Οι Απίθανοι είναι η ταινία της Pixar μετά τα Monsters Inc. (Μπαμπουλας Α.Ε.) και το Finding Nemo (Ψαχνοντας το Νέμο) και μόνο από τους δύο τελευταίους τίτλους (και την επιτυχία που είχαν) καταλαβαίνουμε πόσο ψηλά είναι ο πήχης για το family entertainment που οραματίζονται εκεί στη Disney… Στους Απίθανους ακόμη περισσότερο από προηγούμενες δουλείες, εντοπίζεται και μια συντονισμένη προσπάθεια το πράγμα να πάει και λίγο παραπέρα…
Μια στυλιζαρισμένη ταινία κινουμένων σχεδίων με προβληματισμό όπου το καθετί είναι προμελετημένο η να πω καλύτερα …προσχεδιασμένο… Η ιστορία αφορά μια οικογένεια super ηρώων που ..έχουν βγει κατά κάποιο τρόπο στο σύνταξη, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τρόπον τινά μια (πως το έλεγαν οι Faith No More) …midlife crisis που εστιάζεται στην ένταξη τους σε μια κοινωνία που γλαφυρά συνοψίζεται στο “everyone is special, so no one is..”.
Στην σκηνοθετική καρεκλά κάθεται (για ξεκούραση και μόνο) ο Brad Bird, ευρύτερα γνωστός από τους Simpsons, ενώ στο παλμαρέ του έχει και το (παραγνωρισμένο, αλλά…) σπουδαίο animation, το «Iron Giant» του 1999… Το αποτέλεσμα που αποτυπώνεται στην οθόνη είναι εντυπωσιακό από κάθε άποψη (οτιδήποτε «βγάζει» η Disney / Pixar είναι φύσει και θέση huge), και επειδή η στήλη λέγεται FilmSound και όχι CineAnime, εμείς θα επικεντρωθούμε στο μουσικό της μέρος… Τον John Barry τον ξέρετε?
O John Barry είναι υπεύθυνος για μερικά από τα σπουδαιότερα James Bond scores της δεκαετίας του 60, γνωστότερα των οποίων τα Goldfinger - Επιχειρηση Χρυσοδαχτυλος και You only live twice - Ζεις μοναχα δυο Φορες (για τον Bond και βαλε...) και η τεραστία επιτυχία την οποία είχαν εκείνες οι μουσικές δουλείες, ήταν απορία εκείνης της νέας μουσικής φόρμας που ήρθε στη μεγάλη οθόνη… Η big orchestra jazz, πέρα από σήμα κατατεθέν των Bond scores, έγινε μια από τις πιο διαδεδομένες μουσικές για ταινία στις δεκαετίες του
60 και του `70… Για τη μουσικη του The Incredibles, ο Brad Bird ήθελε μια τέτοια ατμόσφαιρα, μια μουσικη tribute σε εκείνη των παλιών ταινιών, όπου θα έδινε ένα τόνο retro στο όλο φιλικό εγχείρημα…
Και ναι, ο ίδιος ο John Barry ήταν η πρώτη επιλογή… Μάλιστα το κομμάτι του trailer είναι δικό του (το main theme για το «On Her Majesty`s Secret Service»)… Για αδιευκρίνιστους λόγους όμως, προτιμήθηκε τελικά ο Michael Giacchino, ένας πολλά υποσχόμενος νέος σύνθετης με μηδενική όμως εμπειρία στο κινηματογραφικό χώρο… Και ήταν ένα ζήτημα το πώς θα αντεπεξερχόταν σε ένα τέτοιο blockbuster καθώς το δείγμα δουλείας του είναι μικρό και εστιαζόταν σε 2-3 δουλειές του…
Ο Giacchino ξεκίνησε την καριέρα του ηχογραφώντας τη μουσικη για ένα video game, “The Lost World”, την μεταφορά ταινίας του Spielberg στις ..παιχνιδομηχανες… Μάλιστα, ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε «ζωντανή» ορχήστρα για μουσικη video game… Και σε αυτό το είδος ήταν που έκανε την μεγάλη του επιτυχία με τη μουσικη του Medal of Honour (video game με υποβλητική ατμόσφαιρα) για την –πιστέψτε με- φοβερή μουσικη του οποίου έχει βραβευθεί αρκετές φορές… Σημαντική του δουλειά επίσης, η μουσικη για την τηλεοπτική σειρά Alias…
