Και όμως. Το εύφορο έδαφος των προϊόντων πολυτελείας δεν καρποφορεί μόνο την εποχή της αφθονίας.
Η πολυτέλεια είναι ένας όρος συνυφασμένος με τον πλούτο και την υπερβολή. Οταν ακούμε τη λέξη luxury, συνήθως φανταζόμαστε πολυτελείς βίλες, αστραφτερές λιμουζίνες και μακριά φορέματα κεντημένα με Swarovski που ακτινοβολούν, τα οποία ποδοπατούνται σε επόμενη φάση από γοβάκια σαν κι αυτά της Σταχτοπούτας.
Εδώ όμως το παραμύθι πώς τελειώνει; Διανύοντας μια μακρά περίοδο ισχνών αγελάδων και βλέποντας την ελληνική οικονομία να βουτά στα βαθιά νερά, αναρωτιέται κανείς: «Θα βρει άραγε, η Ελληνίδα Σταχτοπούτα το γοβάκι της;». Η πραγματικότητα –και οι αμείλικτοι αριθμοί των στατιστικών– δείχνουν πως στις περιόδους της κρίσης, όταν παντού γύρω απλώνεται ομίχλη, το αστραφτερό άνθος του κλάδου της πολυτέλειας ανθίζει.
Όταν τα φασολάκια ανταγωνίζονται τον σολομό, τότε καταλαβαίνουμε πως κάτι έχει αλλάξει. Σαφώς το θέμα είναι αρκετά πιο περίπλοκο. Αρκετές εταιρείες πολυτελών ειδών αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας και μείωση της παραγωγής. Ωστόσο, η γενική τάση μάς δείχνει πως σε περιόδους ύφεσης οι άνθρωποι επιλέγουν την ποιότητα και τη διάρκεια. Εντέλει, αυτό συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Η πολυτέλεια, όπως διατείνεται και ο Karl Lagerfeld, είναι πολύ περισσότερο θέμα επιλογών και ποιότητας ζωής παρά θέμα χρημάτων.
Σε περιόδους οικονομικής στενότητας θα δεχτώ να πληρώσω για μία μπλούζα όσο αν αγόραζα τρία φθηνά t-shirts, όταν γνωρίζω πως η διάρκειά της θα είναι σαν να επέλεγα να αγοράσω τέσσερα! Ωστόσο, οι χάρτες αλλάζουν και οι αγορές μετακινούνται.
Η πολυτέλεια είναι πολύ περισσότερο θέμα επιλογών και ποιότητας ζωής παρά θέμα χρημάτων. Αν στην αγορά του Πεκίνου πωλείται η εισπνοή καθαρού οξυγόνου, κάπου αλλού δεν είναι δωρεάν…
Έπειτα από το ισχυρό σοκ που υπέστη η οικονομία στην Ευρώπη και στην Αμερική την τελευταία δεκαετία, νέες αγορές εμφανίζονται στο προσκήνιο. Φαίνονται διψασμένες και είναι σίγουρα πολυπληθείς. Η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, ακόμη και η Βραζιλία, εισβάλλουν δυναμικά με άνεση, όρεξη και ισχυρό πορτοφόλι στις αγορές ειδών πολυτελείας.
Μέσα από τη διδασκαλία μου στο Ubis University της Γενεύης στο αντικείμενο του Luxury Forecasting, έχω την τύχη και την ευκαιρία να συνομιλώ με φοιτητές-στελέχη από όλο τον κόσμο, διαπιστώνοντας τα όσα αναφέρω παραπάνω.
Η ανάγκη να ζούμε καλύτερα είναι διαχρονική και συνοδεύει το ανθρώπινο είδος από την αρχή της ύπαρξής του. Η κάλυψη αυτής της ανάγκης, ωστόσο, δεν είναι μονοδιάστατη και διαφέρει ανάλογα με την περιοχή, την εποχή, την κουλτούρα και τις δυνατότητες.
Έχοντας πρόσφατα ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο του DoitEco Project, που είναι ένα πρότζεκτ δράσεων για την οικολογία, την αειφόρο ανάπτυξη και την ηθική πολυτέλεια, διαπιστώνουμε πως με λιγότερα μπορούμε να κάνουμε περισσότερα και να ζήσουμε ποιοτικότερα. Η εισπνοή καθαρού οξυγόνου, χωρίς να το αγοράζουμε όπως στη μεγάλη αγορά του Πεκίνου, είναι πολυτέλεια και παρέχεται δωρεάν.
Η ενέργεια του ήλιου, η ζεστασιά και το φως προσφέρονται σε μεγάλες ποσότητες στη χώρα μας κατά το 80% του έτους. Η πολυτέλεια σχετίζεται με τη λάμψη. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιλέξουμε την πηγή προέλευσης. Και στο δικό μας παραμύθι, ας ελπίσουμε να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς σοφότερα.
