στα 60 του.
