Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις προοπτικές και το μελλοντικό ρόλο της τεχνητής νοημοσύνη στον ακαδημαϊκό χώρο, πάμε να δούμε τι λένε οι ειδικοί που εργάζονται πάνω σε αυτό τον τομέα μέσω έρευνας και διδασκαλίας στο King’s College του Λονδίνου.
Καθώς ο κόσμος της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) συνεχίζει να εξελίσσεται, έχει ως αποτέλεσμα να επηρεάζει άμεσα και διάφορους κρίσιμους τομείς, όπως η εκπαίδευση. Αν και ορισμένοι εκφράζουν ανησυχίες ότι ενδεχομένως να υπάρξει αντικατάσταση του μισού εργατικού δυναμικού από την ΤΝ τα επόμενα χρόνια, άλλοι τονίζουν τις δυνατότητες που φέρνει η υιοθέτηση της.
Η Δρ Caitlin Bentley είναι ερευνήτρια και λέκτορας στην εκπαίδευση της τεχνητής νοημοσύνης στο Τμήμα Πληροφορικής, λέει ότι η ΤΝ στον ακαδημαϊκό χώρο βρίσκεται «πάνω στην κορύφωση της», και μάλιστα ο ρόλος που διαδραματίζει είναι διαφορετικός ανάλογα με τον κλάδο, το πανεπιστήμιο και τη χώρα. Για ορισμένους τομείς σπουδών, όπως η επιστήμη των υπολογιστών, η ιατρική και η μηχανική, η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί βασική πτυχή της εκπαίδευσης εδώ και αρκετό καιρό.
Λέει ότι η μεγαλύτερη αλλαγή τώρα οφείλεται σε έναν συγκεκριμένο τύπο τεχνολογίας που ονομάζεται Generative AI, που χρησιμοποιεί δεδομένα για την παραγωγή νέου και πρωτότυπου περιεχομένου, το οποίο έχει εισαχθεί στην εκπαίδευση χωρίς ιδιαίτερη πρόβλεψη του τι θα επακολουθήσει.
Η πιο πρόσφατη αλλαγή οφείλεται στην έλευση της Generative AI, μίας μορφής τεχνολογίας που αξιοποιεί δεδομένα για τη δημιουργία πρωτότυπου περιεχομένου. Η ενσωμάτωσή της στην εκπαίδευση έλαβε χώρα χωρίς επαρκή πρόβλεψη, εγείροντας ανησυχίες για την ηθική χρήση εργαλείων όπως το ChatGPT, τα οποία δύναται να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία δοκιμίων και μαθημάτων.
Τονίζει ότι το κύριο μέλημα των φοιτητών με τη χρήση εργαλείων τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT, είναι να δημιουργούν πτυχιακές εργασίες και δοκίμια παρουσιάζοντας τα ως δικά τους. Αλλά η γενετική τεχνητή νοημοσύνη έχει πολλές χρήσεις πέρα της εξαπάτησης, όπως η υποστήριξη ερευνητικών διαδικασιών, η παροχή εξατομικευμένης διδασκαλίας., και ακόμη, σε ορισμένες περιπτώσεις να λειτουργήσει και ως φίλος, λέει ο Bentley.
Ως επί το πλείστον, το επίκεντρο της εκπαίδευσης της τεχνητής νοημοσύνης ήταν η εισαγωγή των μαθητών στην τεχνολογία, τι κάνει και πως να τη χρησιμοποιούν. Ωστόσο, αυτό αλλάζει καθώς γίνονται ολοένα και περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τους κινδύνους που σχετίζονται με ορισμένες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης που θα κλιμακωθούν.
Η Bentley διδάσκει στην κατεύθυνση της επαγγελματικής πρακτικής, η οποία βοηθά τους επιστήμονες υπολογιστών να σχεδιάζουν και να αναπτύσσουν τεχνολογίες με υπευθυνότητα, λαμβάνοντας υπόψη τους πιθανούς αντίκτυπους στον πραγματικό κόσμο.
Ενθαρρύνει τους μαθητές να σκέφτονται από πού προέρχεται μια δεδομένη τεχνολογία, ποιοι είναι οι προγραμματιστές της και ποιοι μπορεί να έχουν αποκλειστεί από τη διαδικασία ανάπτυξης.
Επίσης, ζητά από τους μαθητές να εξετάσουν την τεχνολογία από διαφορετικές οπτικές γωνίες, όπως το πώς οι χρήστες μπορούν να ασχοληθούν με την τεχνολογία με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Λέει ότι η αξιολόγηση του αντίκτυπου της τεχνητής νοημοσύνης είναι σημαντική, ειδικά των ακούσιων συνεπειών της χρήσης της.
