Dishonored (video game)

Θα πάμε πίσω, στο 2012, και θα δούμε τι ήταν αυτό που έκανε το πρώτο παιχνίδι (για το συγκεκριμένο franchise) τόσο μοναδικό, καθώς και γιατί ανανέωσε το stealth σαν είδος.

Είναι το 2012. Το τελευταίο παιχνίδι όπου πραγματικά μπορούσατε να κάνετε επιλογές και να αλλάξετε τον κόσμο γύρω σας ήταν το Deus Ex: Human Revolution, το οποίο είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα. Οι τίτλοι οι οποίοι κυκλοφορούσαν έσπρωχναν τους παίκτες σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι, δεν τους έδιναν την ελευθερία να κάνουν ότι ήθελαν και βασιζόντουσαν στο cinematic gameplay για να τους κρατήσουν απασχολημένους. Και ξαφνικά, το Dishonored έσπασε με μια κλωτσιά στην πόρτα, μας άρπαξε από το λαιμό, μας έβαλε ένα πιστόλι στον κρόταφο και μας είπε “λέγε madafaka, θες να τα σφάξεις όλα ή να γίνεις ένα ζωντανό φάντασμα;”

Δηλαδή… Δηλαδή είμαι ο Batman τώρα;

Καλωσήρθατε στο Dunwall, μια γκρίζα παραθαλάσσια πόλη, ο πληθυσμός της οποίας πέφτει πιο γρήγορα κι από χρηματιστηριακό σε ουρανοξύστη μετά από κραχ. Η αιτία είναι μια επιδημία η οποία οφείλεται στα ποντίκια και εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Είστε ο Corvo Attano, σωματοφύλακας της Αυτοκράτειρας, και γυρίζετε σπίτι φέρνοντας νέα για την επιδημία, όπου και ξεκινάει το παιχνίδι με τη δολοφονία της αγαπημένης σας Αυτοκράτειρας και την επιθυμία σας για εκδίκηση.

Το Dunwall είναι βουτηγμένο μέχρι το λαιμό στη διαφθορά, τις πολιτικές μηχανορραφίες και τις διαμάχες για εξουσία. Όταν η αριστοκρατία του Dunwall δεν καρφώνει μαχαίρια σε πλάτες, η πόλη είναι μια βιομηχανική ζώνη: από ψαροχώρι που ήταν, πλούτισε χάρη στο λάδι φάλαινας, το οποίο χρησιμοποιείται σαν ενέργεια για να λειτουργήσουν οι μηχανές της πόλης. Πολύ καλό σκηνικό για έναν μασκοφόρο εκδικητή (όχι τον Batman) και ακούγεται ενδιαφέρον μέρος για διακοπές.

Η εκδίκηση σας μπορεί να πάρει πολλές μορφές, δεν είναι απαραίτητο να πυροβολήσετε-μαχαιρώσετε ότι κινείται και αναπνέει. Το παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς να δολοφονήσετε ούτε ένα άτομο, αν επιλέξετε να κρύβεστε και να αποφεύγετε τους φρουρούς, αντί να παλουκώνετε τα κεφάλια τους σε σειρά στα κάγκελα του δρόμου. Υπάρχουν επιλογές για να μην δολοφονήσετε και τους στόχους σας επίσης, κάνοντας ακόμα καλύτερα τα πράγματα και δίνοντας στην ιστορία περισσότερες εκβάσεις. Αν τελικά επιλέξετε το δρόμο της γενοκτονίας, σας προειδοποιώ πως η ιστορία θα έχει πιο σκοτεινό τέλος, ενώ ο κόσμος θα αλλάξει ανάλογα με τις πράξεις σας.

Stealth ή δολοφονία των πάντων, εσείς επιλέγετε πως θα παίξετε

Την πρώτη φορά που θα παίξετε, θα είστε κάπου στη μέση: κάποιοι θα πεθάνουν, κάποιοι θα πέσουν για όνειρα γλυκά με ένα πρησμένο καρούμπαλο στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους. Οι μηχανικές του παιχνιδιού είναι πολύ ευέλικτες και, σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό των επιπέδων που σας επιτρέπει διαφορετικές προσεγγίσεις, θα φτάσετε στο στόχο σας με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά με βάση το πως προτιμάτε να παίζετε και το πως εσείς θέλετε.

