The Shining (1980): Το καλύτερο Θρίλερ όλων των εποχών

Σύνοψη ταινίας

• Σκηνοθέτης: Stanley Kubrick
• Ηθοποιοί: Anne Jackson, Danny Lloyd, Jack Nicholson, Joe Turkel, Shelley Duval
• Είδος: Θρίλερ
• Έτος κυκλοφορίας: 1980

Θετικά: Ο Jack Nicholson στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του. Οι ιδέες, τα πλάνα, η μουσική, όλα πλημμυρισμένα από την ιδιοφυΐα του Stanley Kubrick. Το σενάριο βασίζεται σε ένα από τα καλύτερα βιβλία του Stephen King.

Αρνητικά: Δεν πολυάρεσε στον Stephen King. Ε, και;

Δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάτι πιο εκρηκτικό, πιο εντυπωσιακό και πιο σχιζοφρενές, από τη στιγμή που η καλή μοίρα έφερε κοντά τον καλύτερο σκηνοθέτη όλων των εποχών (Μάκης speaking), με έναν από τους πιο μοντέρνους (ειδικά εκείνη την εποχή) συγγραφείς αστικού τρόμου και έναν από τους 5 καλύτερους ηθοποιούς του 20ου αιώνα κι ίσως από αυτούς τους πέντε, τον ιδανικότερο για τον συγκεκριμένο ρόλο.

Stanley Kubrick + Stephen King + Jack Nicholson = το καλύτερο φιλμ τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου, και μάλιστα αξίζει να επισημανθεί πως όταν γυρίστηκε η συγκεκριμένη ταινία δεν υπήρχαν τα εξελιγμένα μέσα του σήμερα, ούτε και η προηγμένη τεχνολογία που θα επέτρεπε στους δημιουργούς και στην παραγωγή να προσθέσουν το κάτι παραπάνω για να γίνει ακόμη πιο δυναμικό έργο από τεχνικής πλευράς, αλλά όπως καταλαβαίνετε και μόνο το ταλέντο έφτανε για να φτιαχτεί αυτό το σπουδαίο πράγμα.

Ξέρω πως πολύ θα διατυπώσουν αντιρρήσεις πάνω στην τελευταία πρόταση. Ένας από αυτούς είναι κι ο ίδιος ο Stephen King, που λίγο καιρό μετά την προβολή της ταινίας δήλωσε πως ο Kubrick δεν συνέλαβε ακριβώς την ιδέα του! Και κοντά μια δεκαετία μετά έδωσε τις ευλογίες του σε μία μίνι-σειρά έκτρωμα που το μόνο που έκανε ήταν να καταγράφει το βιβλίο σελίδα σελίδα. — Ουάου. Να του πάρουμε και σοκολάτα του σκηνοθέτη.

Η ιδιοφυΐα του Kubrick και η πολύ καλή πρώτη ύλη που είχε στα χέρια του (από την φωτογραφία και τη μουσική μέχρι φυσικά τους πρωταγωνιστές του -ακόμα και το παιδάκι-), του επέτρεψαν να επανεφεύρει το είδος του τρόμου, πατώντας πάνω στα χιλιοειπωμένα κλισέ!

Εκμεταλλευόμενος το σενάριο, που μιλάει για ένα απομονωμένο ξενοδοχείο στην κορυφή ενός χιονισμένου βουνού, καταφέρνει να απομονώσει και τους χαρακτήρες του. Η διάλυση του λογικού αλλά και του οικογενειακού ιστού γίνεται μπροστά στα μάτια μας και η όποια ύπαρξη του μεταφυσικού θα μπορούσε να κάλλιστα να εξηγηθεί από την παράνοια του Τζακ (ναι, αν δεν το θυμάστε, ο ήρωας λέγεται Τζακ και όχι Τζόνι). Αυτό όμως θα ήταν ευκολία. Και ο Kubrick δεν γουστάρει τέτοια.

Spoiler

Στην τελευταία και αμφιλεγόμενη σκηνή (που δεν υπάρχει πουθενά μέσα στο βιβλίο), ο πρωταγωνιστής είναι πια ένοικος του ξενοδοχείου και καταλήγει στο μεγάλο σαλόνι με τα υπόλοιπα φαντάσματα! Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Η απάντηση πιθανότατα κρύβεται στα υπόλοιπα 140 λεπτά της ταινίας, εκεί που αριστοτεχνικά και με πλήθος σκηνών που θα μείνουν χαραγμένες στο μπράτσο της κινηματογραφικής ιστορίας, ξετυλίγεται η ιστορία της οικογένειας Torrance που θα πρέπει να φροντίσει το ξενοδοχείο Overlook στη διάρκεια του χειμώνα που θα παραμείνει κλειστό.

Οι πινελιές φαντασίας (το παιδί με τις ιδιαίτερες ικανότητες, οι θρύλοι του ξενοδοχείου κα) είναι το κερασάκι στην τούρτα και η πραγματική συνεισφορά του King. Είμαι σίγουρος πως ότι σενάριο και να έπιανε στα χέρια του ο Kubrick, θα μπορούσε να το εξελίξει σε μία συναρπαστική εμπειρία.

Η σύμπραξη όμως των δυο τους και του θηρίου που λέγεται Τζακ Νίκολσον, μας έφεραν μπροστά σε ένα έργο που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα γίνεται το εφαλτήριο συζητήσεων και μοναδικός πρόλογος όταν θέλεις να μιλήσεις για τα θρίλερ.