Η Ιαπωνία είναι κράτος της Ασίας και αποκαλείται συχνά από πολύ κόσμο ως “Χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου” Στα Ιαπωνικά αποκαλείται “Νιππόν” που σημαίνει “καταγωγή του ήλιου”. Έχει έκταση 377.778 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 126.518.000 κατοίκους σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 από τη στατιστική υπηρεσία της χώρας.
Γεωγραφία
Η Ιαπωνία αποτελεί νησιωτική χώρα, με κυριότερα νησιά το Χοκκάϊντο, το Σικόκου, το Κυούσου και το Χονσού, στα οποία μπορούν να προστεθούν περίπου 3,000 μικρότερα νησιά. Βρίσκεται στην ηφαιστειακή ζώνη του Ειρηνικού Ωκεανού ενώ το έδαφός της είναι κατά βάση ορεινό, με δύο κύριες οροσειρές.
Στη μία από αυτές ξεχωρίζει η οροσειρά των Ιαπωνικών Άλπεων που χωρίζει στη μέση το νησί Χονσού και εκτείνεται μέχρι το ηφαίστειο Φούτζι. Οι ποταμοί της Ιαπωνίας έχουν γενικά μικρό μήκος με μόλις έξι από αυτούς να υπερβαίνουν τα 200 χιλιόμετρα. Χαρακτηρίζεται ακόμα από αρκετές λίμνες, πολλές από τις οποίες σχηματίζονται στον κρατήρα των ηφαιστείων της.
Έκταση: 377,835 χμ² Κύρια νησιά: Χονσού, Χοκκάιντο, Κυούσου, Σικόκου Ακτογραμμή: 29,751 χμ Υψηλότερη κορυφή: Όρος Φούτζι, 3776 μέτρα.
Κλίμα
Λόγω της μεγάλης έκτασης της χώρας, το κλίμα της Ιαπωνίας υφίσταται διαφοροποιήσεις ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος και το υψόμετρο. Η μέση θερμοκρασία το καλοκαίρι είναι 30°C, ενώ το χειμώνα 4.7°C. Οι νότιες ακτές χαρακτηρίζονται από ήπιο κλίμα, ενώ στο βορρά τους χειμερινούς μήνες καταγράφονται γενικά πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ειδικότερα, διακρίνονται έξι ξεχωριστές κλιματικές ζώνες:
Χοκκάιντο: Το Χοκκάιντο διαθέτει γενικά ήπιο κλίμα με χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Θάλασσα της Ιαπωνίας: Χαρακτηρίζεται από ισχυρές χιονοπτώσεις λόγω των βορειοδυτικών ανέμων κατά τους χειμερινούς μήνες. Το καλοκαίρι η περιοχή είναι ψυχρότερη από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού, αν και υπό ορισμένες συνθήκες μπορούν να αναπτυχθούν και πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Κεντρικές ορεινές περιοχές (Chuo-kochi): Χαρακτηρίζονται από έντονες θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ του καλοκαιριού και του χειμώνα. Seto-naikai: Είναι η εσωτερική θαλάσσια περιοχή που συνδέει τον Ειρηνικό Ωκεανό με τη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Λόγω της παρουσίας των βουνών Τσουγκόκου και Σικόκου, η περιοχή χαρακτηρίζεται από ασθενείς ανέμους και ήπιο κλίμα, με μικρές διαφοροποιήσεις στη θερμοκρασία ανάμεσα στους χειμερινούς και καλοκαιρινούς μήνες. Ειρηνικός Ωκεανός: Χαρακτηρίζεται από χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα με ελαφρές χιονοπτώσεις και υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία το καλοκαίρι.
Νοτιοδυτικά νησιά: Χαρακτηρίζονται από ημιτροπικό κλίμα με ζεστούς χειμώνες και υψηλές θερμοκρασίες την διάρκεια του καλοκαιριού. Η εμφάνιση τυφώνων είναι σύνηθες φαινόμενο (το 2004 εμφανίστηκαν συνολικά 10 τυφώνες).
Μορφολογία εδάφους
Τέσσερα μεγάλα νησιά, η Χονσού, Χοκάιντο, Σικόκου και Κίου-Σου και 3.850 μικρότερα νησάκια αποτελούν την Ιαπωνία.
Ορεινή και ηφαιστειογενής είναι η αλυσίδα των νησιών της, με τα πολυάριθμα ηφαίστειά της, 192 στον αριθμό.
Και ανάμεσά τους το Φουτζιγιάμα, το ιερό βουνό, επιβλητικό και απλησίαστο, κυριαρχεί με τον κωνικό όγκο του, των 3.788 μέτρων ύψους, μεγαλόπρεπο και ψυχρό σε ολόκληρη την κοιλάδα του Τόκιο.
Σκεπασμένο με αιώνια χιόνια, κλείνει στα σπλάχνα του τη φωτιά. Ένα ηφαίστειο όλο δύναμη, πειθαρχημένο κάτω από την παγωμένη κατάλευκη επιφάνεια, το πρόσωπο της ίδιας της Ιαπωνίας, ανέκφραστο κι απρόσιτο, ικανό όμως να κρύβει πίσω από τη μάσκα της απάθειας την αντάρα μιας ψυχής όλο φλόγα.
“Μπροστά στους άλλους να στέκεσαι χαμογελαστός. Μπροστά στον εαυτό σου να στέκεσαι αυστηρός. Στην ανάγκη να στέκεσαι γενναίος – στην καθημερινή ζωή πρόσχαρος. Όταν σε χειροκροτούν – να στέκεσαι απαθής, όταν σε σφυρίζουν – ασάλευτος”.
Σε αυτούς τους στίχους ενός Γιαπωνέζου σαμουράι κλείνεται το ιδανικό των Γιαπωνέζων, που πάλεψαν με τους σεισμούς που κατέστρεψαν τα πάντα, και με θέληση, υπομονή και πειθαρχία ξανάφτιαξαν ό,τι είχε καταστρέψει ο χαλασμός και έκαναν την Ιαπωνία την πλουσιότερη και πιο πολιτισμένη χώρα της Ασίας.
Δημογραφία
Η εργατικότητα και η δράση είναι το πιστεύω του Γιαπωνέζου. Όποιο κι αν είναι το επάγγελμά του ξέρει πως με την εργασία του συντελεί στη σωτηρία και την ευημερία της ράτσας του.
“Όπου και να σ’ έταξε η μοίρα – βασιλιάς ή χαμάλης – ξόδεψε τον εαυτό σου μέχρι το τέλος”. Αυτούς τους τρεις στίχους που έγραψε ένας Γιαπωνέζος αυτοκράτορας τους απαγγέλλει σαν προσευχή κάθε Γιαπωνέζος.
Φυλή μικροκαμωμένη οι Γιαπωνέζοι. Πού τάχα θα ‘πρεπε ν’ αναζητήσει κανείς τις ρίζες της; Στην πρώτη ανατολή του ήλιου, όπως πιστεύει και η ίδια για αρχή της; Πανάρχαια, μακραίωνη είναι η ιστορία της, σκοτεινή όμως και χαμένη μέσα στην ομίχλη του παρελθόντος.
Χαμένη και η κοιτίδα της. Από την πολύχρονη επαφή της με τους Κινέζους, τους Ινδούς και τους άλλους Ασιάτες και ύστερα με τη Δύση απόκτησε εμπειρίες και γνώσεις που τις αφομοίωσε και τις ξανάπλασε με το δικό της τρόπο, μια και προτέρημα του γιαπωνέζικου λαού είναι να μπορεί να ξεδιαλέγει από την ξένη επιρροή αυτό που περισσότερο ταιριάζει στη φύση του. Έτσι, μέσα απ’ το πνεύμα αυτό γεννήθηκε ένας πολιτισμός και μια τέχνη με ξέχωρη μορφή και χαρακτήρα.
Η ευαισθησία, η κομψότητα, η έντονη διακοσμητική διάθεση κι η αχαλίνωτη φαντασία που πολλές φορές μεταφέρει την τέχνη στην περιοχή του ονείρου είναι τα χαρακτηριστικά της. Το σχέδιο είναι λεπτότατο και ασυνήθιστα ακριβές, ενώ το χρώμα υποτάσσεται στη διάθεση του καλλιτέχνη. Πλήθος αληθινά κομψοτεχνήματα υπάρχουν στην αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική και τη γλυπτική καθώς και στη μικρογραφία.
