Μέχρι την αγορά από το Facebook, το WhatsApp είχε ένα κάπως περίεργο μοντέλο συνδρομής και, κυρίως, με πολύ χαλαρούς όρους.
Το γεγονός ότι το smartphone έχει γίνει υπολογιστής τσέπης έχει τεράστια πλεονεκτήματα από πολλές απόψεις. Είναι μια κονσόλα, ένα εργαλείο εργασίας, μια ατζέντα και, πάνω απ’ όλα, παραμένει μια εξαιρετική συσκευή επικοινωνίας. Η λειτουργία του τηλεφώνου μπορεί να έχει μείνει στο παρασκήνιο, αλλά μπορούμε να είμαστε κοντά σε όσους βρίσκονται μακριά χάρη στα κοινωνικά δίκτυα και, κυρίως, σε εφαρμογές όπως το WhatsApp και το Telegram.
Είναι εντελώς δωρεάν εφαρμογές (απλά παρέχουμε τα δεδομένα μας, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και φαίνεται σαν αστείο να πρέπει να πληρώσεις για να τις χρησιμοποιήσεις. Ωστόσο, υπήρξε μια εποχή που το WhatsApp ήταν μια εφαρμογή που διατίθενταν στο ευρύ κοινό επί πληρωμή. Ή, μάλλον, προσπάθησε να είναι έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η επανάσταση έφτασε. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από το 2009. Πραγματοποιούσαμε τηλεφωνικές κλήσεις, στέλναμε SMS, μιλούσαμε στο Messenger (και δεν εννοώ το Facebook Messenger) και υπήρχε ακόμη και το Tuenti. Υπήρχαν μερικά κινητά τηλέφωνα που είχαν ενσωματωμένο Messenger, αλλά τελικά τα πιο συνηθισμένα ήταν τα SMS και, αν ήσουν τυχερός, υπήρχε η υπηρεσία BlackBerry Messenger, η οποία ήταν δωρεάν εάν είχες κινητό από τη συγκεκριμένη μάρκα.
Ωστόσο, όλα έμελλε να αλλάξουν. Εκείνο το έτος, διότι η WhatsApp Inc. ξεκίνησε το WhatsApp. Πρώτα ήρθε στο iOS και το έκανε με κάτι που ακούγεται πολύ περίεργο σήμερα: ένα paywall. Συγκεκριμένα, 79 σεντς που έπρεπε να πληρώσεις για να μπορείς να χρησιμοποιήσεις την εφαρμογή. Έφτασε στο Android ένα χρόνο αργότερα με μια διαφορετική πρόταση: ένα χρόνο δωρεάν και μετά με πληρωμή ή όχι.
Εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν και περιπλέκονται. Αν μια υπηρεσία ή ένα προϊόν πληρώνεται, προφανώς πρέπει να πληρώσουμε για να επωφεληθούμε, σωστά; Αυτό που συνέβη με το WhatsApp είναι ότι έμοιαζε περισσότερο με εθελοντική πληρωμή. Στο iOS, έπρεπε να πληρώσεις για να φύγει το paywall (αν και υπήρχαν χρήστες που μπορούσαν να το κατεβάσουν δωρεάν), αλλά στο Android τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Όταν είχατε την εφαρμογή για ένα χρόνο, το WhatsApp έστελνε μια ειδοποίηση που έδειχνε ότι η δωρεάν περίοδος έληγε και θα έπρεπε να σκεφτείτε να πληρώσετε. Η τιμή; Τα 89 σεντς που δεν ήταν σχετικά πολλά χρήματα, αλλά τι γινόταν αν οι χρήστες δεν ήταν συνηθισμένοι να πληρώνουν για εφαρμογές κινητών τηλεφώνων, ιδιαίτερα στο Android; Ωστόσο, το WhatsApp μας έδωσε την επιλογή να επεκτείνουμε τη δωρεάν συνδρομή.
Δηλαδή, θα μπορούσατε να επιλέξετε να πληρώσετε, αλλά επίσης θα μπορούσατε να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε την εφαρμογή εντελώς δωρεάν εάν αποφασίζατε να μην το κάνετε. Αυτό ακούγεται περίεργο και, πραγματικά, είναι. Μπορεί επίσης να ήταν αυτό που οδήγησε στην εξαιρετική δημοτικότητα της εφαρμογής σε περιοχές όπως η Ευρώπη, εκτοπίζοντας εντελώς τα SMS. Η αναταραχή δεν τελείωσε εκεί. Το iOS είχε την προαναφερθείσα τιμή στα 78 σεντς για μια ισόβια συνδρομή, αλλά το 2013 αποφασίστηκε να χρεώνονται 89 σεντς ετησίως για τους νέους χρήστες σε αυτό το σύστημα.
Η επιχείρηση του WhatsApp δεν ήταν ξεκάθαρη εκείνα τα χρόνια: Υπήρχαν χρήστες που πλήρωναν και άλλοι που δεν πλήρωναν. Είναι προφανές ότι όλα αυτά συνέβησαν επειδή το WhatsApp το επέτρεψε, αφού αν κάποια στιγμή ήθελαν να πληρώσουν όλοι οι χρήστες, θα το είχαν επιβάλει.
Και έφτασε το Facebook. Τελικά, όλα επιλύθηκαν με έναν πολύ απλό τρόπο και λίγο καιρό μετά την αγορά του WhatsApp από το Facebook, η εφαρμογή έγινε εντελώς δωρεάν το 2016.