Σπλάτερ, ψυχολογικά, αστυνομικά, με βρικόλακες και λυκάνθρωπους… Οι φοβίες και οι προλήψεις των ανθρώπων ήταν πάντα το αγαπημένο θέμα των σκηνοθετών θρίλερ, από τον αξεπέραστο ακόμα Άλφρεντ Χίτσκοκ μέχρι τους νεότερους σκηνοθέτες του είδους. Εδώ οι πρωταγωνιστές είναι ο φόβος και η αγωνία για την τύχη του ήρωα, που έχει μπει στο στόχαστρο του αιμοδιψούς δολοφόνου. Όσο πιο επιδέξιος ο σκηνοθέτης τόσο περισσότερο μεγεθύνει τον φόνο και παρατείνει την αγωνία.
Τα απότομα ξαφνιάσματα, η μουσική με τον επαναλαμβανόμενο ανατριχιαστικά ήρεμο τόνο, η ανάσα του δολοφόνου που ακούγεται την στιγμή που καταδιώκει το θύμα του, είναι μερικά χαρακτηριστικά που κάνουν την οικογένεια των θρίλερ τόσο προσφιλή σε κάποιους και τόσο αντιπαθή σε κάποιους άλλους. Αξίζει δε να ρίξει κανείς μια ματιά στα ονόματα των σκηνοθετών, που κατά καιρούς έχουν επενδύσει με το έργο τους στη φιλοσοφία του φόβου, ως ένα από τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα.
Ο Τζον Κάρπεντερ, με μια πορεία που ξεκινά το 1974 και φτάνει μέχρι σήμερα, έχει αφήσει την σφραγίδα του ως πραγματικός τεχνίτης του τρόμου. Οι εφιάλτες στους οποίους δίνει ζωή μέσα από την μεγάλη οθόνη του ανήκουν ολοκληρωτικά, αφού πολύ συχνά θα δούμε το όνομα του στη θέση του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου και του συνθέτη του μουσικού θέματος.
Αν και κατά διαστήματα ο «Master of Horror» της μεγάλης οθόνης, όπως αρέσκονται να τον αποκαλούν οι θαυμαστές του, έχει ασχοληθεί και με άλλα είδη ξαναγυρνά πάντα στα αγαπημένα του ανατριχιαστικά θέματα, που εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες έχουν κρατήσει χιλιάδες θεατών καθηλωμένους στις κινηματογραφικές αίθουσες. Φέτος επιστρέφει και πάλι μετά από απουσία εννέα ετών, και εμείς επιλέξαμε δύο από τις καλύτερες καλτ ταινίες του και τις ξαναθυμόμαστε μαζί σας…
Halloween
Δύο μέρες πριν τη νύχτα του Χάλογουιν, ένας παρανοϊκός δολοφόνος καταφέρνει να δραπετεύσει από την ψυχιατρική κλινική στην οποία κρατείται από τα έξι του χρόνια κατηγορούμενος για την δολοφονία της αδελφής του. Σε ηλικία εικοσιτριών ετών πλέον, ξαναγυρνάει στο πατρικό του σπίτι για να επαναλάβει το ίδιο έγκλημα με νέα θύματα.
Εν τω μεταξύ, ο ψυχίατρος που τον παρακολουθούσε επί σειρά ετών, αναλαμβάνει με δική του πρωτοβουλία να τον βρει και ει δυνατόν να τον σταματήσει. Παράλληλα, βλέπουμε μια παρέα τριών κοριτσιών, πάνω – κάτω στην ηλικία που έχει ο δολοφόνος σήμερα, να κάνουν σχέδια για το πώς θα περάσουν τη νύχτα του Χάλουγουιν. Η Jamie Lee Curtis – στον παρθενικό της ρόλο – αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά όταν αρχίζει να αισθάνεται ότι κάποιος ή κάτι την παρακολουθεί.
Όταν όμως εκμυστηρεύεται τις ανησυχίες της στις φίλες της εκείνες προσπαθούν να την καθησυχάσουν, λέγοντας της ότι όλα βρίσκονται στη φαντασία της. Ο Κάρπεντερ φτιάχνει μια ταινία φόρο τιμής στο θρίλερ όλων των εποχών, που δεν είναι άλλο από το “Ψυχώ” του Χίτσκοκ, έχοντας κρατήσει τους βασικούς κανόνες. Δεν βλέπουμε πουθενά αίμα, παρά μόνο φευγαλέα σε κάποια στιγμιότυπα, επικεντρωνόμαστε κυρίως στον περιβάλλοντα χώρο και πολύ λιγότερο στον δολοφόνο, ακόμα και οι ερμηνείες των ηθοποιών, σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους, δεν έχουν τίποτα το καρικατουρίστικο.
