Είναι μερικές σειρές που δεν τις ξέρει σχεδόν κανείς. Με σχεδόν ανύπαρκτο προμόσιον και λιγοστή προβολή, οι οποίες όμως σε κερδίζουν και σε καθηλώνουν από τα πρώτα τους επεισόδια. Και δένεσαι μαζί τους κι έχεις κι εσύ να λες ότι βλέπω και κάτι…ψαγμένο. Και περιμένεις με ανυπομονησία τα επεισόδια και ψάχνεις με το κυάλι κανέναν άλλο που να την βλέπει για να πεις δυο κουβέντες και να απορήσεις μαζί του για το πως είναι δυνατό μια τόσο ποιοτική σειρά να μένει στην αφάνεια. Κι όταν αυτή η σειρά κόβεται απότομα στην καλύτερή της σαιζόν σε πονάει λίγο παραπάνω από ότι για μια οποιαδήποτε άλλη, γιατί ξέρεις ότι θα σου λείψει περισσότερο από άλλες οι οποίες ενδεχομένως θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο προσκήνιο ακόμα και μετά το τέλος τους (όποιο κι αν είναι αυτό).
Για τον γράφοντα, καλύτερο παράδειγμα τέτοιας σειράς από τους Βοργίες (Τhe Borgias) του Showtime δεν υπάρχει. Αρκετοί ενδεχομένως να μην την έχετε καν ακουστά, άλλοι ίσως κάτι να έχει πάρει το αυτί σας. Με όση αντικειμενικότητα μπορεί να υπάρξει πάντως, αυτό το review έχει σκοπό να σας πείσει τουλάχιστον να τη δοκιμάσετε.
Αυτό που κάνει τους περισσότερους να διστάζουν να την ξεκινήσουν είναι το…ντεκόρ της σειράς. Τα ράσα, το Βατικανό, το εκκλησιαστικό κλίμα γενικότερα. Όπως λέει κι η παροιμία όμως “τα ράσα δεν κάνουν τον παπά” (ούτε πολύ περισσότερο τον Πάπα) και όποιος καθίσει και δει τα 3-4 πρώτα επεισόδια το διαπιστώνει αμέσως. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μια βαρετή σειρά με καρδινάλιους και ψαλμούς και ύμνους και κηρύγματα. Πρόκειται για μια συναρπαστική σειρά η οποία προβάλλει τα έργα και τις ημέρες της φημισμένης οικογένειας των Βοργιών, από τη στιγμή που ο Rodrigo Borgia ανεβαίνει στο θρόνο του Πάπα Ρώμης ως Αλέξανδρος ο ΣΤ’. Και φυσικά, όπως είναι γνωστό απ’την ιστορία, η ισπανική αυτή οικογένεια κάθε άλλο παρά θεοσεβούμενη είναι. Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει περισσότερο με μαφιόζικη οικογένεια παρά με οικογένεια αφιερωμένη στη ζωή της εκκλησίας. Με πρώτο και κύριο τον Rodrigo, αυτό που κυριαρχεί και διέπει τη ζωή της οικογένειας είναι η φιλοδοξία, η απληστία και η δίψα για εξουσία. Όπως πολύ εύστοχα λέει και το τρίπτυχο της σειράς: Sex. Power. Murder. Amen.
