- Πλατφόρμα: Microsoft Windows
- Εταιρεία ανάπτυξης: Detalion, LK Avalon
- Είδος: Puzzle
Μας άρεσαν:
- Μερικοί γρίφοι που πραγματικά πρέπει να φτάσεις τη λογική σου στα όρια της για να τους λύσεις.
- Όμορφος κόσμος στημένος έξυπνα.
- Ενδιαφέρον σενάριο και πλοκή.
Δε μας άρεσαν: Πολύ δύσκολο, πολύ μαθηματική σκέψη
Η αξιολόγηση μας: 4/5 – Πολύ Καλό
Παρουσίαση του παιχνιδιού
Έχω ξαναγράψει για το πόσο έχουν επηρεάσει τον κόσμο του gaming το Myst και το Riven. Από τη στιγμή της κυκλοφορίας του πρώτου, κάθε μετέπειτα τίτλος που σε έβαζε να κοιτάς το περιβάλλον με τα μάτια του ήρωα και είχε περισσότερα puzzles παρά παραδοσιακούς adventurίστικους γρίφους (βάζω το σωστό αντικείμενο στη σωστή θέση), ονομαζόταν αυτόματα Myst-clone.
Κι εδώ που τα λέμε, δεν είχαν και πολύ άδικο όσοι τα περιέγραφαν έτσι. Το μοναδικό παιχνίδι που ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες όσων λάτρεψαν τα “Myst”, είναι το “Schizm“, μια sci-fi περιπέτεια που εκείνοι που συνέλαβαν τους γρίφους της πρέπει να χτυπάνε μεγάλους αριθμούς στο IQ test.
Καταρχήν, το σενάριο του παιχνιδιού έχει ένα πολύ μεγάλο συν: είναι έργο του αρκετά γνωστού συγγραφέα φαντασίας Terry Dowling (ψάξε τη συλλογή διηγημάτων “Blackwater Days“).
Στα δικά του χέρια, μερικά παραδοσιακά υλικά (μια διαστημική αποστολή αποίκισης πλανήτη που πήγε στραβά αλλά κανείς δεν ξέρει τι συνέβη και τώρα στέλνονται οι ήρωες μας για να ξεδιαλύνουν το μυστήριο), φτιάχνουν μια πρωτότυπη συνταγή που αν και το τέλος της μας αποκαλύπτεται από το ξεκίνημα του παιχνιδιού (με την έναρξη του “Schizm” βλέπουμε τους δύο ήρωες μας να αναφέρονται στα γεγονότα μιλώντας σε μία τηλεοπτική εκπομπή… άρα ξέρουμε πως την έβγαλαν καθαρή), δεν χάνεται καθόλου η γοητεία του ταξιδιού και η σαγήνη του άγνωστου.
Η μεγαλύτερη επιτυχία και του συγγραφέα αλλά και των υπεύθυνων για τα γραφικά, είναι το στήσιμο του κόσμου. Η εξωγήινη ατμόσφαιρα είναι διάχυτη παντού, αν και η ράτσα που φαίνεται να κατοικούσε (;) τον πλανήτη πριν την έλευση των αναγνωριστικών αποστολών, ανθρωποφέρνει και αυτή. Οι πιο παρατηρητικοί, θα συνδέσουν τα ιπτάμενα νησιά του παιχνιδιού με αυτά που θα εμφανιστούν χρόνια μετά στην Πανδώρα του “Avatar” και του James Cameron.
Όχι πως είναι κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο ως ιδέα αλλά οι ομοιότητες (ειδικά στα χρώματα του κόσμου), σε κάνουν να σκέφτεσαι μήπως ο συγκεκριμένος τίτλος υπέπεσε κάποτε στην αντίληψη του διάσημου σκηνοθέτη.
Ο Sam και η Hannah λοιπόν, είναι οι δύο αστροναύτες-επιστήμονες που στέλνονται στον πλανήτη Argilus για να ψάξουν τα αίτια της εξαφάνισης της πρώτης εξερευνητικής αποστολής.
Ένα όμως πρόβλημα στο διαστημόπλοιο τους, τους αναγκάζει να επιβιβαστούν στις ατράκτους διαφυγής και να πέσουν σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Η επικοινωνία στην αρχή είναι αδύνατη μεταξύ τους κι έτσι είναι αναγκασμένοι μόνοι τους να βρούνε ο ένας τον άλλον, και οι δυο μαζί τι απέγινε σε αυτόν τον κόσμο που φαίνεται βιαστικά εγκαταλειμμένος!
