Υψηλά επίπεδα φθορίου σε έγκυες γυναίκες συνδέονται με χαμηλή νοημοσύνη στα παιδιά τους.
Το φθόριο στα ούρα των εγκύων γυναικών δείχνει συσχέτιση με χαμηλότερα μέτρα νοημοσύνης στα παιδιά τους, σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο που διενήργησαν την πρώτη μελέτη του είδους και του μεγέθους της για να εξετάσουν την έκθεση σε φθόριο και τις πολλαπλές καταστάσεις νευρικής ανάπτυξης.
“Η μελέτη μας δείχνει ότι το αυξανόμενο εμβρυϊκό νευρικό σύστημα μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από τα υψηλότερα επίπεδα έκθεσης σε φθόριο “, δήλωσε ο Dr. Howard Hu, κύριος ερευνητής και καθηγητής περιβαλλοντικής υγείας , επιδημιολογίας και παγκόσμιας υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Dalla Lana . “Προτείνει επίσης ότι το προγεννητικό νευρικό σύστημα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητο στο φθόριο σε σύγκριση με αυτό των παιδιών ηλικίας σχολικής ηλικίας”.
Το νερό της βρύσης και τα οδοντιατρικά προϊόντα έχουν φθοριωθεί σε κοινότητες στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες (καθώς και σε γάλα και επιτραπέζιο αλάτι σε ορισμένες άλλες χώρες) με διαφορετικές ποσότητες για περισσότερα από 60 χρόνια για την πρόληψη των κοιλοτήτων και τη βελτίωση της υγείας των οστών . Τα τελευταία χρόνια, ο έντονος διάλογος για την ασφάλεια της φθορίωσης των υδάτων – ειδικά για τους αναπτυσσόμενους εγκεφάλους των παιδιών – τροφοδότησε τους ερευνητές να διερευνήσουν το ζήτημα και να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία για να ενημερώσουν τα εθνικά πρότυπα για το πόσιμο νερό.
Υπάρχουν ορισμένες γνωστές παρενέργειες του φθορίου. Για παράδειγμα, οδοντικά ελαττώματα όπως η ήπια χρώση είναι κοινά μεταξύ εκείνων που καταναλώνουν συνιστώμενα επίπεδα φθορίου στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Η σκελετική φθορίωση – η υπερβολική συσσώρευση φθορίου στα οστά – είναι πολύ λιγότερο συχνή και παρατηρείται μόνο σε επίπεδα φθορίου στο νερό που είναι περισσότερο από πέντε έως 10 φορές υψηλότερα από αυτά που συνιστώνται.
“Σχετικά λίγα είναι γνωστά, με σιγουριά, για τον αντίκτυπο του φθορίου στη νευρική ανάπτυξη”, δήλωσε ο Χου, του οποίου η ερευνητική ομάδα περιλάμβανε εμπειρογνώμονες από το U of T, το Εθνικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Μεξικού, το Πανεπιστήμιο του Michigan, το Πανεπιστήμιο McGill, το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, της Ιατρικής και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ.
Η μελέτη ονομάζεται «Προγεννητική έκθεση σε φθόριο και γνωστικές εκβάσεις σε παιδιά ηλικίας 4 και 6-12 ετών στο Μεξικό», και δημοσιεύθηκε στις Περιβαλλοντικές προοπτικές υγείας , ανέλυσε στοιχεία από 287 ζευγάρια μητέρων-παιδιών στην πόλη του Μεξικού που ήταν μέρος αυτού του προγράμματος για περιβαλλοντικούς τοξικούς παράγοντες, οι οποίες έγκυες γυναίκες προσλήφθηκαν για το συγκεκριμένο σκοπό από το 1994 έως το 2005.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δείγματα ούρων που είχαν ληφθεί από μητέρες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και από τα παιδιά τους ηλικίας μεταξύ έξι και δώδεκα ετών για την ανακατασκευή των προσωπικών μέτρων έκθεσης φθορίου τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί.
“Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι προηγούμενες μελέτες εκτίμησαν τις εκθέσεις με βάση τις μετρήσεις της γειτνίασης των επιπέδων φθορίου πόσιμου νερού, οι οποίες είναι έμμεσες και πολύ λιγότερο ακριβείς μετρήσεις και ουσιαστικά εξέτασαν τις εκθέσεις των παιδιών αντί των βρεφών ή είχαν πολύ μικρότερα μεγέθη δειγμάτων , δήλωσε ο Δρ Hu.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πώς τα επίπεδα φθορίου στα ούρα σχετίζονται με τις λεκτικές, αντιληπτικές, ποσοτικές, μνήμες και κινητικές ικανότητες των παιδιών στην ηλικία των τεσσάρων ετών και για μία ακόμη φορά μεταξύ των 6 και 12 ετών.
Οι αναλύσεις προσαρμόστηκαν για άλλους παράγοντες που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν όπως η ηλικία κύησης κατά τη γέννηση, το βάρος γέννησης, η σειρά γεννήσεων, το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση της μητέρας, το ιστορικό καπνίσματος, το IQ, η εκπαίδευση, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Όσον αφορά τις επιπτώσεις της μελέτης στους πληθυσμούς της Βόρειας Αμερικής, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα φθορίου στα ούρα σε έγκυες γυναίκες ήταν κάπως υψηλότερα. Ωστόσο, σύμφωνα με τη γνώμη του Δρ Χου, τα ευρήματα δεν παρέχουν επαρκείς πληροφορίες για να υποδείξουν ότι δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο έκθεσης σε φθόριο.
“Οι πιθανοί κίνδυνοι που σχετίζονται με το φθόριο θα πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω, ιδιαίτερα μεταξύ των ευάλωτων πληθυσμών, όπως οι έγκυες γυναίκες και τα παιδιά, και είναι σαφώς αναγκαία περισσότερη έρευνα για τον αντίκτυπο του φθορίου στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο”.
