Η καθημερινότητα των εργαζομένων στο Facebook. Tι αποκαλύπτουν.
Για πρώτη φορά, το Facebook άνοιξε τον εργασιακό του χώρο στο οποίο εργάζονται οι υπάλληλοι του στο Βερολίνο για να μας εξιστορήσουν διάφορες ανατριχιαστικές ιστορίες. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό γνώσρισμα που βρίσκονται συχνά – πυκνά οι υπάλληλοι είναι ότι διαγραφούν σχεδόν κάθε λεπτό αναρτήσεις που περιέχουν μίσος ή βίαιο περιεχόμενό, παρέχοντας στους δημοσιογράφους αυτές τις πληροφορίες που παρευρέθηκαν εκεί για να ρίξουν μία ματιά στην καθημερινότητά τους. Το χειρότερο όλων είναι ορισμένοι δεν διστάζουν να ανεβάσουν βίντεο ακόμα και με αποκεφαλισμό, ρατσιστική προπαγάνδα ή παιδική πορνογραφία.
“Θυμάμαι ακόμα το πρώτο βίντεο αποκεφαλισμού – το απενεργοποίησα, πήγα έξω και έκανα εμετό από αυτό το αποτρόπαιο θέαμα “, είπε μια εργαζόμενη γυναίκα.
Αλλά είπε πως ετούτο το γεγονός ότι την συγκλόνισε αφάνταστα, διότι την πρώτη φορά που της έτυχε κάτι τέτοιο ήταν απροετοίμαστη.
“Τώρα είμαστε τόσο συνηθισμένοι σε αυτό, που πλέον δεν μας τρομάζει τίποτα”, εξήγησε η 28χρονη.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι δημοσιογράφοι είχαν τη δυνατότητα να μιλήσουν με τρεις εργαζόμενους στο κέντρο διαγραφής ανεπιθύμητου περιεχόμενου του Facebook, αν και δεν τους επιτρεπόταν να δώσουν τα ονόματά τους για να προστατεύσουν την ταυτότητά τους.
Συνολικά, 650 άνθρωποι εργάζονται σε αυτή την πολύπλευρη λειτουργία για να εξετάσουν και να διαγράψουν τις δημοσιεύσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν παράνομες ή καταχρηστικές βάσει των κανόνων που διέπουν το Facebook.
Επίσης, ειδοποιούν τους προϊστάμενος τους όταν πιστεύουν ότι κάποιος μπορεί να βλάψει τον εαυτό του ή κάποιον συνάνθρωπό τους. Αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν ήδη καταφέρει να αποτρέψουν αρκετές αυτοκτονίες μέσω επακόλουθης επαφής με την αστυνομία.
Ένα από τα λιγότερο αγχωτικά καθήκοντά τους είναι ότι επαληθεύουν την αυθεντικότητα των λογαριασμών.
Το Facebook αντιμετωπίζει τώρα αυξημένη πίεση από τη γερμανική κυβέρνηση για να ξεπεραστεί η ρητορική μίσους που είναι οφθαλμοφανές πως υπάρχει σε αυτόν τον διαδικτυακό ιστότοπο, και ως εκ τούτου η Bundestag (γερμανικό κοινοβούλιο) ψήφισε πρόσφατα ένα νόμο για τις εταιρείες κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, ο οποίος θα τους επιβάλει πρόστιμομέχρι € 50 εκατομμύρια ευρώ εάν δεν απομακρύνουν γρήγορα το παράνομο περιεχόμενο.
Η παρούσα νομοθεσία είναι μία από τις πιο σκληρές στον κόσμο και ήρθε εν μέσω αυξανόμενου ρατσιστικού περιεχομένου που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο, συχνά σε απάντηση της κρίσης των προσφύγων, η οποία έφερε περίπου ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο από το 2015.
Η άρνηση του Ολοκαυτώματος, η παρότρυνση του μίσους, καθώς και η ρατσιστική και αντισημιτική ομιλία είναι όλες παράνομες σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο.
Αλλά οι αντίπαλοι του λεγόμενου “νόμου ομιλίας μίσους” προειδοποίησαν ότι τα πρόστιμα θα μπορούσαν να καταπνίξουν την ελευθερία του λόγου, με τα κοινωνικά δίκτυα να επιλέγουν να διαγράψουν και δημοσιεύσεις που θα ήταν νόμιμες λόγω του φόβου τιμωρίας. Το ίδιο το Facebook καταδίκασε το συγκεκριμένο νόμο, εξηγώντας πως κατά αυτό τον τρόπο το κράτος «μεταφέρει τις δικές του αποτυχίες και ευθύνες σε ιδιωτικές εταιρείες».
