ΑρχικήΑφιέρωμαΣυλλογή και ανακύκλωση οργανικών απορριμμάτων: Μπορεί η Ιταλία να κάνει περισσότερα;

Συλλογή και ανακύκλωση οργανικών απορριμμάτων: Μπορεί η Ιταλία να κάνει περισσότερα;

Η Ιταλία διαθέτει αξιόλογες δυνατότητες στον τομέα της ανακύκλωσης, από ηλεκτρονικά απόβλητα (RAEE) έως οργανικά, συμπεριλαμβανομένου και της παραγωγής ποιοτικού κομπόστ. Ωστόσο, η έλλειψη εκπαίδευσης των πολιτών, οι ανεπαρκείς υποδομές και το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου εμποδίζουν τη βελτίωση του συστήματος.

Αυτά τα συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα του Biorepack (Εθνικός Σύνδεσμος Ανακύκλωσης Οργανικών Συσκευασιών από Κομποστοποιήσιμο Βιοπλαστικό), η οποία διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Tor Vergata της Ρώμης.

Η μελέτη, η οποία εξέτασε τις επιδόσεις των 112 κύριων μονάδων επεξεργασίας της Οργανικής Ύλης των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (FORSU), αποκάλυψε όλες τις αδυναμίες στην αλυσίδα συλλογής και επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων αποβλήτων.


Η κατάσταση στην Ιταλία: περιορισμοί και προοπτικές

Η ανάλυση έφερε στο φως τα προβλήματα που δυσχεραίνουν τη διαχείριση των οργανικών απορριμμάτων. Από τις 20 περιφέρειες της Ιταλίας, μόνο 7 διαθέτουν αποδοτικές εγκαταστάσεις που ελαχιστοποιούν τα απόβλητα και παράγουν υψηλής ποιότητας κομπόστ.

Οι πιο αποδοτικές περιοχές είναι:

  • Friuli Venezia Giulia (λιγότερο από 10% υπολειμματικά απόβλητα).
  • Βένετο και Λομβαρδία (περίπου 15%).

Περιφέρειες όπως το Πιεμόντε, η Λιγουρία, η Εμίλια-Ρομάνια, το Μολίζε και η Απουλία καταγράφουν ποσοστά υπολειμμάτων έως 20%. Στις υπόλοιπες 12 περιφέρειες, τα υπολείμματα ξεπερνούν το 20%, ενώ σε 5 από αυτές (Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε, Μάρκε, Λάτσιο, Αμπρούτσο, Καμπανία), δεν υπάρχουν αρκετά αποδοτικές εγκαταστάσεις.

Σύμφωνα με το Biorepack, κατά μέσο όρο, μόνο το 80% των οργανικών απορριμμάτων που εισέρχονται στις εγκαταστάσεις ανακυκλώνεται, ενώ το υπόλοιπο θεωρείται μη κομποστοποιήσιμο.


Εκπαίδευση πολιτών: βασικό εμπόδιο

Εκτός από την ανεπαρκή υποδομή, ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία της διαχωρισμένης συλλογής. Σε εθνικό επίπεδο, το ποσοστό των μη ανακυκλώσιμων υλικών που καταλήγουν στα κάδους των οργανικών αποβλήτων φτάνει το 7,1%. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για καλύτερη ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των πολιτών, καθώς η σωστή διαχείριση των οργανικών αποβλήτων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των απορριμμάτων και στην παραγωγή χρήσιμου κομποστοποιήσιμου υλικού.

Η σωστή διαλογή από τους πολίτες αποτελεί τον πρώτο κρίσιμο βήμα στη διαχείριση οργανικών απορριμμάτων. Παρότι το ποσοστό υπολειμμάτων στην Ιταλία φτάνει κατά μέσο όρο το 21,9%, ένα 7,1% των απορριμμάτων που καταλήγουν στον κάδο οργανικών είναι μη κομποστοποιήσιμα υλικά.

Αυτό επιβαρύνει οικονομικά και περιβαλλοντικά το σύστημα, ενώ περιορίζει την παραγωγή χρήσιμου κομπόστ. Σύμφωνα με το Biorepack, απαιτούνται άμεσες δράσεις όπως:

  • Ευαισθητοποίηση πολιτών για τη μείωση μη κομποστοποιήσιμων υλικών.
  • Βελτίωση των μεθόδων διαλογής.
  • Σεβασμός στις κατάλληλες διαδικασίες επεξεργασίας.

Κομποστοποίηση και βιοπλαστικά: ένα αναξιοποίητο εργαλείο

Η έρευνα του Πανεπιστημίου Tor Vergata επικεντρώθηκε επίσης στην αξία των βιοπλαστικών, καταρρίπτοντας μύθους γύρω από τη χρήση τους. Σύμφωνα με την ανάλυση, οι βιοπλαστικές συσκευασίες δεν δημιουργούν προβλήματα στις μονάδες επεξεργασίας με υψηλό δείκτη ανακύκλωσης. Αντίθετα, σε μονάδες με χαμηλή αποτελεσματικότητα, οι βιοπλαστικές συσκευασίες απορρίπτονται μαζί με άλλα μη ανακυκλώσιμα υλικά.

Ο Carmine Pagnozzi, γενικός διευθυντής του Biorepack, τόνισε ότι η έρευνα είχε ως στόχο να διερευνήσει τις μεθόδους διαχείρισης των βιοπλαστικών συσκευασιών εντός της διαδικασίας επεξεργασίας των οργανικών αποβλήτων, καταρρίπτοντας τις αβάσιμες κατηγορίες για ασυμβατότητα μεταξύ βιοπλαστικών και μονάδων επεξεργασίας.

Σημαντικά δεδομένα από τη διαχείριση οργανικών απορριμμάτων:

  • 5 εκατομμύρια τόνοι οργανικών απορριμμάτων συλλέχθηκαν από κουζίνες και εστιατόρια.
  • 1,9 εκατομμύρια τόνοι κομπόστ παραχθέν.
  • 410.000 τόνοι οργανικού άνθρακα επανεισάγονται στα αγροτικά εδάφη.
  • 5,6 εκατομμύρια τόνοι CO₂ εξοικονομούνται ετησίως, αποφεύγοντας την ταφή.

Οικονομικά, το σύστημα απέφερε:

  • 9,4 εκατομμύρια ευρώ σε δήμους και οργανισμούς ανακύκλωσης.
  • 436.000 ευρώ σε επενδύσεις έρευνας και ανάπτυξης.
  • Εκπαιδευτικές δράσεις για 37.000 μαθητές.

Συμπέρασμα

Η Ιταλία έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει δραστικά τη διαχείριση των οργανικών απορριμμάτων της. Αυτό προϋποθέτει:

  1. Ενίσχυση υποδομών στις λιγότερο αποδοτικές περιοχές.
  2. Ευαισθητοποίηση πολιτών σχετικά με τη σημασία της σωστής διαλογής.
  3. Αξιοποίηση των βιοπλαστικών για αύξηση της αποδοτικότητας ανακύκλωσης.

Με στοχευμένες επενδύσεις και κατάλληλη εκπαίδευση, η χώρα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων.

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166