Το DNA του ανθρώπου ανέδειξε τον Homo sapiens κατακτητή της γης και αντικατοπτρίζει το σημερινό στάδιο εξέλιξης του «πολέμου των γονιδίων», που δεν είναι ούτε το τελικό ούτε το τέλειο.
Ιατρικά, θεωρείται βέβαιο ότι πίθηκοι και άνθρωποι προέρχονται από ένα κοινό αρχέγονο γονιδίωμα, συνεχείς μεταλλάξεις όμως στη διάρκεια εκατομμυρίων ετών δημιούργησαν δύο ξεχωριστά και αρκετά διαφορετικά είδη ζώων. Από την Άρντι (Ardipithecus, 5 εκατομμύρια έτη πριν, με τετράποδη μετακίνηση πάνω στα δέντρα) στη γνωστή μας Λούσι (Australopithecus, 3 εκατομμύρια έτη πριν, με δίποδη βάδιση), έως τη σύγχρονη Εύα, παρατηρούμε πολλά κληρονομούμενα χαρακτηριστικά, ωστόσο υπάρχουν και χαμένοι εξελικτικοί κρίκοι. Θεωρούμε ότι η Άρντι είναι η γιαγιά της Λούσι, αλλά μεταξύ τους υπήρξε και κάποια «θεία», που χάθηκε νωρίς, χωρίς να αφήσει πολλούς απογόνους, και για μας πολλούς σκελετούς ώστε να ιχνηλατούμε την πορεία του dna προς την τελειότητα.
Η Άρντι έμοιαζε με πίθηκο, αλλά τα κάτω άκρα της ήταν αρκετά διαφορετικά. Ωστόσο, της επέτρεπαν να περπατά όρθια. Πιθανώς μόνον η Λούσι μπορούσε, όπως η σύγχρονη Εύα, να φοράει γόβες. Το μεγάλο δάχτυλο στα χέρια της Άρντι δεν ήταν ακόμα «αντιτακτικό». Η εξελικτική ανθρωπολογία έχει πολλά ερωτηματικά στη μεταλλακτική εξέλιξη και την πορεία προς την τελειότητα του γονιδιώματος από την Άρντι στη Λούσι και στη σύγχρονη Εύα.
Η πορεία άλλοτε φαίνεται ομαλή και γραμμική, άλλοτε όμως υπάρχουν «παράθυρα στο χρόνο» και «χάσματα» στην πορεία, που καθιστούν τα συμπεράσματα νεφελώδη, αν και παρατηρήσεις σε οστά και κρανία επιβεβαιώνουν τις σημερινές απόψεις των ερευνητών.
Η εξελικτική γραμμή του γονιδιώματος των ζώων αποκαλύπτει φυσικά φαινόμενα που σφραγίζονται από το χρόνο. Αρκετές φορές οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αντιστράφηκαν, γεγονός που αποδεικνύεται από το μαγνητικό προσανατολισμό των μορίων των μετάλλων σε ορισμένα ορυκτά. Μια αντιστροφή συνέβη πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια. Στις γεωλογικές αυτές φάσεις προέκυψαν σημαντικές αλλαγές στην πανίδα και τη χλωρίδα της Γης. Οι κλιματικές αλλαγές υποχρεώνουν όλα τα ζώα του πλανήτη να προσαρμοστούν βίαια στις νέες συνθήκες, ενώ επιζεί ο προσαρμοστικότερος. Οι αιφνίδιες αλλαγές αντικατοπτρίζονται, λανθασμένα, ως χάσματα της διαδοχικής εξέλιξης.
Συνεχείς μεταλλάξεις στα εγκεφαλικά κύτταρα χάρισαν στον Homo Sapiens τη δύναμη της καινοτόμου σκέψης.
Οι ανθρωπολόγοι επιμένουν ότι η πορεία προς την «ορθία βάδιση» προέκυψε από ένα μηχανισμό εξαιρετικά «πεζό και κοινότοπο». Την πορεία προς την τελειότητα η σατανική φύση δεν παρέλειψε να την πυροδοτήσει με σεξ. Ο Australopithecus, ο σύζυγος της Λούσι, αντί να την κερδίσει μέσα από τους καθιερωμένους «πολέμους των μνηστήρων», τη δελέασε, όπως ακριβώς οι σημερινοί «αρραβωνιαστικοί»: Την έπεισε ότι είναι κουβαλητής. Στη νεοαποκτηθείσα σωματική ικανότητα της βάδισης πρόσθεσε μια καινοτόμο χειρονομία. Της προσέφερε με τα δυο χέρια τροφή υψηλής θρεπτικής αξίας, κερδίζοντας ως αντάλλαγμα σέξ και πολλούς απογόνους. Έκτοτε τα «χρηματοφόρα γονίδια» χαρακτηρίζουν τους άριστους νυμφίους. Η όρθια βάδιση του επέτρεπε να είναι ταχύς κυνηγός.
