Άρθρο του Κώστα Παπαϊωάννου.
Εδώ και επτά μήνες η σχέση με την κοπέλα μου έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Δεν μιλάω πάνω σε θέματα κοινωνικά, απόψεις, χιούμορ, και γούστα πάνω σε ταινίες. Αυτό που απασχολεί εμένα όπως και αρκετούς άντρες, έχει να κάνει με τον έρωτα. Θα μου πεις τώρα, σιγά μην κάθομαι να ακούω για τον Γιανούκο σου, το μακρύ και το κοντό σου, αλλά από την άλλη τι θα έκανες εσύ όταν η μόνη σκέψη που σε βασανίζει είναι «Πάλι τελείωσα πριν ακόμα ξεκινήσω», δηλαδή η Πρόωρη Εκσπερμάτιση.
Ακούγεται σαν τίτλος ταινίας του Schwarzenegger, όπου με ένα πολυβόλο και μια γεμιστήρα σφαίρες, εξολοθρεύει ένα ολόκληρο τάγμα σκληροτράχηλων Gangster και σώζει την πρωταγωνίστρια. Στην περίπτωση μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ασυγκράτητο καραφλό μονόφθαλμο τερατάκι, που κάνει του κεφαλιού του χωρίς την συγκατάθεση μας. Και δεν ξενερώνουμε μόνο εμείς αλλά και η σύντροφος μας. Φυσικά δεν μας το λέει άμμεσα, αλλά το βλέμμα της και μόνο αρκεί. Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι συνήθεις λόγοι είναι: η πολύ δουλειά, το άγχος, το στρες, το πολύ το τίκι τάκα (μπορεί να μην τυφλώνει, αλλά προκαλεί τέτοιου είδους προβλήματα), ίσος ακόμα και η σκέψη αν θα το ευχαριστηθεί η σύντροφος μας (κοινός άγχος πάλι).
Εγώ δεν ξέρω πως έχω ξεπέσει σε όλα αυτά, αφού μια ζωή ο «Coolader» ήταν τον υποκοριστικό μου. Δεν θα το αφήσω έτσι. Θα της δείξω ότι μπορώ να είμαι μια μηχανή του έρωτα, που χαρίζει δυνατές & εκρηκτικές συγκινήσεις για πολύ ώρα, και όχι ότι κάνει δουλειά μόνο στο ρελαντί. Πρέπει να προσφέρω χαρά και ηδονή στην σύντροφο μου. Πρέπει να οργανωθώ, πρέπει να μάθω κόλπα αυτοέλεγχου & αυτοσυγκέντρωσής. Πρέπει επιτέλους το πάνω κεφάλι να επαναστατήσει και να μην αφήνει το μικρό να κάνει ότι θέλει.
Με το ταξίδι που θα πήγαινε η κοπέλα μου στη Θεσσαλονίκη, για το συνέδριο που θα έδινε η εταιρία της, μου δινόταν η ευκαιρία να ψαχτώ λιγάκι και να βρω λύση πάνω στο θέμα που με βασανίζει . Φυσικά δεν της είπα ότι θα έκανα κάτι τέτοιο, μιας και ήθελα να μιλήσουν τα αποτελέσματα και όχι τα υποθετικά λόγια.
Έψαξα στο Internet και βρήκα αυτά που ήθελα. Φυσικά οι εξαιρετικές παραγωγές των Private και Marck Dorcel δεν βοήθησαν και τόσο στο πρόβλημα μου. Άσε που με βάλανε σε σκέψεις. Μα πως μπορούν και κάνουν έρωτα τόση ώρα αυτά τα γομάρια περιτριγυρισμένα με 3 έως και 6 αιθέριες υπάρξεις (παραπάνω δεν χωράει το πλάνο) ντυμένες με σέξι εσώρουχα & αξεσουάρ και αυτοί να μην λένε να τελειώσουν?
