Άλλο ένα καλοκαίρι που ο φίλος μου ο Σάκης δεν θα με πάρει μαζί του στις διακοπές. Τι κι αν συμφώνησα να δουλεύω με 20% μείωση, τι κι αν έδειρα την συναδέλφισσα μου που αρθρογραφεί περί τέχνης και θέλει να οργανώσει σωματείο στο Texnologia.Net για κουλτουριάρηδες, ο Σάκης τελικά είναι αμετάπειστος. Τώρα θα μου πείτε γιατί να θέλω να πάω με τον Σάκη διακοπές και θα έχετε δίκιο, αλλά δε ξέρετε πως ο Σάκης στις διακοπές του κυκλοφορεί με περισσότερες και ομορφότερες γυναίκες ακόμα και από τον Χιού Χέφνερ (αυτόν του PLAYBOY που συνοδεύεται πάντα από 5-6 λαγουδάκια). Στην επίμονη λοιπόν όχλησή μου απάντησε με ένα διαολοστάλσιμο, μια λίστα ταινιών και την άδεια να επιλέξω μόνος για ποιά θα γράψω. Κι εδώ ανέλαβε η μαύρη μου η μοίρα:
- Blitz: Απορρίπτεται λόγω ονόματος. Άκου μπλίτζ…
- Διεθνής Συνωμοσία: Είναι πατάτα αλλά χωρίς αίμα, σπέρμα, δάκρυα και ιδρώτα, άρα τι να γράψω;
- Η Γυναίκα Που Ονειρεύτηκε Έναν Άνδρα: Σκανδιναβικό θρίλερ, εξωπραγματική υπόθεση λόγω στατιστικής απιθανότητας· και ‘γώ ονειρεύομαι τη Σκάρλετ Γιόχανσον αλλά μόνο ο Δηράκης τη βλέπει.
- Με Κομμένη την Ανάσα: Το έχω δεί στην τηλεόραση μικρός γιατί αρέσει ο Μπελμοντό στον πατέρα μου αλλά δε το θυμάμαι.
- Ο Μεγάλος Έρωτας: Είδα μόνο το μισό και ξεκαρδίστηκα (στο άλλο μισό χάζευα μιά όμορφη κοπελιά).
- Οι Πρωτάρηδες: Ενδιαφέρον αλλά όχι αρκετά, επιφυλάσσομαι για το μέλλον.
- Το Μπλόκο: Κατώτερο των προσδοκιών μου, άσε τον Πετιμεζά να γράψει σαν βγεί απ’ το νοσοκομείο και τελειώσει τη μελέτη των πρακτικών της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΣΕ.
- Green Lantern: Καλό, αλλά οι γυναίκες του είναι βαριοντυμένες για τα γούστα μου, ενώ οι μεσαιωνικές πολεμίστριες όχι.
- Βιριδιάνα: Το είδα στην εστία πρωτοετής μετά το “Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα”. Χαιρέτη κι ό,τι καταλάβω (μετά θα κουνάω το κεφάλι καταφατικά)…
- Άτακτη Καθηγήτρια: Προτείνω να κάνετε κοπάνα και να πάτε στα μπιλιαρδάδικα.
- Έχουμε Πάπα!: Εγώ; φοιτητής της (ορθόδοξης) Ανώτερης Ιερατικής Σχολής Αθηνών να δώ Ρωμαιοκαθολική ταινία; Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Χουντόδουλου…
- Κρεβάτι στα Τέσσερα: Ρε πλάκα μας κάνετε από Γαλλία μεριά; Εδώ δε μπορώ να το μοιράσω στα 2, τα 4 μας μάραναν…
- Σκυλάκια στο Διάστημα: Γέννησε η Λάικα και δεν το έμαθα; Παρακαλώ να μου το υπενθυμίσετε όταν βγουν από το γαλαξία.
- Τα 39 Σκαλοπάτια: Κι αυτό κλασικό, εστία – ήθος – πολιτισμός (και σινεκουλτούρα), κατηγορία Πουλάκος.