Η Bentley επισημαίνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη, όπως το ChatGPT, μπορεί να είναι πολιτιστικά προκατειλημμένη, καθώς αντλεί από υπάρχουσες πληροφορίες στο διαδίκτυο, το οποίο κυριαρχείται από αγγλικές πηγές με έδρα τις ΗΠΑ. Έδωσε παράδειγμα όπου η τεχνητή νοημοσύνη έκανε στερεοτυπικές υποθέσεις σχετικά με το φύλο του χρήστη.
«Δεν διδάσκω μόνο στους ανθρώπους πως να το χρησιμοποιούν [AI], αλλά τους διδάσκω ευρύτερα και τα προβλήματα που δημιουργεί, ειδικά όσον αφορά τις κοινωνικές ανισότητες και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις», σημειώνει η Bentley.
Παρέθεσε επίσης παράδειγμα χρήστη που εξαρτάται από το ChatGPT για τη σύνταξη email, χωρίς να γνωρίζει ότι κάθε φορά που χρησιμοποιεί την τεχνολογία προκαλούνται εκπομπές άνθρακα. Τονίζει τη σημασία της κατανόησης του περιβαλλοντικού κόστους της τεχνολογίας και προτείνει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις.
«Σκεφτόμαστε τον αντίκτυπο στις θέσεις εργασίας, αλλά δεν σκεφτόμαστε το περιβαλλοντικό κόστος», είπε ο Bentley, η οποία προτείνει ότι υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις σε αυτές τις τεχνολογίες που θα ήταν λιγότερο επιβλαβείς για το περιβάλλον, μεταξύ άλλων να αφιερώσουν λίγα λεπτά για να συντάξουμε μόνοι μας το email μας.
Σκεπτόμενη την υπεύθυνη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στον ακαδημαϊκό χώρο, η Bentley σημειώνει ότι η προσέγγιση του King’s College του Λονδίνου είναι να έχει ξεκάθαρη στάση απέναντι στους μαθητές σχετικά με το πότε και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά διαφορετικά μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί από το πανεπιστήμιο που μπορούν να τα υιοθετήσουν τα τμήματα και οι διδάσκοντες με βάση τις ανάγκες τους.
Μερικοί καθηγητές μπορεί να απαγορεύσουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ άλλοι μπορεί να ενσωματώσουν στοιχεία προβληματισμού σε εργασίες που απαιτούν από τους μαθητές να σκεφτούν πώς η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης υποστήριξε τη μάθηση τους.
Κάποιοι μπορεί να επιτρέπουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για έρευνα, αλλά όχι τη συγγραφή εργασιών. Λέει ότι το πανεπιστήμιο είναι ανοιχτό να δει πως αυτά τα εργαλεία μπορούν να υποστηρίξουν τη μάθηση, ειδικά επειδή θα μεταμορφώσουν πολλά επαγγέλματα και επομένως πρέπει να γνωρίζουν πως να τα χρησιμοποιούν.
Για να προετοιμάσει τους μαθητές για έναν κόσμο που καθοδηγείται όλο και περισσότερο από την τεχνητή νοημοσύνη, η Bentley πιστεύει ότι η πιο σημαντική δεξιότητα για τη διδασκαλία είναι η κριτική σκέψη. Οι μαθητές πρέπει να μπορούν να αμφισβητούν τα αποτελέσματα που παίρνουν όταν χρησιμοποιούν τεχνολογία AI, να επαληθεύουν τις παρεχόμενες πληροφορίες και να αναγνωρίζουν πιθανά μεροληπτικά αποτελέσματα.
Λέει ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να δημιουργούν επαγγελματίες που μπορούν να σκεφτούν πως να λύσουν σύνθετα προβλήματα, κάτι που είναι μια διεπιστημονική προσπάθεια που απαιτεί δημιουργικότητα και συνεργασία.
Επιπλέον, λέει ότι η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για την καλύτερη κατανόηση των θεμάτων είναι ο μόνος τρόπος για εμάς ως κοινωνία να κατευθύνουμε την τεχνολογία σε μια κατεύθυνση που για το κοινό καλό.
Όσον αφορά την εκπαίδευση όσων βρίσκονται εκτός του πανεπιστημιακού περιβάλλοντος για την υπεύθυνη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, η Bentley λέει ότι δεν γίνονται αρκετά επί του παρόντος στο Ηνωμένο Βασίλειο, εν μέρει επειδή οι επιχειρήσεις δεν θέλουν να επενδύσουν πλέον στην εκπαίδευση των υπαλλήλων τους. Πιστεύει ότι αυτό το κενό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί από τα πανεπιστήμια που προσφέρουν προγράμματα σε εργαζόμενους ώστε να υπάρχει ισότητα στους όρους ανταγωνισμού.
