Signs & Minority Report (soundtrack)

Signs

Ο James Newton Howard με περισσότερα από 80 scores ταινιών στο ενεργητικό του (ανάμεσα τους και τις προηγούμενες δουλειές του M. Night Shyamalan Unbreakable και The sixth Sense και τρεις υποψηφιότητες Oscar (το 1991 με το score για την ταινία The Prince of Tides , το ’93 για το The Fugitive και το ’97 για την ταινία My best Friend`s Wedding), είναι ο συνθέτης του αρκετά ενδιαφέροντος score για την ταινία Signs.

Και όπως στην Eκτη Αισθηση η μουσική έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στην ταινία, το soundtrack του Signs(ίσως ακόμα περισσότερο) προκαλεί ανατριχίλες, επιτείνει την αγωνία και ίσως τρομάζει τον θεατή στα κατάλληλα σημεία, βοηθώντας κατά πολύ τον σκηνοθέτη στη δουλειά του. Γιατί αν και σε γενικές γραμμές αποτελείται από μελωδίες χαμηλών τόνων, περνώντας όσο γίνεται απαρατήρητο (αν και καθόλου ανιαρό), περιέχει κάποιες στιγμές μοναδικής έντασης και ξεσπά όπου ακριβώς χρειάζεται, προκαλώντας έντονη ανησυχία στον θεατή της ταινίας αλλά και τον ακροατή του cd.

Ο Howard φυσικά δεν είναι ούτε πρωτάρης, ούτε αμελητέος. Είναι αυτός που (αν το ξεχάσατε) προκαλούσε μεγάλο μέρος των συναισθημάτων που νοιώσαμε στο Sixth Sense και ίσως ο μόνος που διασώθηκε απ’ το Unbreakable . Και στη συγκεκριμένη του δουλειά, χρησιμοποιεί πολύ καλά τα κρουστά για να επιτείνει τη δράση και τα πνευστά για να αυξήσει την ένταση. Σε δεύτερη μοίρα έρχονται βιολιά και άλλα έγχορδα (και το πιάνο) που συνοδεύουν όμως πολύ καλά τα υπόλοιπα όργανα.

Το κυρίως θέμα του soundtrack αποτελεί το δεύτερο κομμάτι, το “First Crop Circles” μια φαινομενικά απλή μελωδία που όμως επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά στο cd με διάφορες παραλλαγές, όπως για παράδειγμα η εισαγωγή του “Brazilian Video” και κάποια σημεία του “Baby Monitor” και του “Into the Basement”. Αυτό το γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα να κρατιέται ο ακροατής σε εγρήγορση πριν ακολουθήσει το κυρίως πιάτο που θα τον αποτελειώσει. Η κορύφωση της έντασης της μουσικής αλλά και των συναισθημάτων, συνήθως επιτυγχάνεται με το δυνατό χτύπημα κάποιου κρουστού.

Τελικά, το cd αποτελεί μια καλή επιλογή για όσους ψάχνουν μουσικές που θα τους ταρακουνήσουν, γι’ αυτούς που πιστεύουν στη δυνατότητα του Howard να εκτινάσσει την ένταση τα ύψη και σε μερικές περιπτώσεις να προκαλεί πραγματικό άγχος στους θεατές. Παρόλα αυτά, δεν είναι η μουσική που θα θυμάστε αλλά κατά πάσα πιθανότητα τα συναισθήματα που σας προκάλεσε η ακρόαση του cd. Δεν είναι αυτό που θα λέγαμε masterpiece, απευθύνεται σε μικρό κοινό, ωστόσο αξίζει κανείς να δοκιμάσει να ανιχνεύσει τον τρόπο που συνθέτει ο Howard και να νοιώσει την ένταση που έχει να προσφέρει. Μικρό αρνητικό και η – όχι μικρή αλλά όχι και μεγάλη – διάρκεια του cd.

Soundtrack tracklist

1. Main Titles
2. First Crop Circles
3. Roof Intruder
4. Brazilian Video
5. In the Cornfield
6. Baby Monitor
7. Recruiting Office
8. Throwing a Stone
9. Boarding Up the House
10. Into the Basement
11. Asthma Attack
12. Hand of Fate – Part 1
13. Hand of Fate – Part 2

• Βαθμολογία: 7/10 (λέτε να δούμε τον Howard στα Oscars για 4η φορά – δεδομένου ότι δεν προτάθηκε για το Sixth Sense;;)
• Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 45:34

Minority Report

Ένα cd που ακούγεται… δυνατά (δεν ενδείκνυται για πολυκατοικίες…) είναι η νέα δουλειά του John Williams, του πιο εμπορικού συνθέτη στην σύγχρονη Αμερικάνικη φιλμογραφία. Έχοντας στο ενεργητικό του scores ταινιών όπως A.I. Artificial Intelligence, Ο Χαρι Ποτερ και η φιλοσοφικη Λιθος, Star Wars Episode II, Star Wars Star Wars Episode I : The Phantom Menace – Επεισοδιο Ι, Jurassic Park III και Η Διασωση του Στρατιωτη Ραιαν, το σίγουρο είναι ότι δεν θα απογοητεύσει τη DreamWorks Records, εταιρία παραγωγής του cd αφού αναμένονται ιδιαίτερα ικανοποιητικές πωλήσεις.