Για παράδειγμα, μπορείτε αντί να δολοφονήσετε ένα στόχο, να βρείτε ένα χρηματοκιβώτιο, να δώσετε τα περιεχόμενά του σε μαφιόζους και αυτοί θα κάνουν τα υπόλοιπα. Αυτού του είδους οι επιλογές κάνουν τις αποστολές πιο διαδραστικές από το στυλ “πήγαινε εκεί, σκότωσε αυτόν” που μας έχουν συνηθίσει αρκετοί τίτλοι. Οι επιλογές που θα κάνετε κάθε στιγμή είναι που κάνουν αυτό το video game τόσο εξαιρετικό.

Οι επιλογές που θα κάνετε θα ταιριάζουν μέχρι ένα σημείο με το πως έχετε εξοπλίσει τον Corvo. Έχετε δέκα δυνάμεις να επιλέξετε με όποια σειρά θέλετε (μετά το Blink που είναι υποχρεωτικό), και μπορούν όλες να αναβαθμιστούν μια φορά τουλάχιστον. Αυτό γίνεται με τη χρήση ρούνων που μπορείτε να βρείτε στον κόσμο ή εκπληρώνοντας κάποια παράλληλα quest, και το κυνήγι τους είναι διασκεδαστικότατο από μόνο του. Οι δυνάμεις που μπορείτε να επιλέξετε διευκολύνουν κάποια από τα στυλ που παίζετε, είτε είναι για μάχη, για απόκρυψη ή κάτι ανάμεσα.

Για παράδειγμα, το Whirlwind στέλνει τους εχθρούς στον αέρα, παρέχοντάς σας χρόνο να τους προσεγγίσετε για να τους αποτελειώσετε, ενώ το Dark Vision σας επιτρέπει να βλέπετε πόσο θόρυβο κάνετε, να βλέπετε τους εχθρούς σας μέσα από τοίχους και η κατεύθυνση που κοιτάζουν. Ποιες δυνάμεις θα επιλέξετε είναι δική σας υπόθεση και ο οποιοσδήποτε συνδυασμός λειτουργεί και έχει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

Τα γραφικά είναι ενδιαφέροντα και μοναδικά, όπως και οι τοποθεσίες

Αισθητικά, ο κόσμος είναι πανέμορφος. Το παιχνίδι έχει ένα δικό του, ξεχωριστό στυλ το οποίο θυμίζει πίνακα εν κινήσει, ειδικά για PC, καθώς στις κονσόλες η ποιότητα είναι κατώτερη και υπάρχει αρκετό stuttering σε κάποια σημεία, αλλά δεν καταστρέφουν το gameplay. Από τις πολυκατοικίες και τις επαύλεις στις πόλεις και τεράστια φρούρια ως βιομηχανικές αποθήκες και μεγαλοπρεπή παλάτια, το παιχνίδι είναι λεπτομερές και υπέροχο, με έξυπνους συνδυασμούς χρωμάτων και εξαιρετικό φωτισμό. Το μόνο πρόβλημα εδώ, είναι πως τα μοντέλα των χαρακτήρων φαίνονται κάπως χοντροκομμένα και, ειδικά τα χέρια, φαίνονται τεράστια σε σύγκριση με τα σώματα.

Παρά τα τόσα καλά του, το Dishonored παρουσιάζει κάποιες μικρές ελλείψεις. Κάποιες φορές, τα controls συμπεριφέρονται αδέξια, όπως για παράδειγμα όταν προσπαθήσετε να αρπάξετε ένα φρουρό σε απόσταση ενός ηλεκτρονίου και καταλήξετε να αμυνθείτε με το σπαθί σας.

Επίσης δεν θα είναι λίγες οι φορές που θα προσπαθήσετε να σκαρφαλώσετε σε μια προεξοχή και ο Corvo απλά θα την αφήσει και θα πέσει κάτω. Πέρα από τα controls, η ιστορία θα σας αφήσει ανικανοποίητους, καθώς τελειώνει σχετικά σύντομα και δεν έχει κάποιο plot twist ή κάποια λεπτομέρεια που θα την έκανε αξιομνημόνευτη. Τουλάχιστον το gameplay αναπληρώνει αυτό το κενό.

Τα θετικά του Dishonored

• Πολύ όμορφο στυλ γραφικών
• Μεγάλη ελευθερία κινήσεων στο gameplay
• Οι δυνάμεις είναι πραγματικά απίθανες
• Πολύ καλό voice over με διάσημα ονόματα
• Ενδιαφέρον κόσμος για να εξερευνήσετε

Τα αρνητικά του Dishonored

• Η ιστορία είναι κάπως σύντομη και αδιάφορη
• Τα controls συμπεριφέρονται αδέξια σε κάποια σημεία
• Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι κάπως χοντροκομμένα