Οι ζωικές τροφές οι πλούσιες σε λευκώματα οικοδομούν μυς, ενώ χαρίζουν ενεργητικότητα και ευρωστία σε όλες τις «λειτουργίες» του άρρενος τις οποίες στερείτο ο δασόβιος vegetarian Ardipithecus. Ψηλός, δυνατός και εξοπλισμένος με τα πρώτα λίθινα εργαλεία, αναδεικνύεται ο Erectus ο καταλληλότερος γαμπρός. Υγιείς, πολλοί και καλοσχηματισμένοι απόγονοι εγγυώνται ευημερία στην οικογένεια και μακροημέρευση στην ομάδα. Στον αγώνα της εξέλιξης το παιχνίδι κερδίζεται με περισσότερους απογόνους. Έτσι, ο εγγονός του Erectus, ο Sapiens, ήταν γεννημένος νικητής.
Η ισοτοπική ανάλυση του σμάλτου των δοντιών της Άρντι και της Λούσι επιβεβαιώνουν τις απόψεις αυτές. Οι αναλύσεις και η διαμόρφωση των οδοντοστοιχιών δείχνουν μια προοδευτική αλλαγή της διατροφής από την ολιγοθερμιδική φυτική στην ποικίλη και τονωτική λευκωματούχο. Η σωστή διατροφή πυροδότησε την ανάπτυξη σώματος, σεξ και γονιδίων, καθώς και πνεύματος. Οι παράγοντες αυτοί είναι αλληλένδετοι. Η Άρντι και ο σύζυγός της είχαν μικρούς κυνόδοντες, που δεν επέτρεπαν ευχερή μάσηση κρέατος. Επίσης, αν και είχαν τη δυνατότητα μιας υποβοηθούμενης με τα χέρια δίποδης βάδισης, έπρεπε να διαβιούν και να μετακινούνται πάνω στα δέντρα για λόγους ασφαλείας.
Ο Homo «κλειδώνει» την πρώτη παγκόσμια συναινετική αγοραία ανταλλακτική συμφωνία: Σεξ αντί τροφής. Η κυριαρχία του στον πλανήτη ήταν θέμα χρόνου. Με αρκετά συγκροτημένο εγκέφαλο, με την ικανότητα καινοτόμων εφευρέσεων και κατασκευής εργαλείων και με αχανή «οικολογικό θώκο», ελεύθερη γη παντού, ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει τη γονιδιακά προγραμματισμένη εντολή: Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε. Ταυτόχρονα, η νέα δομή της ζωής, εντός συγκροτημένης και ισχυρής ομάδας, οδηγούσε σε πρωτόγνωρη εξελικτική αλλαγή στην κοινωνική συμπεριφορά και οργάνωση του Erectus, και οπωσδήποτε του Sapiens. Αυτός προστατευόταν εντός της μεγάλης ισχυρής ομάδος και μέσα στην οχυρωμένη καλύβα του, που τον προφύλασσε από επιδρομείς «στοιχειά» και ζα. Ενώ ο παππούς του, ο σύζυγος της Άρντι, τυραννιόταν ισόβια πάνω στα δέντρα.
Στο σώμα του σύγχρονου Sapiens διασώζονται 50 και πλέον «ατροφικά όργανα», που καταμαρτυρούν ότι είναι προϊόν συνεχούς εξελικτικής βιολογικής διαδικασίας στο δρόμο προς την τελειότητα. «Ατροφικά όργανα», π.χ., είναι η σκωληκοειδής απόφυση, οι ατροφικοί φρονιμίτες, οι ατροφικοί μύες του πτερύγιου των αυτιών, οι 50 ουραίοι σπόνδυλοι (κόκκυγας).
Η άφθονη ποικίλη τροφή (φυτική + ζωική) έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξελικτική τελειοποίηση του πνεύματος και του σώματος του παμφάγου Sapiens, ιδιαίτερα όταν οι ζωικές πρωτεΐνες καταναλώνονταν καθημερινά, καθώς αποκτούσε καλύτερα όπλα και γνώσεις συντήρησης τροφών. Ο εγκέφαλος κατέχει το 2% του σωματικού βάρους ενός ενήλικα, ενώ χρησιμοποιεί το 20% της ποιοτικής μεταβολικής ενέργειας που παράγει το κορμί του. Βιταμίνη b12 και πολυακόρεστα ω3 λιπαρά οξέα, π.χ., ενώ είναι απαραίτητα για τη δόμηση και λειτουργία του εγκεφάλου, βρίσκονται σε επιλεγμένες ζωικές τροφές και σε σχετικά μικρές ποσότητες. Κρίσιμος δείκτης εξέλιξης είναι το πηλίκον βάρους σώματος και βάρους εγκεφάλου. Το πηλίκον αυτό πρέπει να πριμοδοτεί πολύ το νεογνικό εγκέφαλο. Το βάρος του νεογνού και η περίμετρος της κεφαλής του «προφητεύουν» το μέλλον του.
