Say Anything… (1989): Ό,τι πεις, φρόντισε να είναι αληθινό

Σύνοψη της ταινίας Say Anything… (1989)

• Σκηνοθέτης: Cameron Crowe
• Ηθοποιοί: Ione Skye, John Cusack, John Mahoney, Lili Taylor
• Είδος: Teens, Δράμα, Κωμωδία, Ρομαντική
• Έτος κυκλοφορίας: 1980

Από τα πιο λυπηρά πράγματα στη ζωή είναι να χαλάει μια φιλία μεταξύ δύο φίλων για χάρη ενός τρίτου προσώπου που θα τους ενδιαφέρει ερωτικά. Προσωπικά, νοιώθω τυχερός που ποτέ δεν αντιμετώπισα ένα τέτοιο θέμα με τους φίλους μου. Το γούστο μου στα κορίτσια ήταν ανέκαθεν εξαιρετικά περίεργο και ουδέποτε συνέπεσαν οι επιλογές μου με τους «στόχους» κάποιου κολλητού.

Η προτεραιότητα στην εγκεφαλικότητα του ατόμου με έκανε να αδιαφορώ για τις θανατηφόρες ξανθιές και τα αβυσσαλέα ντεκολτέ. Υποθέτω αυτός ήταν ο λόγος που ποτέ δεν ήμουν “one of the guys” (ίσως και το ότι δε μου αρέσει το ποδόσφαιρο). Επίσης, αυτή ήταν η αιτία που κυριολεκτικά λάτρεψα και ταυτίστηκα με τον χαρακτήρα του Λόιντ στο “Say Anything…”. Κρατήστε αυτό το στοιχείο για λίγο στο μυαλό σας.

Ο Cameron Crowe έδινε σενάρια του σε σκηνοθέτες αρκετά χρόνια ήδη, όταν αποφάσισε να αναλάβει αυτός την σκηνοθεσία για αυτό το φιλμ. Παίρνοντας ένα τυπικό θέμα τύπου «αγόρι ερωτεύεται κορίτσι και πολεμά να κατακτήσει την καρδιά του μέχρι να φτάσουμε σε κλισεδιάρικο happy end» του δίνει νέα δυναμική και αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού εντελώς.

Αν παρατηρήσει κανείς την φιλμογραφία του Crowe θα διαπιστώσει ότι οι ταινίες του έχουν πολλά στοιχεία που φέρνουν τις απεικονιζόμενες καταστάσεις πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Στο σύμπαν του Crowe, οι χαρακτήρες αντιδρούν ρεαλιστικά εκεί που πρωτύτερα, σε άλλα φιλμ, θα είχαν συμπεριφορές που συναντούσε κανείς στην κινηματογραφική διάσταση αποκλειστικά! Όπως και οι υπόλοιπες δουλειές του σκηνοθέτη λοιπόν, έτσι και αυτή βρίσκεται σε επαφή με την αληθινή ζωή σχεδόν στην ολότητα της. Οι υπερβάσεις που συμβαίνουν κάποιες στιγμές γίνονται και στην πραγματικότητα, απλά κανείς δεν τις τολμάει συνήθως.

Ο Λόιντ είναι ένα απλό παιδί που δεν έχει κατασταλάξει ακόμα στο τι θα κάνει όταν μεγαλώσει. Με την αποφοίτηση του από το λύκειο, το μόνο πράγμα που έχει στο μυαλό του είναι να κερδίσει την πιο έξυπνη κοπέλα του σχολείου. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ή συνταρακτικά σπουδαίος, ο Λόιντ είναι αυτό που θα έπρεπε όλοι μας να είμαστε: απλά ο εαυτός του! Η Νταϊάν δέχεται την πρόσκληση για πάει μαζί του σε ένα πάρτυ και μια χιονοστιβάδα συναισθημάτων και εξελίξεων ακολουθεί.

Σα να μην έφτανε το εξαιρετικό στόρι, που ο Crowe πάντα φροντίζει να είναι ενδιαφέρον, το δυνατό σημείο του φιλμ είναι η ανάπτυξη των χαρακτήρων. Από τον πατέρα που καταρρέει ανήμπορος (δείτε και θυμηθείτε την σκηνή στην μπανιέρα), την Νταϊάν που μεταμορφώνεται και παλεύει με τα διλλήματα που εμφανίζονται και τον Λόιντ που ωριμάζει καθόλη την διάρκεια της ταινίας, μέχρι τους μικρούς ρόλους της Κόρι και της Ντι Σι, κάθε προσωπικότητα είναι πολυδιάστατη, με βάθος και μπορείς να την αγγίξεις στην πραγματική ζωή.

Το “Say Anything…” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ρομαντική teen movie, αλλά κάτι τέτοιο θα το αδικούσε παράφορα. Αγαπήστε αυτή την ταινία και αφήστε την να σας αλλάξει την ζωή. Πονέστε και παλέψτε. Ποιος δεν έχει πιάσει τον εαυτό του να τρέμει, κυριολεκτικά, από τον φόβο ότι θα χάσει το αντικείμενο του πόθου του, ή ποιος δεν πανηγύρισε γελοιωδώς μετά από ένα πετυχημένο πρώτο ραντεβού;

Τι θυμάμαι περισσότερο από ετούτο το φιλμ; Την εικονική σκηνή όπου ο Λόιντ κρατά το boombox του με τα χέρια στην ανάταση έξω από το παράθυρο της Νταϊάν παίζοντας Peter Gabriel (η καλύτερη καντάδα ever!) και την ατάκα που είναι γεμάτη πολύ πόνο: