Along Came a Spider (2001). Η Μέθοδος της Αράχνης

• Είδος Tαινίας: Αστυνομική, Μυστηρίου
• Σκηνοθεσία: Lee Tamahori
• Ηθοποιοί: Morgan Freeman, Monica Potter, Michael Wincott, Penelope Ann Miller, Michael Moriarty
• Διάρκεια ταινίας: 105 λεπτά
• Ελληνικός τίτλος: Η Μέθοδος της Αράχνης
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Απριλίου 2001
• Προϋπολογισμός: 60 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 105 εκατομμύρια δολάρια
• Σύνθεση, Εκτέλεση και Παραγωγή Μουσικής: Jerry Goldsmith, The Hollywood Studio Symphony
• Η κυκλοφορία του δίσκου έγινε από την Varese Sarabande Records και είναι συνολικής διάρκειας 35 λεπτά

Σημαντική σημείωση: Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε μόνο με τη μουσική της ταινίας Along Came a Spider. Η Μέθοδος της Αράχνης.

“Η Μέθοδος της Αράχνης” (Along Came a Spider) ανήκει στο είδος της περιπέτειας με στοιχεία θρίλερ και βασίζεται στην ανατρεπτική πλοκή. Η αγωνία είναι το κυρίαρχο συστατικό σε μια τέτοια ταινία, ένα συστατικό στο οποίο εστιάζει η μουσική υποστήριξη με μοναδικό σκοπό να εξάψει το ενδιαφέρον του θεατή. Όταν η μουσική υποστήριξη δεν είναι η κατάλληλη, τότε αλλοιώνεται ο βηματισμός της ταινίας και χάνει την εσωτερική δυναμική που από μόνη της έχει η πλοκή.

Αυτό δε συνέβη στην περίπτωση του “Along Came A Spider” μιας και ο σκηνοθέτης Lee Tomahori (“Τhe Edge” – 1997, “Die Another Day” – 2002) συνεργάστηκε με τον εμπειρότατο Jerry Goldsmith που ήταν ο κατεξοχήν μάστορας στη μουσική διάσταση της αγωνίας και της περιπέτειας. Στην ταινία, η μουσική όπως και όπου ακούγεται είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα. Κάνει θαυμάσια της δουλειά της και δίνει ώθηση σε όλα εκείνα τα σημεία που χρειάζεται η ταινία.

Από την αρχή της ταινίας, το μουσικό κλίμα που διαμορφώνεται δείχνει με πόση μαεστρία προσέγγιζε ο συνθέτης το κινηματογραφικό υλικό που είχε στα χέρια του. Ο λόγος για τα δύο πρώτα κομμάτια του CD που αφορούν τη μουσική υπόκρουση των τίτλων αρχής και του αναπάντεχου γεγονότος που συμβαίνει αμέσως μετά, του δυστυχήματος της συνεργάτιδας του Dr. Alex Cross (Morgan Freeman).

Η μουσική των τίτλων αρχής εντοπίζεται στο κομμάτι “Night Talk” (#1), ένα καθαρά ατμοσφαιρικό μίγμα από ηλεκτρονικούς και ορχηστρικούς ήχους. Η απόλυτα υποβλητική αίσθηση που επιτυγχάνεται είναι η ιδανική προσέγγιση καθώς οι λέξεις των τίτλων αρχής συνοδεύονται από τους ιστούς της αράχνης. Όταν σε μια υπόθεση τα πράγματα θα βγουν εκτός ελέγχου και η συνεργάτης του Dr. Alex Cross θα σκοτωθεί, η απότομη είσοδος της ορχήστρας στην αρχή του κομματιού “Testing” (#2) θα σημάνει μουσικό συναγερμό.

Τα εκκωφαντικά κρουστά και η δραστήρια ορχήστρα θα δώσουν εκπληκτική ώθηση στην αγωνία των σκηνών, με το τραγικό κλείσιμο του κομματιού να υπογραμμίζει θαυμάσια το χαμό της συνεργάτιδας του Dr. Alex Cross. Ουσιαστικά, τα κομμάτια “Night Talk” (#1) και “Testing” (#2) είναι ένα ενιαίο που παίζει χωρίς διακοπή. Το “Night Talk” (#1) έχει εισαγωγικό χαρακτήρα και προετοιμάζει το έδαφος για το “Testing” (#2) που αποτελεί το μουσικό ξέσπασμα, καθώς από την ατμόσφαιρα μυστηρίου περνάμε στην ξέφρενη δράση.

Ο συσχετισμός που επιχειρείται ανάμεσα στη μεθοδικότητα με την οποία λειτουργεί ο απαγωγέας στην ταινία και σε αυτή με την οποία δουλεύει μια αράχνη τον ιστό της, είναι ουσιαστικής σημασίας για την προσέγγιση που ακολούθησε ο Jerry Goldsmith: πατώντας πάνω σε αυτή τη σχέση είναι σα να γράφει την τέλεια μουσική συνοδεία για μια αράχνη που υφαίνει τον ιστό της (το κομμάτι “Night Talk”). Και όταν το θήραμά της θα παγιδευτεί σε αυτόν, τότε θα ξεκινήσει μια μάταιη μάχη για τη επιβίωσή του, που καλύπτεται πια με το κομμάτι “Testing” (#2) και τον έντονο δυναμισμό του.