Εγώ φταίω που το μόνο που απομένει είναι για να δώ και να κρίνω είναι ο Κόναν ο Βάρβαρος; Πριν πω δυο λόγια για την ταινία, μερικοί πρόχειροι στίχοι που εμπνεύστηκα περιμένοντας ν’ αρχίσει:
- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
- Είναι ο Κόναν ο βάρβαρος να φθάσει σήμερα.
- Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
- Τι κάθονται οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
- Γιατί ο Κόναν ο βάρβαρος θα φθάσει σήμερα.
- Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
- Ο Κόναν ο βάρβαρος σαν έλθει θα νομοθετήσει.
- Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
- και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
- στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
- Γιατί ο Κόναν ο βάρβαρος θα φθάσει σήμερα.
- Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να τον δεχθεί
- Μάλιστα ετοίμασε για να του δώσει μια περγαμηνή.
- Εκεί του έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
- Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
- σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
- γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
- και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
- γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
- με ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
- Γιατί ο Κόναν ο βάρβαρος θα φθάσει σήμερα·
- και τέτοια πράγματα θαμπώνουν
- τον Κόναν το βάρβαρο.
- Γιατί και οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
- Γιατί ο Κόναν ο βάρβαρος θα φθάσει σήμερα· κι αυτός βαριέται ευφράδειες και δημηγορίες.
Με το τέλος της ταινίας μπερδεμένος αλλά και απογοητευμένος συμπλήρωσα:
Υπόθεση ταινίας
Συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο που ο ίδιος ο πρωταγωνιστής χρησιμοποίησε για να περιγράψει τη ζωή του: ξεντεριάζω όλους τους σερνικούς, βατεύω όλες τις τσούπρες, την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια.
Η ταινία διηγείται μιά ιστορία εκδίκησης στην οποία ενέχονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μιά καθαρόαιμη (δεν έχει νόημα να σας εξηγήσω τι είναι η καθαρόαιμη), μιά μάσκα, ένας βασιλιάς με την κόρη του που είναι κουρεμένη και ντυμένη σαν τη LADY GAGA και μετακινούνται ακόμα και στη στεριά με ένα καράβι που το σέρνει ένα… λεφούσι δούλοι (τι άλλο θα έσερνε καράβι στα βουνά και τα λαγκάδια ρε πρόστυχοι;), ένας ρασταφάρι ξηγημένος κολλητός, ένας αρχικλέφτης που δεν ξέρει να παραβιάζει κλειδαριές, κάποιοι ανεκδιήγητοι στρατιώτες πρωτοπαλίκαρα του βασιλιά που ο Κόναν ανάλογα με την περίσταση χρησιμοποιεί σαν ζωοτροφή, σαν ταχυδρομικό φάκελο και σαν μπρελόκ, κάτι πολεμιστές από βιολογικό καστανόχωμα, ένα σπαθί και ένα χταπόδι. Αααα και ο Κόναν που έντεκα χρονών σκότωνε τους οχτρούς τέσσερις – τέσσερις με γυμνά χέρια.
