Analyze That (2002). Ξανά Ανάλυσε το

• Είδος: Κωμωδία
• Σκηνοθεσία: Harold Ramis
• Ηθοποιοί: Robert De Niro, Billy Crystal, Lisa Kudrow, Joe D’Onofrio, Joe Viterelli
• Συνολική διάρκεια ταινίας: 90 λεπτά
• Παραγωγή: Warner Bros
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Δεκεμβρίου 2002
• Προϋπολογισμός ταινίας: 60 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 55 εκατομμύρια δολάρια

Αναλύστε το ακόλουθο χιλιοειπωμένο σενάριο: κυκλοφορεί μια ταινία, με πολύ καλό καστ, ενδιαφέρουσα σεναριακή ιδέα και ιστορία, που γίνεται μια επιτυχία ίσως απροσδόκητη για το στούντιο παραγωγής. Μετά από λίγο καιρό το στούντιο δίνει το πράσινο φως για ένα sequel. Δεν έχει σημασία με ποιες προϋποθέσεις θα γίνει. Ούτε αν το εύρημα του πρώτου μέρους δεν δύναται να εξελιχθεί παραπέρα στο μυαλό των παραγωγών. Το sequel πρέπει να γυριστεί οπωσδήποτε σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να εξασφαλιστεί μια καλή εισπρακτική επιτυχία, εκμεταλλευόμενο τη φήμη της πρώτης ταινίας. Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση του Analyze That.

Ο Paul Vitti (Robert De Niro) βρίσκεται στη φυλακή, όπου κάποιοι επιχειρούν να τον σκοτώσουν. Για να τους αποφύγει προσποιείται ότι έχει τρελαθεί και το FBI καλεί τον Dr. Ben Sobol (Billy Crystal) για να εξετάσει τον πρώην ασθενή του. Πιστεύοντας ότι ο Vitti όντως έχει κάποιο σχιζοφρενικό σύνδρομο, προτείνει την αποφυλάκισή του και πέφτει στην παγίδα, καθώς το FBI του αναθέτει την επιτήρησή του.

Έτσι ο Vitti, ελεύθερος πλέον, προσπαθεί να ανακαλύψει αυτούς που θέλουν να τον δολοφονήσουν, ενώ παράλληλα πρέπει να βρει μια σταθερή και τίμια δουλειά και να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία από τον Sobol.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε από την περίληψη της υπόθεσης, οι σεναριογράφοι επιχειρούν να επεκτείνουν το εύρημά τους, βάζοντας τον Vitti στο σπίτι του Sobol, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν πολλές κωμικές στιγμές. Τα αποτέλεσμα όμως είναι κάτι παραπάνω από τραγικό.

Καταρχάς οι παραγωγοί φαίνεται να μην έχουν αποφασίσει αν κάνουν μια ταινία με θέμα ένα περίεργο δίδυμο ή ενός εγκληματία που βρίσκεται ξαφνικά εκτός τόπου και χρόνου. Έτσι αυτό που παρουσιάζεται στο φιλμ είναι ένα φτωχό πάντρεμα των δύο αυτών θεμάτων, που τελικά μοιάζει σαν μια αλληλουχία πολλές φορές προχειρογραμμένων σκετς και τίποτα παραπάνω από αυτό.

Η ιστορία πίσω από τη δολοφονία του Vitti είναι τελείως αδιάφορη, οι δευτερεύουσες πλοκές ρηχές και ασυνάρτητες, και οι σκηνές πολλές φορές ασύνδετες μεταξύ τους τόσο σε ύφος, όσο και σε ουσία (σε σημείο που προσπαθείς να καταλάβεις αν βλέπεις μία και μόνο ταινία). Πραγματικά όλος ο αυθορμητισμός και η σπιρτάδα του Analyze This έχει χαθεί στο δεύτερο αυτό μέρος, ενώ κάποιες ιδέες που θεωρητικά θα έδιναν κάποιο τόνο πρωτοτυπίας, πρακτικά βρίσκονται στα όρια του γελοίου.

Το βασικό καστ συνεχίζει να κάνει την πολύ καλή δουλειά του, ειδικά αν αναλογιστούμε το αποτυχημένο σενάριο. Η χημεία μεταξύ των δυο πρωταγωνιστών έχει διατηρηθεί μερικώς και σαφώς κινείται σε πολύ καλύτερα επίπεδα απ΄ ότι αυτή του De Niro με τον Eddie Murphy.

Ο Crystal δίνει μια εναλλασσόμενα αδύνατη και πολύ καλή ερμηνεία, ενώ ο De Niro είναι αρκετά απολαυστικός ιδιαίτερα στις σκηνές που παριστάνει τον τρελό, αλλά πέρα από αυτές δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο. Η Lisa Kudrow είναι εκπληκτική και αυτή τη φορά κάνει τον χαρακτήρα της να μοιάζει πολύ περισσότερο με εκείνο της Phoebe στα Φιλαράκια.

Δυστυχώς όμως οι σεναριογράφοι αφήνουν ανεκμετάλλευτο τον χαρακτήρα της, όπως και αυτόν του Joe Viterelli, και ο θεατής απορεί για πιο λόγο τελικά τους χρησιμοποίησαν στην ταινία (για διαφημιστικούς λόγους;). Από κει και πέρα όλοι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, από την Cathy Moriarty μέχρι τον Anthony LaPaglia σε ένα ρόλο διακωμώδησης του James Gandolfini των Sopranos, περνούν επί της οθόνης … μόνο και μόνο για να έχουν λόγο να δικαιολογήσουν το μισθό τους.

Τελικά το μόνο που θα σας απομείνει αν αποφασίσετε να δείτε το έργο είναι η απορία για το ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης ενός τέτοιου sequel (ούτε ο Freud θα μπορούσε να το καταλάβει) που δεν έχει το νούμερο ένα βασικό στοιχείο μιας κωμωδίας: καλοδουλεμένο και ευρηματικό σενάριο. Τα κωμικά στοιχεία στην καλύτερη περίπτωση είναι ξαναδουλεμένες βερσιόν αυτών του πρώτου μέρους, ενώ στην χειρότερη είναι εντελώς ανύπαρκτα ή επιφανειακά αλλά Austin Powers. Και τελικά θα βρεθείτε να διασκεδάζετε περισσότερο με τα outtakes που βρίσκονται στους τίτλους τέλους παρά με την ίδια την ταινία.

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας Analyze That (2002). Ξανά Ανάλυσε το

Διάβασε επίσης: Πως να αντιμετωπίσεις το δύστροπο αφεντικό