- Πλατφόρμα: Microsoft Windows, OS X
- Εταιρεία ανάπτυξης: Paradox Interactive
- Είδος: Strategy
Μας άρεσαν:
- Απίστευτα λεπτομερή καταγραφή των γεγονότων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
- Προσεγμένο μέχρι το τελευταίο του στατιστικό στοιχείο.
- Κάθε κίνηση σας, κάθε επιλογή σας, έχει τον αντίκτυπο της.
Δε μας άρεσαν: Θα κάνει τον “ερασιτέχνη” του είδους να ξεράσει από το παράθυρο μόλις αντικρίσει τα χιλιάδες νούμερα… Α, και δεν έχει γραφικά.
Η αξιολόγηση μας: 4/5 – Πολύ Καλό
Παρουσίαση του παιχνιδιού
Ομολογουμένως είναι μακρύ το διάλειμμα που κάνω από τα adventures, δικαιολογημένο όμως καθώς, αν και έχω καβάντζα να γράψω για καμιά διακοσαριά ακόμα που έχω τερματίσει, δεν είναι το είδος που ασχολούμαι τους τελευταίους μήνες.
Την καρδιά μου, το μυαλό μου (ειδικά αυτό) και τη ψυχή μου την έχει κλέψει ένα παιχνίδι στρατηγικής που ενώ το παίζω περισσότερες από 80 ώρες (συνολικά έτσι, όχι με τη μία, δεν είμαστε και για κέντρο απεξάρτησης ακόμα), δεν έχω αντιληφθεί ούτε το 10% του μηχανισμού του και της φιλοσοφίας του.
ΟΚ, αυτό δεν ακούγεται ακριβώς καλό, αν όμως σε διέπει λίγο η λογική του Στέλιου (η ποια;), που όταν κάτι τον ζορίζει αποφασίζει να του ξετινάξει τα πέταλα μέχρι να το υποτάξει, το Hearts of Iron III είναι η απόλυτη πρόκληση. Εγώ την αποδέχθηκα και λέω να σας πω πέντε κουβέντες, είτε για να σας κρατήσω μακριά του είτε (ακόμα καλύτερα) να σας πείσω να του ρίξετε μια ματιά.
Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισα να παίξω το πιο δύσκολο παιχνίδι στρατηγικής. Αόριστη πρόταση αυτή φυσικά αλλά μόνο στην αρχή. Το καλό μας internet με έβαλε σε forums και sites κι εκεί ανακάλυψα γνώμες και απόψεις. Από τύπους που θεωρούσαν το “World of Goo” σαν το πιο ζόρικο video game σκέψης (είναι ένα από αυτά αλλά δεν έχει να κάνει τόσο με την massive στρατηγική που σκεφτόμουν) μέχρι εκείνους που ορκίζονταν στη σειρά “Total War“.
Όταν όμως ρωτούσα για κάτι που να ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, να σε κάνει να θέλεις να φας το πληκτρολόγιο σου και τους δημιουργούς του, οι περισσότεροι αναφώνησαν χορωδιακά “Hearts of Iron III” και μου έκλεισαν χαιρέκακα το web μάτι τους. “Έχε από δίπλα και μερικά ηρεμιστικά” συμπλήρωναν με νόημα και με άφηναν να πάω στο καλό.
Είχαν δίκιο για τα ηρεμιστικά;
Περίπου…
Το Hearts of Iron III είναι το τρίτο μέρος, όπως καταλαβαίνετε από το Ρωμαϊκό 3 στον τίτλο, μιας αρκετά επιτυχημένης σειράς στρατηγικής, που οφείλει αυτή την επιτυχία της στον σκληροπυρηνικό της χαρακτήρα που έχει προσελκύσει τους ανάλογους fan.
Όλα έχουν ως βάση τους τα γεγονότα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, σε διαφορετικές εποχές, με διαφορετικές χώρες. Στο τρίτο μέρος, μπορούμε να αναλάβουμε είτε τους Γερμανούς και να ολοκληρώσουμε αυτό που άφησε στη μέση ο Αδόλφος, είτε τους Ιάπωνες και να εδραιώσουμε τη δική μας αυτοκρατορία, είτε τους Αμερικάνους και να μπούμε (έστω και καθυστερημένα) στον πόλεμο για να αλλάξουμε τα κόζια, είτε τους Σοβιετικούς και κάνουμε τα δικά μας (κομμουνιστικά) κουμάντα.
Φυσικά η επιλογή της δύναμης που θα ηγηθούμε είναι μόνο η αρχή. Σημασία έχει πως όποια κι αν διαλέξουμε, ένα βουνό από προβλήματα θα μας επισκεφθούν αμέσως μόλις περάσουμε στην κεντρική οθόνη του παιχνιδιού, που δεν είναι άλλη από τον παγκόσμιο χάρτη. Ναι, όπως καταλαβαίνετε οι πιο έμπειροι, σε αυτό το παιχνίδι δεν έχουμε το παραμικρό ίχνος γραφικών τεχνολογίας.
