Η Κίνα ενεργοποίησε για πρώτη φορά με επιτυχία τον αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης που είναι γνωστός ως «τεχνητός ήλιος, σύμφωνα με τοπικά κρατικά ΜΜΕ, σηματοδοτώντας μια μεγάλη πρόοδο στις ερευνητικές δυνατότητες της χώρας για την πυρηνική ενέργεια.
Ο αντιδραστήρας HL-2M Tokamak είναι η μεγαλύτερη και πιο προηγμένη συσκευή πυρηνικής σύντηξης της Κίνας, ενώ οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή η συσκευή μπορεί δυνητικά να ξεκλειδώσει τεράστιες ποσότητες καθαρής ενέργειας, εφόσον αξιοποιηθεί σωστά και στο έπακρο.
Χρησιμοποιεί ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο για την τήξη του ζεστού πλάσματος και μπορεί να φτάσει σε θερμοκρασίες άνω των 150 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, σύμφωνα με το People’s Daily – περίπου δέκα φορές θερμότερο από τον πυρήνα του ήλιου.
Βρίσκεται στη νοτιοδυτική επαρχία Σιτσουάν και ολοκληρώθηκε στα τέλη του περασμένου έτους, ο αντιδραστήρας ονομάζεται συχνά ως «τεχνητός ήλιος» λόγω της τεράστιας θερμότητας και της ισχύος που παράγει.
«Η παραγωγή ενέργειας μέσω της πυρηνικής σύντηξης δεν είναι απλά ένας τρόπος για την επίλυση των στρατηγικών ενεργειακών αναγκών της Κίνας, αλλά έχει επίσης μεγάλη σημασία για τη μελλοντική αειφόρο ανάπτυξη της, ενώ παράλληλα εκτιμάται πως θα ενισχύσει και την εθνική οικονομία», δήλωσε η People’s Daily.
Κινέζοι επιστήμονες εργάζονται για την ανάπτυξη μικρότερων εκδόσεων του πυρηνικού αντιδραστήρα σύντηξης από το 2006.
Σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τη συσκευή σε συνεργασία με επιστήμονες που εργάζονται στο International Thermonuclear Experimental Reactor – το μεγαλύτερο ερευνητικό έργο πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο με έδρα τη Γαλλία, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025.
Η σύντηξη θεωρείται το Άγιο Δισκοπότηρο της ενέργειας και είναι αυτό που τροφοδοτεί τον ήλιο μας.
Συγχωνεύει τους ατομικούς πυρήνες για να δημιουργήσει τεράστιες ποσότητες ενέργειας – το αντίθετο της διαδικασίας σχάσης που χρησιμοποιείται σε ατομικά όπλα και πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας.
Σε αντίθεση με τη σχάση, η σύντηξη δεν εκπέμπει βλαβερά αέρια που ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και ταυτόχρονα ενέχει μικρότερο κίνδυνο ατυχημάτων.
Ωστόσο, η επίτευξη σύντηξης είναι μία εξαιρετική δύσκολη διαδικασία, όσο και απαγορευτικά δαπανηρή, αφού το συνολικό κόστος του ITER εκτιμάται στα 22,5 δισεκατομμύρια δολάρια, ένα πραγματικά αστρονομικό νούμερο που μόνο ελάχιστες ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού πολιτισμού μπορούν να αντέξουν.