Στο The Incredibles, o Giacchino –αν μη τι άλλο- δίνει τα διαπιστευτήρια του με τον πλέον πειστικό τρόπο και δικαιώνει την επιλογή του Bird στο έπακρο… Δημιουργεί ένα εντυπωσιακό δείγμα jazz και big orchestra music στα χνάρια του John Barry.. (Δηλαδή, …σου’φαγα τη δουλειά, ..σου’φαγα και τη μουσικη… ) Ο Giacchino στην προσπάθεια του να ..αναπαραστήσει ηχητικά την μουσικη εκείνη περίοδο ηχογράφησε αναλογικά, όπως γινόταν τότε, αψηφώντας τα ψηφιακά επιτεύγματα και τις αντίστοιχες ευκολίες για να αποδώσει στο έπακρο την ατμόσφαιρα της περιόδου…
Από το εναρκτήριο track, “The Glory days”, όπου το brass παραλήρημα στο ρυθμικό στήσιμο θυμίζει αντίστοιχες «εκρήξεις» του Barry ενώ το πιασαρικα θέμα φέρνει στο νου τον Ροζ Πανθηρα του Mancini φαίνονται οι προθέσεις του Giacchino… Να αναπαραστήσει ένα 60’s tribute score στα ηχητικά μονοπάτια των Barry και Mancini, αλλά και του Arnold (μεταγενέστερου Bond σύνθετη), αλλά το κάνει με αμέριστη προσοχή στη λεπτομέρεια…
Το «100 Mile Dash», ως σκηνή καταδίωξης είναι το κατάλληλο Mickey Mouse track του score με δείγματα suspense αλλά και ήρεμες ”λυτρώσεις”, ενώ κάτι αντίστοιχο είναι και το σκηνικό στο “Bob vs. The Omnidroid” όπου η ορχήστρα χρησιμοποιείται στο έπακρο με ακρίβεια… Οι ενορχηστρώσεις είναι εντυπωσιακές, αλλά και τα πιο ήσυχα περάσματα, όπως το “Lava in the Afternoon”, κάτι σε lounge jazz (απίθανο όντως) δεν είναι άνισα με τις ορχηστικές εξάρσεις, καθώς η σειρά στο track listing είναι ιδανική, ώστε το αποτέλεσμα να κυλάει…
Η μουσική του The Incredibles έχει μια ανεπανάληπτη συνθετική ποιότητα και μια αξιοζήλευτη δομή που αναδεικνύει το φιλόδοξο εγχείρημα… Και επιπλέον, καταφέρνει να προσδώσει μια ενέργεια που ξεχειλίζει στα κομμάτια ώστε να δέσουν με τις εικόνες και τη δυναμική τους… Και οι ελιγμοί του από είδος σε είδος, καθώς και τα περάσματα από τη μία μουσική αναφορά στην άλλη, στην ταινία είναι τόσο έξυπνα όπου το εγχείρημα στο τέλος είναι πολλά περισσότερα από μια έξυπνη συρραφή θεμάτων, είναι ένα ολοκληρωμένο score, φρέσκα παλιομοδίτικο και συνθετικά κορυφαίο…
- Βαθμολογία: 9/10
Track listing
- The Glory Days (3:32)
- Mr. Huph Will See You Now (1:35)
- Adventure Calling (2:23) / Bob vs. The Omnidroid (2:53)
- Lava in the Afternoon (1:29)
- Life`s Incredible Again (1:24)
- Off to Work (1:59)
- New and Improved (2:15)
- Kronos Unveiled (3:16)
- Marital Rescue (2:19)
- Missile Lock (2:07)
- Lithe or Death (3:24)
- 100 Mile Dash (3:07)
- A Whole Family of Supers (3:27)
- Escaping Nomanisan (1:45)
- Road Trip! (2:27)
- Saving Metroville (5:03)
- The New Babysitter (3:26)
- The Incredits (7:23)
Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 55 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα