Εάν οι χώρες θέλουν στα αλήθεια να μειώσουν τις εκπομπές ρυπογόνων αερίων, όσο το δυνατόν αποτελεσματικά, ταχύτερα και οικονομικά, πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη στήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και όχι στην πυρηνική ενέργεια.
Αυτό είναι το εύρημα μιας νέας ανάλυσης 123 χωρών που διήρκεσε για πάνω από 25 χρόνια από το Πανεπιστήμιο του Sussex Business School και το ISM International School of Management, το οποίο αποκαλύπτει ό,τι τα προγράμματα πυρηνικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο τείνουν να μην επιφέρουν επαρκείς μειώσεις εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και επομένως δεν πρέπει να θεωρηθούν ως αποτελεσματική πηγή ενέργειας χαμηλού άνθρακα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ό,τι, σε αντίθεση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι χώρες σε όλο τον κόσμο με μεγαλύτερες εθνικές πυρηνικές εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δεν τείνουν να παρουσιάζουν σημαντικά χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα, ενώ στις φτωχότερες χώρες τα πυρηνικά προγράμματα τείνουν στην πραγματικότητα να συνδέονται με σχετικά υψηλότερες εκπομπές ρυπογόνων αερίων που μολύνουν την ατμόσφαιρα.
Η παρούσα έρευνα δημοσιεύθηκε σήμερα στο Nature Energy, και αποκαλύπτει ό,τι τα προγράμματα πυρηνικής ενέργειας σε συνδυασμό με τις πήγες ανανεώσιμες ενέργειας δεν συνυπάρχουν σωστά στα εθνικά ενεργειακά συστήματα, αφού και πάλι παράγεται ένα χαμηλό ποσοστό εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Ο Benjmin K Sovacool, Καθηγητής Ενεργειακής Πολιτικής στο τμήμα Science Policy Research Unit (SPRU) στο Πανεπιστήμιο του Sussex Business School, δήλωσε: «Τα στοιχεία δείχνουν σαφώς ό,τι η πυρηνική ενέργεια είναι η λιγότερο αποτελεσματική σε σχέση με την ηλιακή και την αιολική ενέργεια για την προσπάθεια μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα, και φυσικά καλό θα ήταν να μην συνυπάρχουν παράλληλα. Αυτό το συμπέρασμα εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για τη σοφία της ιεράρχησης των επενδύσεων στον τομέα της πυρηνικής πάνω από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι χώρες που σχεδιάζουν επενδύσεις μεγάλης κλίμακας σε νέα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος θέτουν σε κίνδυνο την προστασία του περιβάλλοντος».
Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας δεδομένα της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας που καλύπτουν την περίοδο 1990-2014, διαπίστωσαν ό,τι τα πυρηνικά και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τείνουν να παρουσιάζουν ασυμβατότητα στη μείωση ρύπων όταν συναντιούνται μεταξύ τους.
Επιπλέον, οι επιστήμονες επισήμαναν το γεγονός ό,τι ο τρόπος διαμόρφωσης συστημάτων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας όπου μια δομή δικτύου είναι βελτιστοποιημένη για κεντρική παραγωγή ρεύματος μεγάλης κλίμακας (στην προκειμένη περίπτωση το εκάστοτε πυρηνικό δίκτυο) θα καταστήσει πιο δύσκολη, χρονοβόρα και δαπανηρή την εισαγωγή κατανεμημένης ανανεώσιμης ενέργειας μικρής κλίμακας.
Η μελέτη διαπίστωσε ό,τι σε χώρες με υψηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η παραγωγή πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας συνδέεται με μικρή μείωση των εκπομπών CO2 . Και σε χώρες με χαμηλό κατά κεφαλή ΑΕΠ, συνδέεται σαφώς με εκπομπές CO2 που τείνουν να είναι υψηλότερες.
Ο Patrick Schmid, από το ISM International School of Management München, δήλωσε: «Αν και είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη συσχέτιση της ανάλυσης δεδομένων μας, είναι εκπληκτικό πόσο σαφή και συνεπή είναι τα αποτελέσματα σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και σε διαφορετικά σετ χωρών».
