Ποιοι κάνουν γιορτές με χριστουγεννιάτικα τραγούδια πια; Οι περισσότεροι συναντούν το πνεύμα των ημερών στα… μπουζούκια. Γι’ αυτούς πάντως που επιμένουν συναυλιακά υπάρχει πολύ και καλό υλικό για τις επερχόμενες κρύες νύχτες. Μπορεί το αμέσως προηγούμενο διάστημα να ανήκει στον ήχο της τζαζ, όσον αφορά τη συναυλιακη δραστηριότητα (που φυσικά θα συνεχίσει και λόγω των Χριστουγέννων), αλλά είναι «γεμάτο» το ημερολόγιο των επόμενων ημερών και εβδομάδων και όσον αφορά την ποπ και τη ροκ με αρκετό χέβι μέταλ, ως συνήθως, αναμνήσεις από το παρελθόν, μα και σύγχρονα συγκροτήματα. Να λοιπόν μερικές προτάσεις για ένα ποπ/ροκ ρεβεγιόν, αλλά και για όσα ακολουθούν το 2020:
Rotting Christ
Από τα αγαπημένα συγκροτήματα του σκληρού ροκ για την ελληνική πραγματικότητα, πράγμα που αποδεικνύεται και από το ότι το συγκρότημα επέλεξε και την Ελλάδα στις χώρες όπου θα γίνουν μαγνητοσκοπήσεις για το καινούργιο τους dvd. Το ενθουσιώδες ελληνικό κοινό θα είναι η καλύτερη εικόνα γι’ αυτούς και οι Rotting Christ θα αποζημιώσουν τους φίλους τους παίζοντας τις πιο γνωστές επιτυχίες τους από το 1989 ως τις μέρες μας.
Paradise Lost
Αυτοί πια είναι «ελληνοποιημένοι» και το κοινό του σκληρού ροκ για δεύτερη νύχτα θα τρέχει στη Λιοσίων, για ένα γκρουπ που γράφει ιστορία επί 20 χρόνια. Η gothic, σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα που δημιουργούν με τον ήχο τους είναι από τις πιο προσφιλείς για το ελληνικό κοινό του είδους. Άλλωστε οι Paradise Lost έχουν ανοίξει τον δρόμο για γκρουπ όπως οι Him, οι Evanescence και οι Nightwish. Bασικά έρχονται για να παρουσιάσουν το καινούργιο τους άλμπουμ «In Requiem».
Federico Aubele
Ο νεαρός βραζιλιάνος τροβαδούρος μπορεί να έγινε γνωστός από το προηγούμενο άλμπουμ του, το οποίο φλέρταρε με τους σύγχρονους ήχους, αλλά με τον πρόσφατο δίσκο του «Panamericana» απέδειξε ότι κατά βάθος είναι ένας παραδοσιακός νοτιαμερικανός τραγουδοποιός, ένας μελοδραματικός ερμηνευτής με ρετρό διάθεση, που φέρνει στον νου τη μεγάλη βραζιλιάνικη παράδοση. Τα κορίτσια θα πέσουν ξερά, ειδικά στο Tiki όπου θα τον έχουν σε απόσταση αναπνοής. Από την άλλη όμως, όταν ένας πραγματικά ενδιαφέρων νέος μουσικός ο οποίος είναι αρκετά γνωστός (τα τραγούδια του ακούγονται σε μπαρ, κλαμπ, καφέ, ραδιόφωνο και περιλαμβάνονται σε συλλογές) «αναγκάζεται» να παίζει στον περιορισμένο χώρο ενός εστιατορίου, έστω κι αν αυτό έχει συστηματική μουσική δραστηριότητα, τότε τα πράγματα δεν είναι και πολύ αισιόδοξα για τη συναυλιακή μας προοπτική, αλλά και για το πόσο είμαστε πρόθυμοι να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις.
Of Montreal
Επιτέλους και κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Οι Of Montreal είναι ένα από τα καινούργια γκρουπ που συζητιούνται πολύ διεθνώς και οι δίσκοι τους παίρνουν εξαιρετικές κριτικές. Πρώτα-πρώτα, δεν είναι από το Μόντρεαλ αλλά από την Αθήνα… της Τζόρτζια και μετράνε ήδη δέκα χρόνια ζωής· το όνομά τους δε προέρχεται από την σχέση του αρχηγού τους Kevin Barnes με ένα κορίτσι από το Μόντρεαλ. Το ποπ στυλ τους, που ενσωματώνει τις σύγχρονες indie τάσεις αλλά και αναμνήσεις από το παρελθόν, αντικατοπτρίζει θαυμάσια αυτό που συμβαίνει τώρα στον χώρο της «εναλλακτικής» ποπ/ροκ μουσικής. Η συναυλία τους γίνεται με αφορμή το φετινό τους άλμπουμ «Hissing Fauna, Are You the Destroyer?», το οποίο άλλωστε τους έκανε ευρύτερα γνωστούς.
Nouvelle Vague
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γκρουπ του «κινήματος» των διασκευαστών, που έγιναν γνωστοί στην Ελλάδα από στόμα σε στόμα λόγω μιας εμφάνισής τους στην Πλατεία Κοτζιά για τη Γιορτή της Μουσικής. Οι Nouvelle Vague, με στυλ και καλό γούστο, παίρνουν γνωστά τραγούδια της νεότερης ροκ ιστορίας και τα «μεταποιούν» σε κομψά, χαλαρά και καθωσπρέπει ακούσματα. Η πρώτη τους προσπάθεια γνώρισε μεγάλη αποδοχή, η συνέχεια ήταν πιο αμήχανη κι έτσι περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η επόμενη δουλειά τους. Πάντως κανείς δεν έκανε καριέρα μόνο με διασκευές, αν κι αυτό που κάνουν έχει τον τρόπο του.