Άντε να πω ότι είναι μοντάζ. Mα το κάθε πλάνο είναι 10 λεπτά full speed! Άντε να πω ότι είναι η δουλειά τους. Μα η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη, και σε αυτή την περίπτωση ο αφέντης το απολαμβάνει δεόντως! Τι γίνεται ρε παιδιά? Τι Αγγελοπουλικά πλάνα είναι αυτά? Αλλά τι λέω? Αυτός έχει τον έρωτα για δουλειά.
Δεν πάει στη δουλειά και μετά κάνει έρωτα!!!
Ας αφήσω αυτά τα αριστουργήματα για αργότερα κι ας διαβάσω κανένα βιβλίο κορυφαίων ψυχολόγων με εξειδίκευση πάνω σε αυτά τα θέματα. Όντως βοηθάνε πολύ αυτό τα πραματάκια. Τόσο στις τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης, όσο και στα μυστικά που κάνουν την σαρκική πράξη να διαρκεί όσο θέλεις εσύ και όχι όσο θέλει ο πεινασμένος σκανταλιάρης συνοδοιπόρος σου.
Τα ξεφύλλισα πάνω από 5 φορές. Τα ξεζούμισα τόσο πολύ, που έφτασα σε σημείο να διαβάσω ακόμα και τις διευθύνσεις των τυπογραφείων τους. Έκανα γραπτά test, κράτησα σημειώσεις και υπογράμμισα τις SOS τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης.
Έκανα πρακτική τις ασκήσεις που μου έδωσαν και προσπάθησα να είμαι σωστός μαθητής χωρίς να καταλήξω να αποκαλούμαι πεοταλαντοκρούστης. Πριν καν το καταλάβω είχε κιόλας περάσει μια εβδομάδα και πλησίαζε η ώρα για να γυρίσει η κοπέλα μου.
Πήγα στο αεροδρόμιο να τη φέρω σπίτι όπου θα περνάγαμε την υπόλοιπη νύχτα τα 2μας. Μετά από μια μικρή στάση στο στέκι μας για φαγητό και κρασάκι, ο δρόμος μας έβγαλε στο σπίτι μου. Δεν άργησε να περάσει η ώρα και βρεθήκαμε στο κρεβάτι φουντωμένοι και εκστασιασμένοι για καυτό και όλο πάθος έρωτα.
Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου “λες να τα σκατώσω πάλι?” αμέσως προσγειώθηκα στην πραγματικότητα. Κούλαρε αγόρι μου, τόσα μαθήματα έκανες, έτσι στράφι θα πάνε?!?! Άντε έλα και δείξε τι καλός μαθητής που είσαι! Το “ΠΑΝ” είναι να είσαι χαλαρός. Δεν χάνω χρόνο και ξεκινάω τα προκαταρκτικά.
Δεν θα έλεγα ότι ήμουν και σκράπας, αλλά στα βιβλιαράκια που διάβασα βρήκα πολλά κολπάκια και ιδέες για καλύτερη τεχνική και φυσικά μεγαλύτερη απόλαυση και για τους 2 μας. Οι φωνές και τα βογκητά της, που άρχισαν να ηχούν με βαριά αγκομαχητά επιβεβαίωσαν δεόντως τις σκέψεις μου, καθώς η γλώσσα και τα δάχτυλα μου, είχαν πιάσει δουλειά.
Σαν καλός κάφρος, φρόντισα την ώρα της ολοκλήρωσης να μην σταματήσω το σατανικό μου έργο και συνέχισα να γαργαλάω με τη γλώσσα μου την μουδιασμένη πλέων υγρή περιοχή της όπου έσταζε λάβα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να φωνάζει και να λικνίζεται ακόμα ποιο δυνατά παρακαλώντας με να σταματήσω.
Δεν είμαι και κανένα σαδιστικό φαλλοκρατικό γουρούνι γι αυτό και σταμάτησα. Πρώτη φορά την είδα να μην μπορεί να μιλήσει. Με τρεμάμενη φωνή, μου ψέλλισε
- Τι… τι ήταν αυτό;
- Μονάχα η αρχή μωρό μου…
To be continued…