Είναι πολλές οι απαιτητικές σκηνές αλλά εγώ θα σας περιγράψω μόνο δύο για να καταλάβετε σε τι απροσμέτρητα βάθη της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης φτάνει αυτό το πόνημα:
- ο Κόναν για να σώσει τη Μαγδάλω πρέπει να μπεί στο διαβόητο παλάτι από το οποίο κανείς δεν έχει βγεί ζωντανός κτλ. κτλ., μπαίνει με τα χίλια ζόρια, σκοτώνει όποιον βρεί στο διάβα του – εκτός απ’ το χταπόδι – και φτάνοντας στον ακρόπυργο έτοιμος για όλα… κοιτάζει από το μπαλκόνι και βλέπει τους κακούς να φεύγουν από το παλάτι;;;;; (προφανές σχόλιο στη ματαιότητα των πραγμάτων),
- ο κακός βασιλιάς πάλεψε στα μέσα της ταινίας με τον Κόναν και κόντεψε να τον κόψει φέτες, τα ‘φερε έτσι η μοίρα και στο τέλος ξαναπάλεψαν, εκεί λοιπόν που πολεμούν λυσσασμένα, ο βασιλιάς σε μιά έκλαμψη αυτογνωσίας ανακοινώνει στον Κόναν πως… δεν τον συμπαθεί; και μη το γελάτε καθότι είναι πολύ κρίσιμο σημείο για την πλοκή, γιατί μέχρι τότε περιμένεις πως το σενάριο θα κάνει την έκπληξη, την ανατροπή, θα πρωτοτυπήσει και κάτι θα γίνει για να τα βρούν ρε παιδί μου, θα κάτσουν σαν άντρες θα βάλουν δύο ούζα και θα ξεκαθαρίσουν την κατάσταση ή το πολύ πολύ να πάνε στα δικαστήρια σα πολιτισμένοι βάρβαροι κι ό,τι πεί ο δικαστής. Φεύ, φρούδες οι ελπίδες, ο ένας από τους δύο πεθαίνει στη μάχη (δε σας λέω ποιός για να ‘χετε αγωνία) και ο Κόναν φεύγει με την καθαρόαιμη.
Κρίνοντας τις ερμηνείες (και ξεκινώντας από την πιο πειστική για να καταλήξω στην πιο ψεύτικη), οφείλω να συγχαρώ το χταπόδι, είναι κάποιες στιγμές που δίνει πραγματικό ρεσιτάλ υποκριτικής, πολύ καλά επίσης στέκεται το άλογο του Κόναν, με μια ερμηνεία τίμια με βάθος και ένταση, καλό και το σπαθί με μιά ερμηνεία δωρική, λιτή και απέριττη, ακολουθούν οι άνθρωποι ηθοποιοί (;) προεξάρχοντος του Ρον Πέρλμαν που δεν έχει επιζήσει στις τελευταίες 14 ταινίες που γύρισε, κάπου στον πάτο πάτο είναι ο Κόναν.
Και αν πιστεύετε πως η ταινία αυτή απευθύνεται μόνο σε δωδεκάχρονους απροσάρμοστους σπλατεράδες ή σε τριαντάχρονους που θέλουν να συγκρίνουν την παλιά ταινία με τη νέα, κάνετε λάθος. Μέτρησα 6 ηλικιωμένους στο σινεμά, μάλιστα δύο κυρίες καθόντουσαν πίσω μου και σε κάθε σκηνή βίας ή γυμνού έκαναν ‘τς τς τς’ και κουνούσαν τα κεφάλια τους, δεν κάταλαβα αν ήταν από θαυμασμό ή αποστροφή.
Αντί επιλόγου
Να ευχηθώ σε όλους καλή χρονιά (εργασιακή, ακαδημαική ή σχολική), ελπίζω πως παρότι άγνωστοι θα βρεθούμε και φέτος σε πρεμιέρες και κανονικές προβολές, θα ανταλλάξουμε σχόλια και απόψεις, θα στηρίξουμε όπως και όσο μπορούμε αυτούς τους λίγους που ακόμα παλεύουν για έναν διαφορετικό κινηματογράφο από αυτόν τον οποίο σχολιάζω εγώ και το κυριότερο πως θα βγούμε και θα ανταμώσουμε ο ένας δίπλα στον άλλο στους δρόμους της φωτιάς (που τραγουδούν ο Σιδηρόπουλος και η Φωτίου στον Ηλεκτρικό Θησέα) και τις πλατείες της αξιοπρέπειας. Προσωπικά, ευελπιστώ φέτος να ασχοληθώ ακροθιγώς και με τη μοντέρνα τέχνη αλλά αυτές οι κριτικές θα είναι γκριμάτσες, νεύματα, χαμόγελα και ψίθυροι που δε χωράνε εδώ.
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας Κόναν ο Βάρβαρος (2011):
: Άγριος, αλλά ενδιαφέρων χαρακτήρας. Άλλο ένα καλοκαίρι που ο φίλος μου ο Σάκης δεν θα με πάρει μαζί του στις διακοπές){kind=link}