Στις 16 Μαΐου 1968 αποκάλυψε η Citroen επίσημα το Mehari, που έβριθε από καινοτομίες για την εποχή του. Βασιζόταν στο θρυλικό 2CV, κατασκευαζόταν εξολοκλήρου από πλαστικά υλικά, η κουκούλα του κατέβαινε μέχρι τη γραμμή του αμαξώματος και το εσωτερικό του πλενόταν με λάστιχο κήπου.
Το 53χρονο αυτοκίνητο έγραψε ιστορία με την πολυπραγμοσύνη του. Οι γεωργοί το χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν σανό και αχυρόμπαλες, η νεολαία πήγαινε με αυτό στην παραλία, η αστυνομία το ενέταξε στον στόλο της, ενώ πρωταγωνίστησε δίπλα στον Λουί ντε Φινές σε πολλές ταινίες του γάλλου κωμικού.
Το διάστημα μεταξύ 1968 και 1987 κατασκευάστηκαν συνολικά σχεδόν 145.000 τέτοιες «πλαστικές λεκάνες», οι οποίες εφοδιάζονταν με ένα δικύλινδρο κινητήρα μπόξερ 0,6 λίτρων με 28 ίππους ισχύ. Για την «καμήλα» (Mehari ονομάζεται στα γαλλικά η καμήλα δρομάς) αρκούσε αυτή η απόδοση, αφού ζύγιζε μόλις μισό τόνο. Έτσι έπιανε τα 97 χλμ./ώρα τελική, παραπάνω δεν άντεχες έτσι και αλλιώς, αν είχες ρίξει πίσω την κουκούλα και είχες κατεβάσει και το μπροστινό παρμπρίζ!
Το 1979 λανσαρίστηκε μία τετρακίνητη έκδοση με δυνατότερο κινητήρα 34 ίππων, χάρη στον οποίο άγγιζε η βελόνα του κοντέρ τα 120 χλμ./ώρα. Οι εκτός δρόμου δυνατότητες του τετρακίνητου Mehari του επέτρεψαν να λάβει μέρος το 1980 στο Ράλι Ντακάρ ως αυτοκίνητο συνοδείας του ιατρικού τιμ. Είχαν προηγηθεί ήδη συμμετοχές του Mehari σε άλλους αγώνες ράλι!
Να σημειώσουμε, ότι το Citroen Mehari προσφερόταν σε όλη τη διάρκεια της 19χρονης ζωής του μόνο σε έναν συγκεκριμένο τύπο και με ένα επίπεδο εξοπλισμού. Εξαίρεση αποτελεί το 1983, οπότε μπορούσες να διαλέξεις μεταξύ δύο διαφορετικών εκδόσεων, της Plage και της Azur. Μεγαλεία!
Πέραν όλων των προαναφερόμενων στοιχείων, το συγκεκριμένο μοντέλο αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ευρύ κοινό, διότι ο σχεδιασμός του είναι πραγματικά ιδιόμορφος και εντελώς διαφορετικός από τα υπόλοιπα αυτοκίνητα, με συνέπεια, ακόμη και σήμερα να αποτελεί διακαή πόθο για πολύ κόσμο που θέλει να το αποκτήσει γιατί αδιαμφισβήτητα θεωρείται ένα πανέμορφο στολίδι.
