iWoz και iCon (δύο πολυσυζητημένα βιβλία)

Τα δύο βιβλία, το “Steve Wozniak – iWoz” και το “Steve Jobs – iCon” (το τελευταίο μεταφράστηκε στα ελληνικά), κυκλοφόρησαν περίπου την ίδια εποχή, έχουν τίτλο με το ίδιο περίπου λογοπαίγνιο (”iWoz” και “iCon”, όπως λέμε iMac, iPod ή iTunes, όλα δημιουργήματα της Apple) και αναφέρονται στους δύο φίλους και συνιδρυτές της Apple, που έχουν μάλιστα και το ίδιο μικρό όνομα, τους Steven Wozniak και Steve Jobs.

Είναι δηλαδή δύο βιβλία με πολλά κοινά μεταξύ τους στοιχεία όπως τον τίτλο, τη γλώσσα, το μέγεθος, το σκληρό εξώφυλλο και την περίοδο έκδοσης, γραμμένα για δύο ανθρώπους με πολλά κοινά στοιχεία, ανθρώπους που μεγάλωσαν μαζί στην ίδια γειτονιά, δημιούργησαν μαζί τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή και ίδρυσαν μαζί την ίδια εταιρία με την οποία έγιναν και οι δύο γνωστοί σε όλο τον κόσμο και άφησαν το δικό τους στίγμα στην ιστορία της τεχνολογίας και τους πολιτισμού μας γενικότερα.

Κι ενώ το εξώφυλλο του ενός βιβλίου είναι, κάτω από το κάλυμμα, λευκό, το εξώφυλλο του άλλου είναι μαύρο. Σαν να θέλουν με αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν την μόνη και μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο προσώπων όπου αναφέρονται. Την μεγάλη διαφορά του χαρακτήρα τους, απόρροια των εκ διαμέτρου αντίθετων παιδικών τους βιωμάτων.

Ο ένας Steve, ο Steve Jobs, υιοθετημένο παιδί μιάς φτωχής οικογένειας, χωρίς πανεπιστημιακή μόρφωση, μεγαλωμένος μέσα στην φτώχεια και την μιζέρια, εγωκεντρικός και ατίθασος γιατί ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την απώλεια των πραγματικών του γονιών και την οικονομική κατάσταση των θετών, ποτέ δεν απέκτησε ιδιαίτερες γνώσεις για τους υπολογιστές και τον προγραμματισμό και στάθηκε πάντα δύσκολος με τους συνεργάτες του για αυτό άλλωστε και αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Apple. Δεν έπαψε όμως ποτέ να κοιτάει μπροστά και να ονειρεύεται, σύμπτωμα της έμφυτης μεγαλομανίας του αλλά και της φτώχειας και παρά την έλλειψη τεχνικών γνώσεων μπόρεσε να οδηγηθεί ξανά στην επιτυχία.

Ο άλλος Steve, ο Steven Wozniak, παιδί μιάς ευκατάστατης οικογένειας όπου πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια, με πατέρα μηχανικό που του εμφύτευσε από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον για τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, πράγμα που έκανε τον Steve ικανό να διακρίνεται στους σχολικούς διαγωνισμούς και να βάλει σαν στόχο της ζωή του να γίνει κι αυτός μηχανικός. Ήταν ένα παιδί με πανεπιστημιακή μόρφωση, ένας χαμηλών τόνων χαρακτήρας, συγκεντρωμένος απόλυτα στο διάβασμα και τις αγαπημένες του ηλεκτρονικές κατασκευές, ένας αλτρουιστής, που πάντα πίστευε ότι για τον μηχανικό αποκλειστικός σκοπός είναι να αλλάζει με τις κατασκευές του τον κόσμο προς το καλύτερο.

Έχει πολύ ενδιαφέρον το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου του, όπου περιγράφει το πως από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού άρχισε να γνωρίζει και να αντιλαμβάνεται πράγματα όπως οι αντιστάσεις, οι πυκνωτές, οι δίοδοι, οι λογικές πύλες AND και OR, το δυαδικό σύστημα αριθμών που είναι η βάση λειτουργίας των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, πράγματα που είχε την τύχη να τα γνωρίσει και με τη βοήθεια του μηχανικού πατέρα του και που χάριν σε αυτά κατάφερε να ολοκληρώνει δύσκολα για την ηλικία του κατασκευάσματα για τους διαγωνισμούς τεχνολογίας του σχολείου του. “Υπήρξα τυχερός, γράφει, γιατί όλα αυτά άρχισα να τα μαθαίνω από την πρώτη τάξη μέχρι την τελευταία, σταδιακά, το ένα μετά το άλλο, χωρίς καμία πίεση. Ποτέ δεν αναγκάστηκα να μάθω κάτι που ήταν δύο επίπεδα μπροστά από τις δικές μου παιδικές γνώσεις! One step at a time! Ένα βήμα κάθε φορά!

Δύο άνθρωποι με τόσο διαφορετικά βιώματα και συνάμα δύο άνθρωποι με τόσα κοινά στοιχεία και πιο σημαντικό από αυτά την ανάγκη να ονειρεύονται και την πεποίθηση ότι μπορούν να προσεγγίσουν το όνειρό τους. Τη δημιουργία του πρώτου προσωπικού υπολογιστή. Του υπολογιστή όπως τον ξέρουμε σήμερα. Ποτέ ξανά μετά από αυτούς ο κόσμο δεν θα ήταν ο ίδιος!