Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα σκεφτήκαν «άλλη μια μεταφορά του βιβλίου», «κλασσική βαρετή ταινία», «μα τι άλλο καινούριο μπορείς να δώσεις σε ένα κλασσικό έργο» κλπ. Ωστόσο, αν και όλα αυτά θα τα σκεφτόμουν κι εγώ, το γεγονός ότι πρωταγωνιστούν οι πολύ αγαπημένοι μου Mia Wasikowska και Michael Fassbender, με έκανε να περιμένω πως και πως αυτή τη ταινία. Και άξιζε η αναμονή, ήταν καταπληκτική!
Από τη πρώτη σκηνή κατάφερε να με συνεπάρει. Το τοπίο της βραχώδους, βροχερής αγγλικής εξοχής, είναι από μόνο του ένας από τους πρωταγωνιστές και η φωτογραφία της ταινίας εντυπωσιακή. Ίσως να είναι σημαντικό το γεγονός, ότι ο (νέος) σκηνοθέτης Cary Fukunaga, έχει δουλέψει ως τώρα περισσότερες φορές ως διευθυντής φωτογραφίας παρά ως σκηνοθέτης. Το αποτέλεσμα πάντως είναι όχι απλά όμορφο, αλλά και λειτουργικό για τη ταινία.
Η Mia Wasikowska είναι ιδανική Jane Eyre. Ερμηνεύει με αφοπλιστική φυσικότητα και παράλληλα ειλικρινή προσπάθεια μια κλασσική ηρωίδα και καταφέρνει να της δώσει μια φρεσκάδα (χωρίς να προδίδει τίποτα από τις άξιες του βιβλίου), που ήταν απαραίτητη για να μπορέσουμε στην εποχή μας να ταυτιστούμε με κάτι τόσο παλιό. Κάθε σκηνή, κάθε βλέμμα είναι μετρημένο και σε αιχμαλωτίζει.
Διπλά της ο Michael Fassbender, ως ιδανικός Rochester, ικανός να αποδώσει την βασανισμένη προσωπικότητα, το μυστήριο, τον κίνδυνο και την απολυτή γοητεία του ήρωα της Charlotte Brontë. Στο πρόσωπο του αντανακλάται ταυτόχρονα η βία, αλλά και η αθώα παράδοση στην αγάπη του για την Jane Eyre.
Τους 2 πρωταγωνιστές πλαισιώνουν, με αντίστοιχα καλές ερμηνείες ο Jamie Bell, ως John Rivers και η Judi Dench ως κυρία Fairfax. Ο Jamie Bell είναι άψογος στον αναγκαστικά «άχαρο» ρολό του και η Judi Dench αν και είναι όπως πάντα εξαιρετική, δυστυχώς την έχουμε συνηθίσει σε τέτοιου τύπου ρόλους και δεν εντυπωσιάζει παραπάνω του αναμενόμενου. Ιδιαίτερα καλή ήταν και η Amelia Clarkson, που ερμηνεύει την Jane Eyre σε παιδική ηλικία. Άρα, έχουμε ένα απίστευτο cast, με τρομερές ερμηνείες και συνεπώς έναν υποσχόμενο σκηνοθέτη. Έχω μεγάλη περιέργεια για τις μελλοντικές του ταινίες και ελπίζω σύντομα να ανακοινώσει το επόμενο του project.
Καταπληκτικό είναι και το soundtrack, που πλαισιώνει τέλεια τα συναισθήματα της Jane και ταιριάζει απόλυτα με το φυσικό περιβάλλον της αγγλικής εξοχής.
Η Jane Eyre με συγκίνησε, με παρέσυρε στον κόσμο της και μέσα σε 2 ώρες μου προκάλεσε έντονα συναισθήματα. Ότι καταφέρνουν οι κλασσικές ταινίες, δηλαδή. Είναι μια από τις καλύτερες διασκευές (αν όχι η καλύτερη) του βιβλίου και θα ικανοποιήσει ακόμα και τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Charlotte Brontë.
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας:
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το Social media.
: Μυθοπλασία με καταπληκτικές ερμηνείες. Νομίζω ότι οι περισσότεροι θα σκεφτήκαν άλλη μια μεταφορά του βιβλίου, κλασσική βαρετή ταινία){kind=link}