Ο Jerry Goldsmith είχε τη σπάνια ικανότητα να γράφει διαφορετικής ατμόσφαιρας μουσική δράσης ανάλογα με το είδος της ταινίας που αναλάμβανε. Μια ικανότητα που ήταν ξεχωριστή μέσα σε μια κοινότητα συνθετών που οι περισσότεροι από αυτούς γράφουν μηχανικά, την ίδια ακριβώς δράση για οποιαδήποτε ταινία, που πολλές φορές καταλήγει να γίνει ηλεκτρονική “φασαρία”.

Η τεχνική του Jerry Goldsmith διαφοροποιείται κατά την υποστηρικτική χρήση των ηλεκτρονικών ήχων, στο πώς τα ενσωματώνει στο ορχηστρικό υλικό του, αλλά και πώς τελικά χειρίζεται την ίδια την ορχήστρα. Γι’ αυτό, σπάνια η μουσική του επαναλαμβάνεται και βέβαια δίκαια θεωρείται ο κορυφαίος συνθέτης δράσης που πέρασε από τον κινηματογράφο. Κομμάτια όπως τα “Testing” (#2), “Megan’s Abduction” (#4) και “The Ransom” (#7) αποτελούν ένα ικανοποιητικό δείγμα της τεχνικής του.

Το κομμάτι που ξεχωρίζει από αυτά είναι το τελευταίο (στην ταινία, η παράδοση των λύτρων στον απαγωγέα), όπου οι καμπάνες και το πιάνο αποτελούν τα πρωτότυπα συστατικά σε ένα μαραθώνιο έντασης που συναρπάζει. Το μεγαλύτερο μέρος του soundtrack περιλαμβάνει συνθέσεις ατμόσφαιρας όπου οι ηλεκτρονικοί ήχοι, το πιάνο και η ορχήστρα σκιαγραφούν επιμελώς τα τεκταινόμενα.

Η φύση της μουσικής είναι επομένως λειτουργική, δηλαδή η τακτική είναι να αποδοθεί μουσικά όσο καλύτερα γίνεται η ροή της πλοκής και αυτό που προέκυψε από τις παρτιτούρες του συνθέτη ήταν ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό soundtrack που ανεβάζει την αδρεναλίνη του θεατή. Ως συνέπεια, η απουσία κάποιου θέματος κινείται σε λογικά και αναμενόμενα πλαίσια για το είδος της ταινίας.

Trivia

• H πρώτη συνεργασία που είχε ο σκηνοθέτης Lee Tomahori με το συνθέτη Jerry Goldsmith ήταν στην ταινία “The Edge” (Παιχνίδια Επιβίωσης) του 1997 και o καρπός της συνεργασίας τους ήταν ένα από τα καλύτερα soundtracks που έγραψε ο συνθέτης τη δεκαετία του ’90. Μάλιστα, απο κοινού είχαν δώσει διαλέξεις σε διάφορες πανεπιστημιακές μουσικές σχολές σχετικά με την τεχνική της σύνθεσης μουσικής για μια ταινία, τη σχέση εικόνας και μουσικής και τις απαιτήσεις που έχει μια συνεργασία σκηνοθέτη–συνθέτη.
• Μετά τις περιπέτειες του Dr. Alex Cross στο “Along Came a Spider” (2001), ο σκηνοθέτης Lee Tomahori καταπιάστηκε με τις περιπέτειες του James Bond στην ταινία “Die Another Day” (2002), στην οποία συνεργάστηκε με το συνθέτη David Arnold που αποτελεί σταθερή επιλογή για τις ταινίες James Bond από την εποχή του “Tomorrow Never Dies” (1997). Για την επόμενη ταινία του “XXX 2: The State of Union” (2005), ο Lee Tomahori είχε ως πρώτη επιλογή τον Jerry Goldsmith. Είχε, όμως, ήδη επιδεινωθεί η υγεία του εκλιπόντος πια συνθέτη, ο οποίος του πρότεινε τον κάποτε φοιτητή του και τώρα συνθέτη Marco Beltrami, που τελικά έγραψε τη μουσική της ταινίας.

Tracklist

1. Night Talk (3:06)
2. Testing (2:09)
3. Alone (1:05)
4. Megan’s Abduction (3:19)
5. Megan Overboard (4:51)
6. Cop Killer (3:51)
7. The Ransom (7:27)
8. Profiling (3:46)
9. Not My Partner (5:02)

Δείτε παρακάτω το trailer της ταινίας Along Came a Spider. Η Μέθοδος της Αράχνης.

Διάβασε επίσης: Συμπίεση αρχείων για εξοικονόμηση χώρου στην αποθήκευση