Τους τελευταίους μήνες, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης έχουν δημοσιεύσει κρίσιμες αναφορές σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στο κέντρο μετριοπάθειας του Facebook στο Βερολίνο, το οποίο διευθύνεται από την παγκόσμια εταιρεία παροχής υπηρεσιών Arvato και ανατίθεται από το Facebook. Οι πρώην εργοδότες ισχυρίστηκαν ότι αισθάνθηκαν ψυχολογικά τραύματα από την εργασία και δεν τους φροντίζει ο εργοδότης τους, ο οποίος είναι τμήμα της εταιρίας μέσων ενημέρωσης Bertelsmann.
«Ως ηγέτης ομάδας, δεν ξέρω αν κάποιος χρειάζεται υποστήριξη ή όχι», είπε ένας υπάλληλος κατά τη διάρκεια της επίσκεψης των μέσων ενημέρωσης, σημειώνοντας ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αναφέρουν τα ίδια τα θέματα.
«Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τα μυαλά των υπολοίπων ανθρώπων», είπε ένας από τους συνάδελφους του. “Και η υποστήριξη δεν μπορεί να λειτουργήσει εκατό τα εκατό κάτω από πίεση, δηλαδή με ανθρώπινο να γίνουν λάθη.
Μέσα στο κτίριο, τοποθετούνται αυτοκόλλητα γύρω από χώρους εργασίας με πληροφορίες επικοινωνίας για ψυχολογική στήριξη, κάτι το οποίο ο διευθυντής της Arvato Karsten König είπε ότι δεν συνέβαινε πάντοτε. Παραδέχθηκε ότι ίσως θα μπορούσαν να έχουν κάνει αυτές τις πτυχές του θέματος πιο εμφανείς από την αρχή.
Οι ίδιοι οι υπάλληλοι – υπό την εποπτεία των εκπροσώπων του Arvato και του Facebook – δήλωσαν ότι έχουν πληγεί από τις αναφορές κακής μεταχείρισης.
“Ήμουν πραγματικά αναστατωμένος γι ‘αυτό,” είπε ένας από αυτούς, σημειώνοντας ότι το έργο της ομάδας, γίνεται ολοένα και δυσκολότερο σε καθημερινή βάση.
“Σώζουμε ζωές, προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους”.
“Νιώθουμε καλά για αυτό που κάνουμε. Όταν μπορώ να σώσω κάποιον μέσα από τη δουλειά μου, τότε βρίσκω ότι προσφέρω στην κοινωνία το μέγιστο “, είπε, προσθέτοντας ότι εάν είχε παιδιά, δεν θα ήθελε να σκοντάψουν σε ένα τέτοιο περιεχόμενο.
Οι υπάλληλοι του γραφείου αισθάνονται σαν οποιοσδήποτε άλλο σε μια μεγάλη επιχείρηση: μεγάλες σειρές γραφείων με δέκα έως 12 άτομα το καθένα, χώρο για περίπου 60 άτομα σε ένα δωμάτιο, αλλά υπάρχει επίσης ένας λευκός τοίχος με το λογότυπο του Facebook για να μας θυμίσει πως διαφέρουμε από τον υπόλοιπο κανονικό κόσμο. Το γραφείο προσφέρει επίσης μαθήματα γιόγκα για να βοηθήσει τους προβληματικούς εργάτες που πιθανόν να νιώθω απέραντο άγχος από εκείνα που βλέπουν τα μάτια τους.
Κάθε ένας από τους τρεις εργαζόμενους που μιλούσαν με τους δημοσιογράφους βρισκόταν στο κέντρο μετριοπάθειας για τουλάχιστον ένα χρόνο. Οι νεοεισερχόμενοι έχουν μια εβδομάδα προσανατολισμού και στη συνέχεια μια διαδικασία κατάρτισης πολλών εβδομάδων για ορισμένα καθήκοντα, εξηγεί ο διευθυντής του Facebook Walter Hafner. Επίσης, “προετοιμάζουν” κάποιον άλλο, προτού να μπει σε ένα νέο πεδίο.
Ο εργαζόμενος που συγκλονίστηκε από το βίντεο αποκεφαλισμού, στη συνέχεια δόθηκε περιεχόμενο «υψηλής προτεραιότητας» που απαιτούσε γρήγορη δράση, όπως δημοσιεύσεις για αυτοτραυματισμό ή αυτοκτονία.
“Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να το πετύχω πολύ καλά και ζήτησα πλέον να εξαιρεθώ άμεσα από αυτή την διαδικασία”, εξήγησε.
Αλλά το ερώτημα είναι για πόσο καιρό οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αναλαμβάνουν τέτοια καθήκοντα; Σίγουρα όχι για χρόνια.