Η ανάγκη να θρέψει καλύτερα την ομάδα, να τη διατηρήσει υγιή και να την κάνει πολυπληθέστερη τον ώθησε να φυτεύσει, μιμούμενος τη φύση. Αιώνες μάζευε καρπούς και χορταρικά, σε κανονικά χρονικά διαστήματα, στα χωράφια. Μια μέρα σκέφτηκε να χώσει βαθιά τη ρίζα ενός φυτού στο χώμα. Αργότερα έριξε σπόρους στη γη. Γονιδιακά προγραμματισμένος να μαθαίνει εύκολα και γρήγορα μιμούμενος αλλά και ευτυχής από τις «πειραματικές» σοδειές του, έσπειρε και στο διπλανό κτήμα. Οικογένεια και καλλιέργεια ήταν οι δυο πρώτες επαναστάσεις του, προς μια καλύτερη ζωή.
Δουλευτής της γης πια, υλοποιεί και χαίρεται τις πρώτες κοινωνικές του επαναστάσεις. Η ανάγκη να αβγατίσει και να συντηρήσει τις σοδειές, να προστατεύσει την οικογένεια και να οχυρώσει το χωριό, αφύπνισαν πάλι τα καινοτόμα οργανωτικά του ένστικτα και τις μαθησιακές του ικανότητες. Έπρεπε να βαστάει τεφτέρια, να αριθμεί ζώα και να καταγράφει τις διακυμάνσεις των εποχών, που επηρέαζαν τα προϊόντα του. Αυτά όλα τον ώθησαν να πραγματοποιήσει την τρίτη επανάστασή του, την πνευματική, την καλλιέργεια του πνεύματος. Κάθε φορά είχε τη δεξιότητα να εφευρίσκει το ανάλογο εργαλείο. Στη δεύτερη, την επισιτιστική επανάσταση, το αλέτρι. Στην τρίτη, τη μαθησιακή, τη γραφίδα, όπου ανακαλύπτοντας το «συμβολισμό» καταγράφει όλη τη σοφία του κόσμου χάρη στα «τσαλίμια» μιας γραφίδας πάνω στο χώμα, την πλάκα, τη μεμβράνη, το βινύλιο.
Η τέταρτη κοινωνική του επανάσταση, ωστόσο, φαίνεται ότι είναι η «αρχή του τέλους»: Το εμπόριο και το εργαλείο του, το νόμισμα. Έκτοτε, η ανωριμότητα του dna δημιουργεί ένα τεράστιο «ατιμολόγητο κόστος», που σαμποτάρει καθημερινά κάθε επίτευγμά του. Η εξάπλωση της γεωργίας διήρκεσε αιώνες. Σήμερα, η πηγή δύναμης δεν είναι η γη. Είναι τα επιτεύγματα της γνώσης, που μετατρέπουν την άγονη γη σε εύφορη πεδιάδα και τα μέταλλα σε «ελαφρότερα» του αέρα, ώστε να τον στέλνουν στο διάστημα.
Η αφθονία, στην οποία οδήγησε η εξέλιξη, έφερε και ακόρεστη «πείνα» για περισσότερη δύναμη, γόητρο, ιδιοκτησία.
Όταν η εξέλιξη έλυσε το πρόβλημα του επισιτισμού, η αφθονία έφερε την «πείνα» για περισσότερη δύναμη, γόητρο, ιδιοκτησία. Η «πείνα» του βουλιμικού για ιδιοκτησία δεν κορέννυται με όλα τα στρέμματα της γης και των άλλων πλανητών. Ο προϊστορικός άνθρωπος θήρευε τα μεγάλα ζώα σπρώχνοντάς τα στον γκρεμό καθώς τα άλλα μέλη της ομάδας του τα εμπόδιζαν να διαφύγουν προς άλλες κατευθύνσεις. Ο σημερινός Sapiens ωθεί συνανθρώπους του στον οικονομικό γκρεμό.
Απαιτείται η πέμπτη επανάσταση του Homo στην πορεία του να γίνει Sapiens (σοφός). Η πρώτη τού χάρισε τη θαλπωρή (οικογένεια), η δεύτερη την τροφή (καλλιέργεια – αλέτρι), η τρίτη τη γνώση (επιστήμη, γραφίδα, συμβολική γραφή), η τέταρτη την εξουσία (εμπόριο – νόμισμα). Στον κόσμο που οικοδόμησε, το χρήμα διατάσσει και η πενία αιχμαλωτίζει.
Ωστόσο, η ορμή της βιολογικής ύλης μεταλλάσσει τα πάντα. Βηματοδότης τελειότητας είναι η ωριμότητα. Το dna, όμως, μεταλλάσσεται και τελειοποιείται βραδέως. Πέρασαν εκατομμύρια χρόνια από το σύζυγο της Άρντι ώς το σύζυγο της Εύας. Είναι, όμως, ελάχιστος ο χρόνος βιολογικής εξέλιξης που παρήλθε από τον πρώτο καλλιεργητή της γης (πριν από 10.000 έτη) στο σημερινό πειρατή της Γουολ Στριτ συγκριτικά με εκείνον που μεσολαβεί από το σύζυγο της Αρντι (πριν από 5.000.000 έτη) μέχρι τον «καζινόβιο» χρηματιστή.
Η δύναμη του dna είναι βέβαιο ότι (κάποτε) θα χαλιναγωγήσει τη δύναμη του χρήματος. Αυτό θα αποτελέσει την αρχή της έκτης επανάστασής του. Τα πάντα ρει.