Προχωρώντας προς τα εμπρός, ο Δρ Bentley ενδιαφέρεται να αναπτύξει πρακτικές λύσεις που θα βοηθήσουν όσους προέρχονται από περιθωριοποιημένες κοινότητες προκειμένου να κατανοήσουν και να ασχοληθούν με την τεχνητή νοημοσύνη για να μειώθεί ο αρνητικός αντίκτυπος της τεχνολογίας στις υπάρχουσες ανισότητες.
Ο Modest Lungociu είναι επί του παρόντος μεταπτυχιακός φοιτητής στην Επιστήμη των Υπολογιστών. Λέει ότι η χρήση του AI έχει αλλάξει πολύ από τότε που έκανε τις προπτυχιακές του σπουδές πριν από μερικά χρόνια, ειδικά με την κυκλοφορία του ChatGPT.
Παρατήρησε ότι το ChatGPT έχει αυξήσει σημαντικά την προσβασιμότητα της τεχνητής νοημοσύνης για μαθητές σε όλους τους θεματικούς τομείς. Ενώ ορισμένοι μαθητές χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να κατανοήσουν καλύτερα το υλικό των μαθημάτων ή να κάνουν την έρευνα τους πιο αποτελεσματική, άλλοι βασίζονται σε αυτό για να ολοκληρώσουν εργασίες.
Λέει ότι τα πανεπιστήμια γνωρίζουν ότι η χρήση της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης από τους φοιτητές είναι αναπόφευκτη. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να εστιάσουμε στην αποφυγή της τεχνολογίας, αλλά στη δημιουργία κανόνων ώστε να χρησιμοποιείται με υπευθυνότητα.
Επομένως, προσπαθούν να δημιουργήσουν κανόνες για την υπεύθυνη χρήση της τεχνολογίας, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες για την ακαδημαϊκή ακεραιότητα.
Ωστόσο, η ανίχνευση λογοκλοπής σε εργασίες που έχουν ολοκληρωθεί με τη χρήση γενετικής τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, ειδικά σε πιο τεχνικούς τομείς. Ο Lungociu εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή σε τεχνικές εργασίες, όπως η σύνταξη κώδικα, υπάρχει συχνά ένας περιορισμένος αριθμός πιθανών λύσεων, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα πολλά άτομα να καταλήξουν σε παρόμοιες απαντήσεις.
Από την άλλη πλευρά, οι εργασίες όπως τα δοκίμια είναι πολύ πιο εύκολο να ανιχνευτούν από το λογισμικό λογοκλοπής λόγω του τυποποιημένου τρόπου με τον οποίο γράφει το ChatGPT. Οι σπουδαστές που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη κατά παράβαση των ακαδημαϊκών κανονισμών του πανεπιστημίου τους κινδυνεύουν να χάσουν την πίστωση για την εργασία τους, να τεθούν σε αναστολή ή ακόμη και να αποβληθούν.
Οι συνέπειες της κατάχρησης της τεχνητής νοημοσύνης εκτείνονται πέρα από την πανεπιστημιούπολη. Ο Lungociu σημειώνει ότι οι μαθητές που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να αποφύγουν να κάνουν τις εργασίες τους, κινδυνεύουν να εξαρτηθούν από την τεχνολογία.
Αυτό πιθανότατα θα επηρεάσει την ποιότητα της εργασίας τους στον επαγγελματικό κόσμο, καθώς θα δυσκολεύονται να αναλύσουν νέα προβλήματα και να λάβουν μέτρα για την επίλυση τους, δεδομένου ότι αυτό απαιτεί κριτική σκέψη, κάτι που η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει.
Πιστεύει ότι θα χρειαστεί χρόνος για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα σπουδών σε διάφορους τομείς ώστε να καλύψει τις εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη και να επικεντρωθεί περισσότερο σε αυτές τις θεμελιώδεις δεξιότητες.
Κοιτάζοντας το μέλλον, ο Lungociu βλέπει την τεχνητή νοημοσύνη ως ένα πιθανό εργαλείο που μπορεί να κάνει την έρευνα πιο αποτελεσματική, οδηγώντας σε σημαντικές ανακαλύψεις για το κοινό καλό, ειδικά στους τομείς της ιατρικής και της επιστήμης.