Αν δεν σας προετοίμασε ο υπότιτλος στην αρχή (κι αν δεν ξέρετε τι εστί Myst-puzzle) εγώ οφείλω να σας προειδοποιήσω και πάλι: οι γρίφοι του “Schizm” είναι ότι πιο δύσκολο θα συναντήσετε ποτέ σε video game. Πιο ζόρικοι (για να μη πω αδύνατο να λυθούν αν δεν κατέχεις μαθηματικά πανεπιστημίου) είναι μόνο οι γρίφοι του sequel του τίτλου!
Το παιχνίδι θα αναγκάσει τους αρχάριους να κλείσουν αμέσως τον υπολογιστή τους μόλις βρεθούν μπροστά στο πρώτο puzzle, κατά προτίμηση χτυπώντας τα cd του παιχνιδιού με ένα ρόπαλο του baseball. Οι πιο έμπειροι, θα θελήσουν να επιμείνουν, αλλά και πάλι, μόλις λύσουν τον πρώτο γρίφο και προχωρήσουν στον επόμενο (που απέχει 6 δευτερόλεπτα δρόμο), θα θελήσουν να απαγχονιστούν με την καλτσοδέτα της κοπέλας τους — τη ποια; Οπότε ποιοι μας μένουν;
Οι σκληροπυρηνικοί. Αν δεν ανήκετε σε αυτούς, μη ντραπείτε, σταματήστε να διαβάζετε και πείτε πως δεν υπήρξε ποτέ παιχνίδι “Schizm”. Όσοι δοκιμάσουν την τύχη τους και θελήσουν να περάσουν ώρες μπροστά από περίεργες μηχανές και μαθηματικές λογικές, ας κάνουν το βήμα. Είναι η ultimate πρόκληση, τι έκανα εγώ; Ξεπέταξα μέσα 2 μήνες 7 γρίφους και μετά άνοιξα τη λύση. Απλά πράγματα. Δεν θα πάθω εγώ ανεύρυσμα για χάρη τους γιατί δεν ήξερα να εφαρμόσω το Πυθαγόρειο θεώρημα σε μία συσκευή που απαιτούσε να ξέρω στην εντέλεια την αριθμομετρία των εξωγήινων!
Σας το είπα… το παιχνίδι καίει τον εγκέφαλο.
α γραφικά του είναι καταπληκτικά. 10 χρόνια μετά και ο κόσμος του Argilus είναι μια οπτασία για τα μάτια. Τα χρώματα, οι περίεργες μηχανές, η χλωρίδα και η πανίδα. Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, έχουμε να κάνουμε με μια άψογη δουλειά σε όλους τους τομείς. Βασικό στοιχείο βέβαια μιας και, μην ξεχνάμε, έχουμε να κάνουμε με έναν εξωγήινο πολιτισμό.
Ο ήχος κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα ενώ η μουσική αποτελείται κυρίως από ambient ήχους που συνεισφέρουν στην ατμόσφαιρα.
Ο χειρισμός του είναι πολύ απλός, μπορείτε να χειρίζεστε ή την Hannah ή τον Sam οποιαδήποτε στιγμή θελήσετε ενώ να θυμάστε πως υπάρχουν γρίφοι που οι δυο τους πρέπει να συνεργαστούν για να τους λύσετε. Η αλάνθαστη μέθοδος “Σημειώνω ότι βλέπω” κρίνεται κάτι περισσότερο από απαραίτητη.
Εν κατακλείδι, το Schizm: Mysterious Journey είναι ένα παιχνίδι για λίγους. Για πολύ λίγους. Αυτό όμως δεν μειώνει στο ελάχιστο την αξία του. Είναι υπέροχο να λύνεις ένα από τα puzzles και να αναφωνείς “Πώς διάολο το σκέφτηκαν αυτό!“. Είναι μία μάχη… ένας πόλεμος με τη λογική σου και την ευφυΐα σου, η απόλυτη πρόσκληση σε μορφή video game.
Ξέρω πως οι περισσότεροι θα περιμένετε κάποια άλλη επιλογή, κάτι πιο εύκολο, πιο ανώδυνο. Υπάρχει όμως κι ένας που τρώγεται με τα λυσσακά του και θα δει στο “Schizm” την επόμενη πνευματική του κατάκτηση. Αυτός ήδη εγκαθιστά το παιχνίδι στον υπολογιστή του.
Καλή τύχη… ή μάλλον, η τύχη δεν έχει κανένα ρόλο αυτή τη φορά…
