Το ανθρώπινο σώμα, μπορεί να καταπολεμήσει καλύτερα την περιοδοντική νόσο, όταν τα λιπώδη κύτταρα – που προκαλούν φλεγμονή – εξαφανίζονται, σύμφωνα με μία έρευνα στο Journal of Periodontology.
Ερευνητές από το Case Western Reserve University School of Dental Medicine, διεξήγαγαν μία μελέτη σε 31 παχύσαρκους ανθρώπους με περιοδοντική νόσο. Οι μισοί εξ αυτών με μέσο όρο BMI (body mass index) 39, υπεβλήθησαν σε χειρουργική αφαίρεση των κοιλιακών λιπώδων κυττάρων. Η ομάδα αυτή ανταποκρίθηκε καλύτερα στη θεραπεία της περιοδοντικής νόσου, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου με BMI 35, χωρίς την χειρουργική αφαίρεση των λιπώδων κυττάρρων.
Η πλειοψηφία αυτών που υποβλήθηκαν σε εγχείρηση είχαν μια μείωση στα επίπεδα σακχάρου τους μετά τη διαδικασία, ένα αποτέλεσμα που αποτελεί καλό οιωνό για τα υπέρβαρα άτομα με προδιάθεση για διαβήτη και με τα προβλήματα που σχετίζονται με την ινσουλίνη, σημείωσαν οι ερευνητές.
Όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα, υπεβλήθησαν σε μη χειρουργική περιοδοντική θεραπεία και τους δόθηκαν οδηγίες για την τήρηση της στοματικής υγιεινής στο σπίτι. Παρ’ όλο το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες έδειξαν σημάδια βελτίωσης, η ομάδα η οποία υπεβλήθη σε χειρουργική αφαίρεση των λιπώδων κυττάρων, σημείωσε μεγαλύτερη βελτίωση και στις μετρήσεις.
Οι ερευνητές έκαναν δύο υποθέσεις για να εξηγήσουν τα αποτελέσματα. Εικάζουν ότι τα υπερβολικά λιπώδη κύτταρα εκκρίνουν περισσότερες κυτοκίνες (όπως το TNF και IL-6), οι οποίες καθιστούν την ινσουλίνη πιο ανθεκτική στην δράση της. Ως αποτέλεσμα προκαλείται υπεργλυκαιμία. Η μείωση του βάρους, επιπρόσθετα, καθιστά την ινσουλίνη λιγότερο ανθεκτική και βελτιώνει τη διαβητική κατάσταση. Αυτό με τη σειρά του βοηθά περισσότερο την περιοδοντική θεραπεία.
Η άλλη θεωρία συνδέεται με την παρουσία της λεπτίνης ορμόνη που ρυθμίζει την όρεξη. Η λεπτίνη παίζει ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού και έχει συνδεθεί με την φλεγμονή με την αύξηση της παραγωγής των κυτοκινών και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, η οποία επίσης συνδέεται με φλεγμονή. Η παραγωγή λεπτίνης μειώθηκε μετά από τη χειρουργική επέμβαση και μπορεί να είναι μια εξήγηση για τα καλύτερα αποτελέσματα στην περιοδοντική θεραπεία.
Αναμένεται μια διαχρονική μελέτη για την υποστήριξη των προκαταρκτικών ευρημάτων.
