Ανακαλύφθηκαν 100 εκατομμύρια μαύρες τρύπες, δείχνει νέα μελέτη.
Μπορεί να υπάρχουν έως και 100 εκατομμύρια μαύρες τρύπες στον γαλαξία μας, σύμφωνα με επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου ενός Ινδούς προέλευσης, ο οποίος διεξήγαγε μια κοσμική έρευνα για τον υπολογισμό και την κατηγοριοποίηση των αινιγματικών σκοτεινών αντικειμένων.
Η ουράνια απογραφή ξεκίνησε πριν από ένα – ενάμιση χρόνο, λίγο μετά την είδηση ότι το παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων (LIGO) είχε εντοπίσει κυματισμούς στο διαστημικό χρόνο που δημιουργήθηκε από τη μακρινή σύγκρουση δύο μαύρων οπών, από 30 ήλιους.
“Βασικά, η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων ήταν μια τεράστια πρόκληση που δεν είχε προηγούμενο, καθώς ήταν μια επιβεβαίωση μιας βασικής πρόβλεψης της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν”, δήλωσε ο James Bullock, Β (UCI) στις ΗΠΑ. “Αλλά στη συνέχεια εξετάσαμε πιο κοντά την αστροφυσική του πραγματικού αποτελέσματος, μια συγχώνευση δύο μαύρων τρύπων 30 ηλιακών μαζών. Ετούτο το γεγονός ήταν απλά καταπληκτικό και είχαμε αναρωτηθεί: «Πόσο συνηθισμένες είναι οι μαύρες τρύπες αυτού του μεγέθους και πόσο συχνά συγχωνεύονται;» ανέφερε ο Bullock.
Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι οι περισσότερες μαύρες τρύπες των αστεριών που προκύπτουν από την κατάρρευση των τεράστιων αστεριών στο τέλος της ζωής τους θα είναι περίπου η ίδια μάζα με τον ήλιο μας. Όταν πλέον παρατηρήθηκαν αυτές οι δυο μαύρες τρύπες των εν λόγω επικών αναλογιών που που συνδέονταν σε μια κατακλυσμιαία σύγκρουση, κάποιοι αστρονόμοι έμειναν άναυδοι και ένιωσαν αμηχανία, διότι μέχρι πρότινος κάτι τέτοια πράγματα ήταν ασυνήθιστα για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Η νέα έρευνα ήταν μια προσπάθεια να ερμηνευτεί η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων μέσω του φακού του γνωστού για το σχηματισμό των γαλαξιών και να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο για την κατανόηση των μελλοντικών περιστατικών. Σύμφωνα με τον Manoj Kaplinghat, καθηγητή στο UCI, ο αριθμός των μαύρων οπών μιας δεδομένης μάζας ανά γαλαξία θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του γαλαξία.
Ο λόγος είναι ότι οι μεγαλύτεροι γαλαξίες έχουν πολλά πλούσια σε μέταλλα αστέρια, ενώ οι μικρότεροι γαλαξίες νάνων κυριαρχούνται από μεγάλα αστέρια χαμηλής μεταλλικότητας. Τα αστέρια που περιέχουν πολλά βαρύτερα στοιχεία, όπως ο ήλιος μας, ρίχνουν πολλά από αυτή τη μάζα προς κάθε κατεύθυνση την ώρα των εκρήξεων.
Όταν φτάνει ο χρόνος να τελειώσει η διαδικασία του φαινομένου, δημιουργείται μια σουπερνόβα, δηαλαδή, δεν τίθεται κανένα σοβαρό θέμα για το μέγεθος των εκρήξεων, με αποτέλεσμα μια μαύρη τρύπα χαμηλότερης μάζας να έχει λίγο πολύ την ίδια ισχύ. Τα μεγάλα αστέρια με χαμηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα δεν χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της μάζας τους με την πάροδο του χρόνου, οπότε όταν ένας από αυτούς πεθάνει, σχεδόν όλη η μάζα του θα καταλήξει στη μαύρη τρύπα.
“Έχουμε μια αρκετά καλή κατανόηση του συνολικού πληθυσμού των αστεριών στο σύμπαν και της μαζικής κατανομής τους καθώς γεννιούνται, έτσι μπορούμε να πούμε πόσες μαύρες τρύπες θα είχαν σχηματιστεί με 100 ηλιακές μάζες έναντι 10 ηλιακών μαζών”, δήλωσε ο Bullock.
“Ήμασταν σε θέση να υπολογίσουμε πόσες μεγάλες μαύρες τρύπες θα έπρεπε να υπάρχουν, και κατέληξε να είναι στα εκατομμύρια, περισσότερο από ό, τι περίμενα”, είπε. Επιπλέον, για να ρίξουν φως στα επόμενα φαινόμενα, οι ερευνητές επεδίωξαν να καθορίσουν πόσο συχνά συμβαίνουν μαύρες τρύπες σε ζεύγη, πόσο συχνά συγχωνεύονται και πόσος καιρός χρειάζεται.
Επίσης, αναρωτήθηκαν αν οι μαύρες τρύπες 30 ηλιακών μαζών που ανιχνεύθηκαν από το LIGO γεννήθηκαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συγχωνευθούν ή να γίνουν πιο πρόσφατα (τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια) και σύντομα να συγχωνευθούν. “Δείχνουμε ότι μόνο το 0,1 με ένα τοις εκατό των μαύρων τρυπών που σχηματίζονται πρέπει να συγχωνευθούν για να εξηγήσουν τι είδε ο LIGO”, δήλωσε ο Kaplinghat.
“Εάν οι σημερινές ιδέες για την αστρική εξέλιξη είναι σωστές, τότε οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι σε μερικά χρόνια θα ανιχνευθούν συγχωνεύσεις ακόμη και μαύρων οπών 50 ηλιακών μαζών”, ανέφερε.