Με σαφέστατες επιρροές από τον Bernard Herrmann( Ψυχω, Πολιτης Κεην) με τη χαρακτηριστική δυσαρμονία και τα θορυβώδη θέματα αλλά χωρίς να αγγίζει, πόσο μάλλον να ξεπερνά τον μεγάλο αυτό συνθέτη, ο Williams δημιουργεί ένα soundtrack ναι μεν δυνατό, ναι μεν πολύ καλό για την ίδια την ταινία, σχετικά αδιάφορο και χωρίς πολλή φαντασία όμως.

Το άνοιγμα του cd με το Minority Report, καταφέρνει να ξεχωρίσει με μια μπάντα που παίζει μια εκκεντρική μελωδία, μίξη του περιεχομένου ολόκληρου του soundtrack και με ένα αποτέλεσμα που προϊδεάζει για κάτι πολύ καλό στη συνέχεια. Δυστυχώς όμως η συνέχεια δεν είναι όπως την περιμένουμε. Ακολουθούν μελωδίες ανιαρές, κάπως δυνατές, κάπως σκοτεινές, χωρίς όμως να καταφέρνουν να αγγίξουν τον ακροατή. Το επόμενο wannabe δυνατό “Spyders”, ακούγεται απλά θορυβώδες.

Η «ηλεκτρική» φωνή της Deborah Dietrich αν και ατμοσφαιρική δεν καταφέρνει να κάνει τη διαφορά στο κατά τα άλλα υποτονικό “The Greenhouse Effect” ενώ αντίθετα δένει αρκετά καλά με το “Eye-Dentiscan” που ακολουθεί. Η αίσθηση του επείγοντος, της καταδίωξης που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του cd, κορυφώνεται στο “Everybody Runs!” που αναμφίβολα αποτελεί ένα πολύ αγχωτικό θέμα το οποίο καταφέρνει να ανεβάσει την ένταση. Δυστυχώς όμως η συνέχεια δεν είναι ανάλογη.

Το “Sean’s Theme” μας ξαναρίχνει στο λήθαργο μέχρι το επόμενο βίαια δοσμένο “Anderton’s Great Escape” να μας ξαναβάλει στη διάθεση που είχαμε προηγουμένως. Από κει και πέρα… τα ίδια! Οι ρυθμοί πότε πέφτουν, πότε ανεβαίνουν (σπανιότερα και χωρίς κάποιο αξιόλογο κομμάτι ωστόσο) και τελικά τα συναισθήματά μας μοιάζουν με καρδιογράφημα (πότε ένταση, πότε υπνηλία) και τα νεύρα μας φτάνουν σε επικίνδυνο σημείο λόγω της αναποφασιστικότητας του συνθέτη όσον αφορά τους ρυθμούς του cd.

Ασταθές και σχετικά πεζό το score για το Minority Report, χωρίς να κάνει αρκετά σαφές το διαφορετικό του κάθε τραγουδιού, πιθανότατα θα απογοητεύσει τους fans του Williams που μάλλον θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από αυτόν. Αναμφίβολα ο εν λόγω συνθέτης έχει κάνει πολύ καλές δουλειές στο παρελθόν. Θα μείνω λοιπόν σε αυτές.

Soundtrack tracklist

1. Minority Report
2. “Can You See?”
3. Pre-Crime to the Rescue
4. Sean and Lara
5. Spyders
6. The Greenhouse Effect
7. Eye-Dentiscan
8. Everybody Runs
9. Sean`s Theme
10. Anderton`s Great Escape
11. Dr. Eddie and Miss Van Eych
12. Visions of Anne Lively
13. Leo Crow… The Confrontation
14. “Sean” by Agatha
15. Psychic Truth and Finale
16. A New Beginning

• Βαθμολογία: 5,5/10 (πως να καταφέρει να ανταποκριθεί όταν συνθέτει 4 με 5 soundtracks το χρόνο; Και πάλι καλά είναι…)
• Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 73:57