Κανένα sprite δεν πετάγεται από τη γωνία για να αρχίσει να πυροβολεί, κανένα τανκ δεν εφορμά, πουθενά δεν βλέπουμε στρατούς να μάχονται. Όλα βρίσκονται στους αριθμούς σε μερικά σύμβολα που αναπαριστούν τις μονάδες μας και φυσικά την (ελπίζω) απεριόριστης φαντασία μας.
Και με τι ασχολείται η αφεντιά μας; Ο μεγάλος αρχιστράτηγος; Σχεδόν με τα πάντα. Παντού γίνονται μάχες, άλλες φορές οι δυνάμεις μας έχουν το πλεονέκτημα, άλλες όχι, τις περισσότερες πρέπει να το δημιουργήσουμε εμείς, να εκμεταλλευτούμε το χώρο, την έλλειψη ενισχύσεων του αντιπάλου, την απουσία προμηθειών προσέχοντας φυσικά να μη φτάσουμε εμείς σε αυτή την κατάσταση.
Για να συμβεί αυτό (ή να μη συμβεί, όπως θέλετε διαβάστε το) πρέπει να προσέχουμε την παραγωγή μας, τη βαριά βιομηχανία, τα χρήματα, τις πρώτες ύλες. Πρέπει να ελέγχουμε τους ανθρώπους, να βάζουμε κατασκόπους ανάμεσα ακόμα και σε αυτούς που ορκίζονται πως μας αγαπάνε, πρέπει, με λίγα λόγια, να τα κάνουμε όλα και να είμαστε παντού, εκμεταλλευόμενοι ακόμα και την πιο μικρή αδυναμία των αντιπάλων.
Όλα αυτά καταφέρνουμε (;) να τα ελέγξουμε μέσα από οθόνες αριθμών και στατιστικών που χρειάζονται την ερμηνεία τους. Να βγάλουμε λίγα παραπάνω τανκ στην παραγωγή ή χρειαζόμαστε ελαφρύτερα οχήματα; Να στείλουμε ενισχύσεις σε μία μάχη που μοιάζει χαμένη για να καθυστερήσουμε τους αντιπάλους ή να δώσουμε βάρος σε κάποιο άλλο πεδίο μάχης; Να προελάσουμε προς μια χώρα που δεν φαίνεται επικίνδυνη αλλά αποτελεί καλό στρατηγικό σημείο ή να επιτεθούμε ντουγρού για τα σπίτια των δηλωμένων αντιπάλων μας; Τα διλήμματα στα οποία θα βρεθείτε είναι αμέτρητα και θα σας ζαλίσουν το κεφάλι (τα παυσίπονα που λέγαμε ίσως χρειαστούν).
Ο χρόνος περνάει αμείλικτος, υπάρχει όμως πάντα το Pause που σας επιτρέπει να ανάψετε ένα τσιγάρο και να το σκεφθείτε λίγο περισσότερο.
Είναι κατανοητό νομίζω πως το “Hearts of Iron III” δεν αστειεύεται. Ο common παίκτης που έχει την κλασική ατάκα στο στόμα “Ε, εντάξει, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι;”, θα φύγει κλαίγοντας μόλις μπει στην πρώτη οθόνη και δει τετραγωνάκια και κουκκίδες και δεκάδες μηνύματα να σκάνε προειδοποιώντας τον για επιθέσεις που δέχεται σωρηδόν από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Άσε που μπορεί να παίξει το tutorial, που υποτίθεται έχει φτιαχτεί για να σε βοηθήσει να κατανοήσεις το παιχνίδι, NOT (που λένε και οι Αμερικάνοι χιουμορίστες), και να ενθουσιαστείς που το κατάλαβες τόσο εύκολα. Πάμε ακόμα μία φορά για τους επίδοξους στρατηγούς που θέλουν να αφήσουν τη φάρμα τους ή την οικογένεια στο Mafia για κάτι πιο δυνατό. Τα μπογαλάκια σας και σε άλλη παραλία. Εδώ δεν έχει αστεία αλλιώς θα βρεθείτε με ένα άχρηστο για εσάς παιχνίδι στα χέρια.
Όσοι μείνετε, που δεν είστε και πολλοί, ξέρω, θα εκτιμήσετε κάθε ώρα σας πάνω από το Hearts of Iron III. Θα σπρώξετε το μυαλό σας σε δρόμους που δεν θέλησε ποτέ να πάρει.
Ίσως δεν γίνεστε στην πραγματικότητα ο Ρόμελ που ονειρευτήκατε, όμως αν τα καταφέρετε με το συγκεκριμένο game, είναι βέβαιο πως θα έχετε εξασκήσει με τον ιδανικότερο τρόπο τα εγκεφαλικά σας κύτταρα… τι διάολο, λίγα μας έχουν μείνει, ας τους δώσουμε μια ευκαιρία να επιβιώσουν δυνατότερα…