Το θέατρο στην Ιαπωνία γνωρίζει εξαιρετική άνθηση. Σ’ αυτήν τη μακρινή χώρα γεννήθηκε, όπως και στην Ελλάδα, η τραγωδία, το Νο, που θα πει παράσταση, εκτέλεση, δράμα. Οι ηθοποιοί την εκτελούν με κινήσεις απλές αργές και γεμάτες θρησκευτικό μεγαλείο.
Όπως στα παλιά χρόνια, οι τελετές και η πατροπαράδοτη ιεροτελεστία του τσαγιού διατηρούνται ακόμα. Δε χάθηκαν εντελώς οι γκέισες με τα γραφικά λουλουδάτα κιμονό και τα χαρακτηριστικό χτένισμα. Με την τεχνική πρόοδο χάνει σιγά-σιγά το παραδοσιακό χρώμα της η Ιαπωνία. Η μηχανή μπήκε στη ζωή της. 2.500.000 αυτοκίνητα κυκλοφορούν μόνο στο Τόκιο, την πρωτεύουσά της, που ήταν κάποτε ένα ήρεμο και ασήμαντο χωριουδάκι.
Σήμερα το Τόκιο με τους ουρανοξύστες και τα χαμηλά ξύλινα σπίτια του, με τους περίτεχνους βραχόκηπους και τα μεγάλα ευρωπαϊκά πάρκα, με τα μικρομάγαζα και τις λεωφόρους, με τα τεράστια καταστήματα και τα στενά δρομάκια έχει 11.696.373 κατοίκους. Τριανταπέντε χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του βρίσκεται το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Ιαπωνίας η Γιοκοχάμα με τους 2.729.433 κατοίκους της. Άλλες μεγάλες πόλεις της είναι το Κιότο (1.466.958 κατ.), η Οζάκα (2.580.000), η Ναγκόγια (2.860.118 κατ.) κι οι ιστορικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, που στα 1945 καταστράφηκαν εντελώς από ατομικές βόμβες.
Οικονομία
Τις εύφορες ηφαιστειογενείς κοιλάδες που έχει τις καλλιεργούν οι Γιαπωνέζοι μ’ επιμέλεια και επιστημονικούς τρόπους. Παντού υπάρχουν πλούσιοι ορυζώνες, οπωρώνες, λαχανόκηποι, δημόσιοι βοτανικοί κήποι, καθώς και ανθόκηποι, που δε λείπουν από κανένα γιαπωνέζικο σπίτι. Οι Γιαπωνέζοι αγαπούν πολύ τα λουλούδια και το πράσινο, ενώ τα δάση, που σκεπάζουν το μεγαλύτερο μέρος του ιαπωνικού εδάφους, τα φροντίζουν και τα περιποιούνται συστηματικά.
Η βιομηχανία έχει γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια στην Ιαπωνία. Πολλοί Γιαπωνέζοι ασχολούνται και με την οικοτεχνία (κατασκευή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, αγγείων, παιχνιδιών κλπ.).
Οι Γιαπωνέζοι είναι λαός ναυτικός. Ο πλούσιος φυσικός διαμελισμός της χώρας τους, τους έχει στρέψει στη θάλασσα που μ’ αυτήν είναι δεμένη η ζωή τους. Έχουν μεγάλο στόλο από εμπορικά κι αλιευτικά πλοία κι έχουν αναπτυγμένη αλιεία και κονσερβοποιία ψαριών.
Η κτηνοτροφία δεν είναι αναπτυγμένη στην Ιαπωνία. Η βασική τροφή των κατοίκων της είναι το ρύζι και τα ψάρια. Για αυτό και μέχρι πριν αρκετά χρόνια, ο χωριάτης και ο ψαράς ήταν οι δυο στύλοι που σήκωναν την Ιαπωνία. Σήμερα τους έχει παραμερίσει ο εργάτης. Στη βιομηχανία στηρίζει πια η Ιαπωνία όλες τις ελπίδες και το μέλλον της, καθώς και στην εργατικότητα, τη δύναμη και την υπομονή του γενναίου λαού της.
