Η Αρμενία είναι ανεξάρτητο κράτος της Δυτικής Ασίας πέρα από τον Καύκασο. Συνορεύει με την Γεωργία βόρεια, το Αζερμπαϊτζάν ανατολικά και την Τουρκία Δυτικά και Νότια.
Έχει κέντρο το όρος Αραράτ (4090 μέτρα), και έχει έκταση 29.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 3.300.000 κατοίκους.
Η χώρα ουσιαστικά είναι ένα ψηλό οροπέδιο με μέσο όρο ύψους τα 1800 μέτρα. Εκτός από το Αραράτ υπάρχει προς το νότο ο Αρμενικός Ταύρος.
Ποταμοί είναι οι: Κούρα, Αράξης και Τσορόχ.
Λίμνες: Γκιόκ- Τσάι Βαν, Ουρμία.
Η Αρμενία ανακηρύχτηκε ανεξάρτητο κράτος μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ στις 25 Δεκεμβρίου 1991.
Πόλεις: πρωτεύουσα το Ερεβάν (1.200.000 κάτοικοι), η Τζιούμρι ή Αλεξανδρούπολη ή Λενικανάν (120.000), η Ουρμία, το Καρς, το Εριγκιάν, το Μους, το Ντιαρμπεκίρ, το Μαντζικέρτ κ.ά. Νόμισμα έχει το ντραμ. Το κλίμα της είναι γενικά ψυχρό και ξηρό, αλλά υγιεινό.
Καλλιεργούνται: σιτάρι κριθάρι, βαμβάκι, ρύζι, καπνός, λινάρι. Υπάρχουν οπωροφόρα δένδρα (ροδάκινα μήλα, αχλάδια, σύκα, πεπόνια κλπ.). Το συγκοινωνιακό δίκτυο είναι φτωχό, υπάρχει μια μόνο σιδηροδρομική γραμμή (Ερζερούμ – Τυφλίδα).
Ιστορία
Οι Αρμένιοι ανήκουν μάλλον στους Ναϊρίους που εγκαταστάθηκαν εκεί πολεμώντας πολλές φορές με τους Ασσύριους. Παρόλα αυτά βοήθησαν τους Μύριους του Ξενοφώντα και αργότερα αποτέλεσαν σατραπεία των διαδόχων του Μ. Αλέξανδρου. Ονομαστός ηγέτης ήταν ο Τιγράνης ο Μέγας ο Αρμένιος όταν η χώρα του έγινε ανεξάρτητη από τους Έλληνες. Για πολλά, όμως, χρόνια η Αρμενία κυριαρχείται από Πέρσες και Ρωμαίους, που τους αντικατάστησαν οι Βυζαντινοί. Την Αρμενία εκτός από τους Πέρσες την ήθελαν και οι Άραβες που έρχονταν σε προστριβές με τους Έλληνες. Τελικά η Αρμενία κυριεύτηκε από τους Τούρκους.
Τούτο έγινε αφορμή να διαιρεθεί η χώρα και να δοθεί μέρος της στη Ρωσία. Άρχισαν, όμως, οι αντιπάθειες και τα μίση μεταξύ λαού και αρχόντων με αποτέλεσμα να σφαγούν πολλές χιλιάδες Αρμένιοι από ομόθρησκούς τους. Οι σφαγές συνεχίστηκαν και κορυφώθηκαν από τους Τούρκους ως τα 1915. Οι Τούρκοι αφάνισαν κυριολεκτικά το αρμενικό στοιχείο που ζούσε στην Τουρκία και, δυστυχώς για την “πολιτισμένη” ανθρωπότητα, η γενοκτονία αυτή των δύστυχων Αρμενίων δεν προκάλεσε καμιά αντίδραση ούτε καμιά κύρωση εναντίον των Τούρκων. Μέσα σε 25 χρόνια έχασαν τη ζωή τους πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1991 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα στην Αρμενία, σύμφωνα με το οποίο το 99% των ψηφοφόρων ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας. Το Δεκέμβριο του 1991 η Αρμενία μαζί με άλλα ιδρυτικά μέλη της Κοινοπολιτείας, δηλαδή το Καζακστάν, την Κιργιζία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν, ανακοίνωσαν ότι σχεδίαζαν να αποτελέσουν τις πέντε δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.
Σήμερα η Αρμενία είναι ανεξάρτητο κράτος, με θρησκεία Χριστιανική ορθόδοξη, και με κατοίκους και κυβέρνηση φιλικά προσκείμενους προς τη χώρα μας. Η Αρμενία προσπαθεί να ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα και ζητά από την Ελλάδα χέρι συμπαράστασης. Η Αρμενία συμμετέχει στο σύμφωνο των παραευξείνιων χωρών (όπου συμμετέχει και η Ελλάδα).
