Δύο ξεχωριστές ομάδες αστρονόμων βρήκαν στοιχεία για τη βαρυονική ύλη.
Δύο ομάδες που εργάζονται ανεξάρτητα έχουν βρει στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη ελλιπών βαρυονικών σωματιδίων που συνδέουν τους γαλαξίες. Η μία ομάδα αποτελούταν από μέλη του Ινστιτούτου Διαστημικής Αστροφυσικής, και η άλλη είχε έδρα το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Και οι δύο ομάδες έχουν ανεβάσει ένα έγγραφο που περιγράφει το έργο τους στον preprint server του arXiv και αμφότεροι ισχυρίζονται ότι τα ευρήματά τους λύουν το μυστήριο του τόπου όπου κρύβονται τόσα μέρη της κανονικής ύλης-πρωτόνια, νετρόνια και ηλεκτρόνια.
Μόλις οι επιστήμονες ήρθαν αντιμέτωποι με τη θεωρία Big Bang Theory,, δημιουργήθηκε αμέσως ένα πρόβλημα – αφού υπολογίσαμε πόση φυσική ύλη θα έπρεπε να υπάρχει στο σύμπαν σε αυτό το χρονικό σημείο, διαπιστώσαμε ότι το 50% περίπου του λείπει. Από τότε, οι επιστήμονες εργάστηκαν σε θεωρίες για να εξηγήσουν πού κρύβεται όλη αυτή η ύλη – η επικρατούσα θεωρία υποδηλώνει ότι υπάρχει ως σκέλη βαρυονικής ύλης που επιπλέει στο διάστημα μεταξύ των γαλαξιών και δεν μπορεί να παρατηρηθεί με συμβατικά μέσα – αυτή ήταν η θεωρία στην οποία και οι δύο ομάδες εργάστηκαν.
Για να ξεπεράσουν το πρόβλημα της μη δυνατότητας να δουν άμεσα τη βαρυονικό ύλη, οι ερευνητές θεωρούσαν ένα φαινόμενο που ονομάζεται η επίδραση Sunyaev-Zel’dovich, στο οποίο το φως που έμεινε από το Big Bang διασκορπίζεται καθώς περνά μέσα από θερμό αέριο και είναι μετρήσιμο στο κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο . Και οι δύο ομάδες χρησιμοποίησαν στοιχεία από τη συνεργασία του Planck που παρουσιάστηκαν πριν από δύο χρόνια για να δημιουργήσουν έναν χάρτη όπου θα μπορούσαν να υπάρχουν βαρυονικά σκέλη ύλης. Κάθε ένας επέλεξε ένα ζευγάρι γαλαξιών για να μελετήσει, εστιάζοντας στο χώρο μεταξύ τους. Στη συνέχεια, στοιβάζονταν δεδομένα μεταξύ των δύο γαλαξιών για να μεγεθύνουν τα δεδομένα που πιστεύεται ότι προέρχονται από τη Βαρυονική ύλη.
Και οι δύο ομάδες επαναλάμβαναν αυτή τη διαδικασία για πολλαπλά ζευγάρια γαλαξιών για να δείξουν ότι οι αναγνώσεις τους ήταν συνεπείς σε πολλαπλούς χώρους δοκιμών – μία ομάδα δοκιμάστηκε σε ένα εκατομμύριο ζεύγη, και η άλλη σε 260.000. Και οι δύο αναφέρουν την εύρεση αποδείξεων των θεωρημένων νηματίων μεταξύ των γαλαξιών. Η μια ομάδα τους βρήκε τρεις φορές πυκνότερη από τη μέση παρατηρούμενη ύλη, η άλλη ομάδα έξι φορές – μια διαφορά που αναμενόταν, εξηγούν οι ομάδες, εξαιτίας διαφορών στις αποστάσεις από τους γαλαξίες που μελετήθηκαν.
Και οι δύο ομάδες υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους αποδεικνύουν την ύπαρξη της εξαφανισμένης Βαρυονικής ύλης και έτσι λύουν το μυστήριο του τόπου όπου κρύβεται όλη η ανυπολόγιστη ύλη.