Αυτό φάινεται αμέσως από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, με τον Rodrigo να επιστρατεύει ολόκληρη την οικογένεια προσπαθώντας να εξουδετερώσει κάθε άλλον υποψήφιο για τον παπικό θρόνο (μη διστάζοντας να λερώσει τα χέρια του) και στο τέλος να τα καταφέρνει. Κι απο εκεί και μετά η διαθφορά και η απληστία κυριαρχούν (και) επίσημα στο Βατικανό του 1492. Λόγω της καταγωγής τους και όχι μόνο, οι Βοργίες ειναι…κόκκινο πανί για αρκετές άλλες επιφανείς οικογένειες της Ρωμανίας (σημερινής Ιταλίας) καθώς και για αρκετούς από τους καρδινάλιους με προεξάρχοντα τον καρδινάλιο Ντε Λα Ρόβερε. Ο πάπας Αλέξανδρος, επομένως, είναι στο στόχαστρο πολλών και πρέπει να κάνει τα πάντα για να κρατήσει τον θρόνο και να εδραιώσει την κυριαρχία του στην Ιταλία. Κι επειδή τα μέτωπα είναι πολλά, αχώριστοι βοηθοί και συμπαραστάτες του είναι οι γιοί του, ο Καίσαρας κι ο Χουάν, μεταξύ των οποίων πολύ γρήγορα αναπτύσσεται τεράστια αντιπαλότητα. Το κύριο μέλημα του πάπα είναι να κρατήσει συσπειρωμένη την οικογένειά του, πράγμα δύσκολο, αφού το κάθε μέλος της έχει τη δική του ατζέντα και τις δικές του φιλοδοξίες. Ο Καίσαρας θέλει να αποχωριστεί τα ράσα του καρδινάλιου και να αναλάβει επικεφαλής του παπικού στρατού, ο Χουάν θέλει να αναρριχηθεί κι αυτός στρατιωτικά και πολιτικά όσο πιο ψηλά γίνεται κι η Λουκρητία αρνείται να συμβιβαστεί με τις επιλογές του πατέρα της ως προς το ποιόν θα…πρέπει να παντρευτεί προκειμένου να δημιουργηθούν οι συμμαχίες που εκείνος χρειάζεται. Οι μόνοι οι οποίοι περνούν σχεδόν απαρατήρητοι είναι ο μικρός Τζόφρι και η μάνα της οικογένειας, η συμπαθητική Vanozza.
Φυσικά, εκτός από τα μέλη της οικογένειας, στη σειρά παρουσιάζονται και πολλοί άλλοι χαρακτήρες, όπως η Τζούλια Φαρνέζε (το όνομα υποδηλώνει και το ρόλο της) και ο φοβερός και τρομερός Μικελέτο, τον οποίο υποδύεται μοναδικά ο σπουδαίος Sean Harris. Και μιας και πιάσαμε τα ονόματα ας πούμε και τους υπόλοιπους: πρώτος και καλύτερος ο Jeremy Irons (τα σχόλια περιττεύουν) και ακολουθούν ο Francois Arnaud, ο David Oakes, η Holliday Grainger κι η Joanne Whalley. Στο ρόλο της Τζούλια Φαρνέζε η Lotte Verbeek και στο ρόλο του Ντε Λα Ρόβερε ο Colm Feore. Δημιουργός και σκηνοθέτης της σειράς ο Neil Jordan, για τη δουλειά του οποίου ό,τι και να γράψουμε θα είναι λίγο. Η προετοιμασία και η έρευνα που είχε κάνει πριν η σειρά γραφτεί και γυριστεί ήταν κοντά στα 10 χρόνια, αυτό και μόνο τα λέει όλα.
Η σειρά έχει γρήγορες εξελίξεις, ανατροπές, μπόλικη ίντριγκα και αρκετή δράση όταν και όπου χρειάζεται. Για τις ερμηνείες και τη σκηνοθεσία δεν τίθεται θέμα, προφανώς το επίπεδο είναι πολύ ψηλό και οι ηθοποιοί εξαιρετικοί και εξαιρετικά επιλεγμένοι. Αξίζει όμως να αναφέρουμε το υπέροχο soundtrack της σειράς για το οποίο έχει βραβευθεί με Emmy o αξεπέραστος συνθέτης Trevor Morris. Τόσο οι ηθοποιοί όσο και η σειρά γενικότερα έχουν υπάρξει υποψήφιοι αλλά και νικητές σε αμέτρητα βραβεία, με εξέχουσα υποψηφιότητα αυτή του Jeremy Irons στις Χρυσές Σφαίρες του 2012.
Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε στο Showtime στις 3 Απριλίου του 2011 και όπως ήδη έχετε καταλάβει η συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά διήρκησε για τρεις σεζόν, δείχνοντας τα διαπιστευτήρια της μέσω της ποιότητας και στους πιο δύσπιστους κριτικούς κινηματογράφου.
Δείτε παρακάτω ένα από τα τρέιλερ της σειράς.
. Είναι μερικές σειρές που δεν τις ξέρει σχεδόν κανείς. Με σχεδόν ανύπαρκτο προμόσιον και λιγοστή){kind=link}