- Σκηνοθεσία: Steven Spielberg
- Ηθοποιοί: Haley Joel Osment, Jude Law, William Hurt, Frances O’Connor, Sam Robards, Jake Thomas
- Είδος: Δραματική ταινία, επιστημονική φαντασία
- Διάρκεια: 145 λεπτά
- Παραγωγή: Warner Bros.
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Ιουνίου 2001
- Διανομή στην Ελλάδα: Warner – Village
- Προϋπολογισμός: 100 εκατομμύρια δολάρια
- Box office: 235.9 εκατομμύρια δολάρια
Ομολογώ πως αν και ήθελα πάρα πολύ να δω το Α.Ι. με φόβιζε η ιδέα να παρακολουθήσω … Kubrick από Spielberg. Η μεγάλη μυστικότητα γύρω από το όλο project ήταν ίσως αυτό που συντέλεσε στους ενδοιασμούς μου, ειλικρινά δεν ήξερα τι να περιμένω και ίσως τελικά να ήταν καλύτερα έτσι.
Η ιστορία εξελίσσεται στο ίσως και όχι τόσο μακρινό μέλλον, σε μια εποχή στην οποία οι μηχανές-ρομπότ είναι πλέον κάτι το συνηθισμένο. Ένα ρομπότ, ο David, προγραμματισμένος να αγαπά, πρώτος της γενιάς του, αναζητά την αγάπη. Οι προγραμματιστές του έχουν μάθει πώς να σκέφτεται σαν πραγματικός άνθρωπος. Ένα ρομπότ με αισθήματα που μπορεί να αποτελέσει ολόκληρο μέλος μιας κανονικής οικογένειας.
Μετά από μια σειρά γεγονότων, ο David μένει μόνος του, χωρίς την οικογένεια που έμαθε να αγαπά, χωρίς την γυναίκα που γνώρισε και αποκαλούσε μητέρα. Ξεκινά έτσι ένα ταξίδι για να καταλάβει πως είναι διαφορετικός και από τους ανθρώπους και από τις μηχανές. Ένα ταξίδι για τον κάνει άνθρωπο πραγματικό. Η ιστορία μοιάζει πολύ με αυτήν του Πινόκιο – και οι ομοιότητες τονίζονται σε μεγάλο βαθμό σε όλη την διάρκεια της ταινίας. Η μόνη διαφορά που θέτει ο Spielberg σαν βάση είναι το “αν ο Πινόκιο δεν μπορούσε να γίνει αληθινό αγόρι, αλλά πίστευε πραγματικά ότι μπορεί…”
Υπογράφοντας σκηνοθεσία και σενάριο, “ο μάγος του Hollywood” δεν παραβλέπει να κοιτάξει την εποχή στην οποία μας μεταφέρει από πολλές απόψεις. Ο άκαρδος και κυνικός κόσμος που σαν κοινωνία έχουμε δημιουργήσει, η σχέση μεταξύ ανθρώπων – μηχανών και η συχνή αντιπαράθεση τους παρουσιάζεται ωμά και βάρβαρα, ίσως όπως θα συνέβαινε και στην πραγματικότητα. Τα συναισθήματα των χαρακτήρων χαίρουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το σενάριο και φαίνεται πως ο Spielberg παίζει με αυτά προκειμένου να συνεπάρει το κοινό του. Τα συναισθήματα ίσως να είναι πολυτέλεια σε ένα τέτοιο κόσμο, μίσος, φθόνος, αγωνία, εμπιστοσύνη, χαρά και πάνω απ’ όλα αγάπη, επίτηδες ίσως να παρουσιάζονται πολλές φορές τόσο έντονα.
Από πλευράς ερμηνειών, ο Halley Joel Osment δίνει μια εξαιρετική και αξιοζήλευτη ερμηνεία επιβεβαιώνοντας το γεγονός πως το Sixth Sense δεν ήταν κάτι το τυχαίο γι’ αυτόν. Στο πρόσωπο του μπορεί κανείς να δει όλη την εξέλιξη της ταινίας, από την χαρά, στην απελπισία και τη μοναξιά, στην εμπιστοσύνη και την αναζήτηση έως την αληθινή αγάπη. Ο Jude Law είναι ένα ρομπότ-εραστής (ένας ρομπο-ζιγκολό στην κυριολεξία) που σίγουρα καίει τις καρδιές των θαυμαστριών του εντός και εκτός ταινίας όπως αυτός ξέρει. Η εμφάνιση του είναι αρκετά καλή, προσεγμένη στον ρόλο του. Ξέρει να υποκρίνεται και αυτό δεν φαίνεται μόνο από αυτήν την δουλειά του.
Πολλοί έχουν κρίνει το τέλος της ταινίας. Ο Spielberg θα έπρεπε να το είχε αφήσει, στην ελπίδα, στο όνειρο, στην φαντασία του καθενός μας για το τι θα μπορούσε να γίνει. Ίσως να ήταν καλύτερα έτσι; Δεν είμαι εγώ στην θέση να το κρίνω… Πιστεύω πως υπήρχε η ανάγκη να μπει μία τελεία αντί για τρεις στο τέλος της ιστορίας. Αν καταφέρει το κοινό να αγαπήσει τον ήρωα της, τότε τα τελευταία λόγια της ταινίας πραγματικά αξίζουν την ολοκλήρωση όλων μας.
Όπως και να έχει, το Α.Ι. έχει περάσει πλέον στην ιστορία του κινηματογράφου σαν μια ταινία του Steven Spielberg. Ένα από τα τολμηρότερα σχέδια του σκηνοθέτη που πραγματικά για άλλη μια φορά ξαφνιάζει ευχάριστα με την μοναδικότητα που μπορεί και δίνει σε κάθε του παραγωγή. Ο Kubrick μάλλον θα ήταν ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, και γιατί όχι άλλωστε…
Μήπως στο τέλος θα έπρεπε να αρχίσουμε να μιλάμε για Oscar;
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας A.I. Artificial Intelligence (2001), η οποία είναι δράμα και επιστημονική φαντασία.
Διάβασε επίσης: Public relations: Δημόσιες σχέσεις με πλάνο 8