Dogma (1999): 1000 λεπτομέρειες που δεν αναφέρει η Βίβλος

Σύνοψη ταινίας: Dogma (1999)

• Σκηνοθέτης: Kevin Smith
• Ηθοποιοί: Alan Rickman, Alanis Morissette, Ben Affleck, Chris Rock, George Carlin, Jason Lee, Jason Mewes, Kevin Smith, Linda Fiorentino, Matt Damon, Salma Hayek
• Είδος: Κωμωδία, Περιπέτειας, Φαντασία
• Έτος κυκλοφορίας: 1999

Μερικές φορές, παίρνουμε κάποια πράγματα στη ζωή λίγο πιο σοβαρά από όσο πρέπει. Όπως για παράδειγμα τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις ή τις κομματικές αντιπαλότητες. Ή ακόμα, τις πολυαγαπημένες μας θρησκευτικές διδαχές. Όλα τα παραπάνω έχουν ένα σημαντικό συνδετικό κρίκο: είναι ανθρώπινες επινοήσεις και προκαλούν επικίνδυνο φανατισμό!

Όπως όλοι ξέρουμε, ο φανατισμένος όχλος ελέγχεται με ευκολία από τον κάθε επιτήδειο επικεφαλή και χρησιμοποιείται χωρίς δισταγμό ανάλογα με τον εκάστοτε επιθυμητό στόχο του. Με λίγα λόγια, ο κάθε “πρόεδρος” έχει αρκετή δύναμη που μπορεί να του ανοίξει πόρτες σε θέσεις εξουσίας. Στο κυνήγι της δύναμης λοιπόν, οι ποδοσφαιρικές ομάδες πλήθαιναν, οι διαφορετικές ιδεολογίες ξεφύτρωναν σα τα μανιτάρια και φυσικά, οι αιρέσεις και διάφορες εκφάνσεις του Θεού (Βούδας, Αλλάχ, Γιαχβέ και λοιποί) κηρύττανε πως έχουν σε αποκλειστικότητα η καθεμία το μυστικό για την αιώνια (μεταθανάτια) ζωή για να μαζέψουν πελατεία. Καλή φάση.

Το να ασχοληθείς με ένα θέμα όπως η θρησκεία σε οποιαδήποτε τέχνη είναι δίκοπο μαχαίρι και παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Στην λογοτεχνία, στις εικαστικές τέχνες, στο θέατρο, συνήθως η ενασχόληση με θέμα θρησκευτικού περιεχομένου μόνο αδιάφορο δεν αφήνει το κοινό.

Όταν όμως ο είσαι πολύ σπυδαίος για να στριμωχτείς σε νόρμες, όπως ο Kevin Smith, που από μόνος του αποτελεί ισχυρό και συνάμα εκρηκτικό μείγμα που αναμιγνύεται με την εύφλεκτη ουσία της Καθολικής Εκκλησίας, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν επιζώντες στις σκοτεινές αίθουσες. Είτε θα βγουν όλοι αλαλάζοντας από ευτυχία, είτε ο σινεμάς θα ισοπεδωθεί από ρασοφόρους νίντζα σε αποστολή από τον Ύψιστο (πάντα!). ‘Εντάξει μωρέ’, όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα…

Λοιπόν, για να μπούμε λίγο στο κλίμα του φιλμ θα σας επισημάνω μερικά σημεία που θα κάνουν την διαφορά. Έχουμε λοιπόν έκπτωτους αγγέλους, τη Φωνή του Θεού, τον 13ο Απόστολο, σύγχρονους προφήτες-σωματοφύλακες, εκμοντερνιστές καρδινάλιους, δαίμονες, μούσες και φυσικά, τον ίδιο τον Θεό με φυσική υπόσταση και την μορφή που του αξίζει. Όλα αυτά σε ένα κυνήγι για την σωτηρία του κόσμου, μια υπερφυσική και παράλογη περιπέτεια που οπωσδήποτε θα αρέσει στον αιρετικό της γειτονιάς σας.

Ο Smith δημιουργεί ένα έπος που συνεχίζει εκεί που σταματάει το Καθολικό Δόγμα. Εκμεταλλεύεται τα “παραθυράκια” της Αγίας Γραφής και των κανόνων που συνιστούν την θρησκεία και την “λέει” με ένα πλατύ χαμόγελο σε κάθε κολλημένο μυαλό. Στην έναρξη της ταινίας νίπτει προκαταβολικά τα χέρια του λέγοντας πως τίποτα από όσα ακολουθούν δε θα πρέπει να το πάρουν σοβαρά οι θεατές και ότι η κρίση είναι έργο μόνο του Μεγάλου. Ωραία κίνηση, έτσι;

Η ταινία είναι λίγο δύσκολο να μη σας αρέσει, εκτός και αν είστε κανένας παρείσακτος με περίεργες ιδεολογίες ή διαδηλωτής υπέρ της αποφυλάκισης του γέροντα Εφραίμ.

Αλλά και πάλι εάν βγάλετε τις παρωπίδες, τότε νομίζω πως σίγουρα θα έχει κάτι θετικό να σας προσφέρει, όχι μόνο από ψυχαγωγίας, και πληροφοριών που θα αποκτήσετε από την παρακολούθηση της συγκεκριμένης ταινίας, αλλά και από την συγκλονιστική ερμηνεία των ηθοποιών που έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους σε ετούτο το έργο που αναμφισβήτητα οι γνώστες του αντικειμένου θα σας το επιβεβαιώσουν κατηγορηματικά.

Ωστόσο επιμένω πως αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσετε το Dogma (1999), εφόσον δεν είσαστε λάτρεις των συμβατικών ταινιών που ως συνήθως οι περισσότερες κινούνται στο ίδιο μοτίβο, απλά αλλάζουν οι ηθοποιοί, οι ατάκες και τα σκηνικά εντός του έργου.

Τα λέμε τσακάλια στην επομένη κριτική ταινίας, ως τότε να είσαστε καλά. Αντίος μουτσάτσος.