The Pretty Things and Arthur Brown
Επιστροφή στο μακρινό παρελθόν με δύο εμβληματικά ονόματα της «αγγλικής τρέλας» από τη δεκαετία του ’60. Οι Pretty Things ανήκουν στη μεγάλη αγγλική σχολή του μπλουζ, απ’ όπου ξεκίνησαν όλα και μπορεί οι ίδιοι να μην έγιναν ποτέ ευρύτερα γνωστοί, οι άγγλοι (και όχι μόνο) συνάδελφοί τους όμως τους σέβονται και τους εκτιμούν απεριόριστα. Όλα τα μεγάλα ονόματα του βρετανικού ροκ της δεκαετίας του ’60 και του ’70 (Rolling Stones, Led Zeppelin, Ντέιβιντ Μπάουι, κ.ά.) έχουν εκφραστεί για τον ρόλο που έπαιξαν οι Pretty Things στη μουσική τους ζωή. Οι ίδιοι μετράνε πάνω από σαράντα χρόνια ζωής κι έχουν οργώσει οριζοντίως και καθέτως όλο το χωράφι του rock ’n’ roll. Το ίδιο βράδυ θα εμφανιστεί ακόμη μία εμβληματική φιγούρα της αγγλικής ψυχεδέλειας, ο Άρθουρ Μπράουν, ο οποίος έγινε γνωστός από τον «τρελό κόσμο του». Έχει εμφανιστεί κάμποσες φορές στην Αθήνα, μερικές φορές επιχειρεί και το περίφημο σόου όπου «καίγεται» το κεφάλι του – η φωνή του και η τρέλα του παραμένουν σε εξαιρετικό επίπεδο. Μια βραδιά «ιστορικής σημασίας» για το ροκ ακροατήριο.
House of Love
Η γνωστή ιστορία. Ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80, γνώρισαν επιτυχία με την κιθαριστική ποπ ψυχεδέλεια και το μελαγχολικό τους ύφος, διαλύθηκαν και πρόσφατα επέστρεψαν, όπως συνηθίζεται στις μέρες μας, για μερικά –ίσως– «ανεξόφλητα γραμμάτια» που έχουν περισσέψει από τότε. Η αλήθεια είναι πως όταν διαλύθηκαν δεν είχαν φθαρεί και αισθανθήκαμε σαν κάτι να έμεινε ημιτελές, οπότε επιστρέφουν τώρα για να το τελειώσουν.
Vietnam Veterans
Το θρυλικό νεοψυχεδελικό συγκρότημα από τη Γαλλία, που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια, αναβιώνοντας τον ήχο συγκροτημάτων όπως οι 13th Floor Elevators και οι Seeds. Η πορεία τους είχε πολλές αποχωρήσεις, ανακατάξεις, αλλαγές ονόματος, προσωπικούς δίσκους κι όλα τα σχετικά, αλλά αφού ανασυγκροτήθηκαν, τον περασμένο Μάιο πέρασαν από τα μέρη μας. Πέρασαν καλά, όπως κι εμείς, και επιστρέφουν για ένα ακόμη ψεχεδελικό/γκάραζ/ροκ εν ρολ ταξίδι.
Marky Ramone
Πού να το φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια ότι θα είναι ο μόνος Ραμόν που θα έμενε στη δράση, εκπροσωπώντας ένα μυθικό όνομα του αμερικανικού πανκ, το συγκρότημα που ηχητικά αλλά και αισθητικά έγινε συνώνυμο της «πανκ φιλοσοφίας», με τα απλοϊκά, αδέξια, οργισμένα, θορυβώδη και συντομότατα τραγούδια τους. Οι Ramones ήταν η σταθερή αφορμή, κάθε φορά που εμφανίζονταν στην Ελλάδα, για εκτεταμένα επεισόδια. Ήταν πάντα η σπίθα που άναβε τη φωτιά. Τώρα πια η φωτιά έχει σβήσει και ο ντράμερ του συγκροτήματος, ο Μάρκι Ραμόν, επιστρέφει με τις απαραίτητες πανκ αναμνήσεις.
Explosions in the Sky
Ακόμη ένα γκρουπ «τώρα που συμβαίνει», καθώς οι Τεξανοί Explosions in the Sky μετράνε λιγότερο από μια δεκαετία ζωής και είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα του σύγχρονου post-rock. Τα μουσικά τους ταξίδια –όλες τους οι συνθέσεις δεν έχουν στίχους– πατάνε γερά στην «τρέλα» και την ψυχεδελική παράδοση του Τέξας, οι τέσσερις δίσκοι τους έχουν κερδίσει την αποδοχή των κριτικών κι εμείς εδώ στην «επαρχιακή» Ελλάδα θα δούμε και θ’ ακούσουμε κάτι στην ώρα του, πράγμα που συμβαίνει όλο και πιο σπάνια πια.
Saint Etienne
Μπορεί να έχουν το όνομα μιας γαλλικής ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι όμως άγγλοι ποπίστες που γράφουν τη δική τους κομψή ιστορία εδώ και είκοσι χρόνια. Δεν έγιναν ποτέ ιδιαίτερα γνωστοί, πάντα όμως έκαναν καλή δουλειά και είχαν αισθητική άποψη για την ποπ που προκαλεί το ενδιαφέρον. Μια βραδιά καλού γούστου, λοιπόν, κάτι που επίσης δεν μας συμβαίνει συχνά.