Η “Νύχτα με τις μάσκες” έγινε πολλές φορές αντικείμενο αντιγραφής από σκηνοθέτες που υιοθέτησαν μεν την συνταγή του Κάρπεντερ, αλλά δεν κατάφεραν να αποδώσουν με την ίδια επιτυχία τον τρόμο που στοιχειώνει την δική του ταινία. Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσαμε ίσως να προσάψουμε στον σκηνοθέτη είναι ότι έδωσε την άδεια να γυριστούν τέσσερα σίκουελς της αρχικής βερσιόν, συμμετέχοντας μάλιστα στο ένα από αυτά και σαν σεναριογράφος.
Christine
Το “Κριστίν” βγήκε στις αίθουσες το σωτήριο έτος 1983 και είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα του Στίβεν Κίνγκ.
Ο Άρνολντ είναι ο ντροπαλός έφηβος που τον κοροϊδεύει ολόκληρο το σχολείο για τα μεγάλα μυωπικά του γυαλιά και την έμφυτη συστολή που δεν μπορεί να ξεπεράσει με τίποτα. Ο Ντένις είναι ο γοητευτικός συμμαθητής με το αγγελικό πρόσωπο και τις υψηλές αθλητικές επιδόσεις, που τον φλερτάρει επίμονα η ωραία ξανθιά της τάξης αλλά αυτός αδιαφορεί! Κατά την διάρκεια μιας εξόδου, ο Άρνολντ ανακαλύπτει στην αυλή ενός απομονωμένου σπιτιού ένα διαλυμένο αυτοκίνητο του ’50.
Ο νεαρός γοητεύεται από αυτό που μόνο εκείνος μπορεί να διακρίνει κάτω από τις κατεστραμμένες λαμαρίνες και αγνοώντας τις αντιρρήσεις του φίλου του που επιμένει ότι πέφτει θύμα απάτης, αγοράζει το αυτοκίνητο από τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη του. Ο Άρνι αποκτά ψύχωση με την Κριστίν, εγκαταλείπει κάθε άλλη δραστηριότητα και δουλεύει νυχθημερόν προκειμένου να αποκαταστήσει τις ζημιές που της έχουν προκαλέσει ο χρόνος και οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες.
Τα αποτελέσματα της δουλειάς του είναι εκθαμβωτικά! Μια νέα Κριστίν είναι έτοιμη να ξαναβγεί στο δρόμο και ο νέος κάνει πλέον την εφηβική του επανάσταση. Τα γυαλιά οράσεως εξαφανίζονται, οι μάλλινες ζακέτες αντικαθίστανται από το μαύρο δερμάτινο τζάκετ και με τρόπο που παραμένει άγνωστος – εδώ υπάρχει ένα μικρό κενό – δημιουργεί σχέση με την νεοαφιχθείσα Λι, που πληροί όλες τις προδιαγραφές για να γίνει η νέα βασίλισσα του χορού. Το πρώτο πλήγμα εμφανίζεται όταν ο νταής του σχολείου αποφασίζει να πάρει εκδίκηση για ένα παλιό περιστατικό, που συνέβη ανάμεσα σε εκείνον και στους δύο φίλους.
Ένα βράδυ μαζεύει την παρέα του και επισκέπτεται το γκαράζ στο οποίο φυλάει ο Άρνολντ την Κριστίν. Η φρίκη που ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του έκπληκτου Άρνολντ όταν το επόμενο πρωί αντικρίζει το θέαμα του διαλυμένου αυτοκίνητου είναι το πρώτο σημάδι των όσων θα ακολουθήσουν. “Δείξε μου” λέει στην Κριστίν στην επόμενη σκηνή και μοιράζεται μαζί της την ικανοποίηση της εκδίκησης…
Φιλμογραφία
- 2010 – The Ward (Ο Θάλαμος του Τρόμου)
- 2001 – Ghosts of Mars
- 1998 – Vampires (Βαμπίρ)
- 1996 – Escape from L.A. (Απόδραση από το Λος Άντζελες)
- 1995 – Village of the Damned (Η Πόλη των Καταραμένων)
- 1994 – In the Mouth of Madness (Στο Στόμα της Τρέλας)
- 1992 – Memoirs of an Invisible Man (Οι Περιπέτειες ενός Αόρατου Ανθρώπου)
- 1988 – They Live (Ζουν Ανάμεσά μας)
- 1987 – Prince of Darkness (Ο Πρίγκηπας του Σκότους)
- 1986 – Big Trouble in Little China (Χαμός στην Τσάιναταουν)
- 1984 – Starman (Στάρμαν)
- 1983 – Christine (Κριστίν)
- 1982 – The Thing (Η Απειλή)
- 1981 – Escape from New York (Απόδραση από τη Νέα Υόρκη)
- 1980 – The Fog (Η Ομίχλη)
- 1978 – Halloween (Η Νύχτα με τις Μάσκες)
- 1976 – Assault on Precinct 13 (Ο Σταθμός 13 Δέχεται Επίθεση)
- 1974 – Dark Star
