Η ποιότητα των ατόμων κρίνεται από τις πράξεις τους

Η ποιότητα των ατόμων κρίνεται από τις πράξεις τους και όχι από την “ταμπέλα” που επιδεικνύουν.

Αγαπητέ πατέρα, Είναι γεγονός ότι ο Γιάννης είναι και θα συνεχίσει να είναι μαχητικός όταν πρόκειται για το δίκαιο του και ίσως δεν χρειάζεται την παραίνεσή μου γι’ αυτό. Από την άλλη πλευρά, συμφωνώ με αυτά που αναφέρεις στην επιστολή σου και ειδικότερα με τη διαπίστωση ότι η ωριμότητα στους ενήλικες είναι μια ιδιότητα η οποία είτε υπάρχει είτε όχι και δεν αποκτάται με μαθήματα εκ των υστέρων. Επιπλέον, είναι προϊόν κοινής λογικής το συμπέρασμα ότι μια αποτυχημένη σχέση είναι καλύτερο να σταματά παρά να καρκινοβατεί, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα αποκατάστασής της.

Χθες συνάντησα τον Γιώργο, ο οποίος εργάζεται σε μία αναπτυσσόμενη επιχείρηση στον χώρο της μεταποίησης. Η συγκεκριμένη επιχείρηση έχει τις προϋποθέσεις να ενταχθεί σε ενισχυτικά κρατικά προγράμματα και αποφάσισε να το πραγματοποιήσει στο εγγύς μέλλον. Επειδή, λοιπόν, δεν υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος από τα στελέχη της για να ασχοληθούν με το θέμα, αλλά και επειδή θεώρησαν ότι ένας εξωτερικός σύμβουλος θα είχε περισσότερη εμπειρία σε αυτό, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν έναν από την αγορά.

Ο φίλος μου είχε την ευθύνη της επιλογής και απ’ ό,τι μου είπε επέλεξε μία εταιρία η οποία εκπροσωπείτο στο διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου των εταιριών-συμβούλων διοίκησης. “Θεωρούσα ότι θα είχα κάνει μια καλή επιλογή αν εμπιστευόμουν μία εταιρία με τόσο στενούς δεσμούς με το θεσμικό όργανο των αντίστοιχων εταιριών, μια και δεν είχα κανέναν ο οποίος θα μπορούσε να μου συστήσει κάτι διαφορετικό”, μου είπε ο Γιώργος.

“Σκέφτηκα ότι οι εταιρίες-μέλη του αντίστοιχου Συνδέσμου θα είχαν τουλάχιστον ορισμένες αρχές τις οποίες θα ακολουθούσαν και ειδικότερα ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου τους θα ήταν σίγουρα προσανατολισμένο σε αυτές τις αρχές. Παρ’ όλα αυτά, έπεσα πολύ έξω στις υποθέσεις μου…”, συνέχισε με προφανή θλίψη για τα αποτελέσματα της συνεργασίας του με τη συγκεκριμένη εταιρία.

“Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλές εταιρίες συμβούλων οι οποίες δεν είναι καν μέλη του συγκεκριμένου Συνδέσμου και παρ’ όλα αυτά πρέπει να είναι καλύτερες από αυτή την οποία επέλεξα, τόσο όσον αφορά την τήρηση της απαραίτητης δεοντολογίας κατά την παροχή των υπηρεσιών τους, όσο και στην ίδια την ποιότητα της δουλειάς τους.

Νομίζω ότι πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν και οι “ταμπέλες” που ανακοινώνουν ότι αυτός ή εκείνος ανήκει σε αυτή την ομάδα, και άρα το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί εγγύηση ποιότητας του χαρακτήρα ή της δουλειάς του, δεν είναι η πανάκεια…”. Συμφώνησα μαζί του αλλά θα ήθελα και τη δική σου άποψη για το θέμα.

Σε φιλώ, με αγάπη Λέων.

Αγαπητέ Λέων.

Νομίζω ότι σου έχω διδάξει εδώ και αρκετά χρόνια, από τότε που ήσουν ακόμη παιδί, να προσέχεις εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι προσπαθούν να παρουσιάσουν μια συγκεκριμένη εικόνα για τον εαυτό τους καλυπτόμενοι πίσω από την προθήκη οργανωμένων ομάδων.

Θυμάσαι το παράδειγμα του γείτονά μας, εκείνου του επιχειρηματία ο οποίος πήγαινε κάθε Κυριακή με τη γυναίκα και τα παιδιά του στην εκκλησία, που είχε γεμάτο το γραφείο του με εικόνες αγίων και άναβε νυχθημερόν καντήλι στην εταιρία του, που έθεσε σε δυσμένεια τον διευθυντή του εκείνον που διέπραξε το “αμάρτημα” να μην κάνει αγιασμό στην έναρξη των εργασιών της νέας μονάδας που δημιούργησε;

Αυτός ο επιχειρηματίας από την άλλη πλευρά έγινε πλούσιος μέσα από την εκμετάλλευση, τη διαπλοκή, τον χρηματισμό, τη συκοφαντία, τον αθέμιτο ανταγωνισμό, τη χειραγώγηση της αγοράς, την εξαπάτηση των πελατών, τη διπροσωπία, την ευνοιοκρατία, την ανταμοιβή κάτω από το τραπέζι των ανίκανων λακέδων, οι οποίοι όμως είχαν το “προσόν” να είναι τέλειοι πληροφοριοδότες του, συνήθως διστρεβλώνοντας τα γεγονότα εις βάρος των συναδέλφων τους.

Σίγουρα αυτές δεν είναι αξίες του χριστιανισμού, όμως ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας –και αργότερα τα παιδιά του– θεωρούνταν ότι είχαν χρηστά ήθη, γιατί ακριβώς ήταν ενεργά μέλη της εκκλησιαστικής κοινότητας. Τα φαινόμενα συχνά απατούν, Λέων, και καλύτερα να είσαι διπλά επιφυλακτικός όταν ακούς βαρύγδουπους τίτλους και προσπάθεια ανάδειξης μέσα από τη συμμετοχή σε οργανωμένα σχήματα, που εν αγνοία τους προσφέρουν την ομπρέλα τους σε ανάξια άτομα και επιχειρήσεις.

Σε φιλώ, ο πατέρας σου.