ΑρχικήΑπόψειςΛεγεώνα των Ξένων, το άγνωστο Γαλλικό στρατιωτικό σώμα

Λεγεώνα των Ξένων, το άγνωστο Γαλλικό στρατιωτικό σώμα

Τι κάνει αυτός που θέλει να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του; Πηγαίνει στην Ξενιτιά; Πηγαίνει στο Άγιον Όρος; Και αν αποζητά ακραίο τυχοδιωκτισμό, περιπέτεια και (κυριολεκτικά) κάστρα στην άμμο; Υπάρχει πάντα η Λεγεώνα των Ξένων.

Υπάρχει ακόμα όντως η Λεγεώνα των Ξένων; Θα νόμιζε κανείς ότι έχει καταργηθεί ως αναχρονιστικό κατάλοιπο της αποικιοκρατίας, και όμως, υφίσταται ακόμα ως σώμα ειδικών δυνάμεων που προσελκύει πολλούς υποψήφιους «μισθοφόρους χωρίς πατρίδα», κυνηγημένους κάθε είδους, άτομα με έντονες σαδομαζοχιστικές τάσεις και διάφορους ρομαντικούς μιλιταριστές (κοινώς «στρατόκαυλους») από όλον τον κόσμο.

Η εποχή του Γκάρι Κούπερ στο ρόλο του Μπο Ζεστ έχει περάσει, όπως και εκείνη όπου η Εντίθ Πιαφ τραγουδούσε τον ύμνο του «Λεγεωνάριου» και ο Σινάτρα το French Foreign Legion, η αύρα εξωτισμού όμως που εκπέμπει η ιδέα της Λεγεώνας των Ξένων παραμένει και προσελκύει ακόμα κάθε καρυδιάς καρύδι. Μια επίσκεψη στο επίσημο site, όπου η Λεγεώνα αυτοδιαφημίζεται ως «το σχολείο της δεύτερης ευκαιρίας», αποδεικνύει ότι ο μύθος αντέχει ακόμα: «Οποια κι αν είναι η καταγωγή, η εθνικότητα ή η θρησκεία σου, οποιαδήποτε κατάρτιση έχεις ή δεν έχεις, όποιο κι αν είναι το κοινωνικό ή επαγγελματικό σου προφίλ, ασχέτως αν είσαι παντρεμένος ή ανύπαντρος, η Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων σού προσφέρει την ευκαιρία να ξεκινήσεις μια νέα ζωή». Σε μια εποχή όπου οι στρατοί έχουν εκσυγχρονιστεί και το αδυσώπητο καψόνι έχει αντικατασταθεί από την «επαγγελματική κατάρτιση» των νεοσυλλέκτων, η Λεγεώνα συντηρεί την παράδοση της αμείλικτα σκληρής εκπαίδευσης και την ιδέα της νέας ζωής από το μηδέν.

Και οι κατά καιρούς μαρτυρίες ανθρώπων που υπηρέτησαν σε όλη τη μακρά πορεία αυτού του ιδιόμορφου στρατιωτικού σώματος, μαρτυρίες που καταγράφονται σε εκατοντάδες βιβλία, τα οποία έχουν γνωρίσει συχνά μεγάλη εκδοτική επιτυχία, έχουν πάρει στο λαιμό τους πολλούς άντρες με τάσεις φυγής και κοσμοπολίτικης κακουχίας. Το 1914, ένας Βρετανός Λεγεωνάριος ονόματι Γούντχολ Μάρσαλ έγραφε στην οικογένειά του:

«Η Λεγεώνα είναι το πιο παράξενο πράγμα που έχει επινοήσει ποτέ κανείς. Στη σκηνή μου είμαι μαζί με έναν Ιρλανδό και έναν Αμερικανό. Από τους υπολοίπους, έχω γνωρίσει έναν πρώην αξιωματικό μιας νοτιοαμερικανικής χώρας που έχει γίνει ο καλύτερος φίλος μου, έναν Ολλανδό δικηγόρο, έναν Ρωσοεβραίο, τρεις Κοζάκους, δύο Ιταλούς, έναν Ρώσο φοιτητή, έναν Αγγλο που έχει ζήσει όλη του τη ζωή στο Παρίσι και δεν μιλάει καθόλου αγγλικά, έναν Ισπανό και διάφορους άλλους μυστήριους τύπους, που κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητά τους». Υπάρχουν όμως και πρόσφατες μαρτυρίες. Το 1999, σε ένα ρεπορτάζ των New York Times, ένας Αμερικανός που κατέληξε στη Λεγεώνα αναζητώντας την «απόλυτη περιπέτεια», όπως δήλωνε, περιέγραφε ότι τη στιγμή που υπέγραψε τη στρατολόγησή του ένιωσε «ένα απερίγραπτο συναίσθημα απελευθέρωσης».

Ο στόχος για τη δημιουργία της Λεγεώνας –η οποία δημιουργήθηκε από το βασιλιά Λουδοβίκο Φίλιππο το 1831 και έχει επιβιώσει τριών γαλλικών δημοκρατιών, της δεύτερης γαλλικής αυτοκρατορίας, δύο παγκόσμιων πολέμων καθώς και της ανόδου και της πτώσης της αποικιοκρατίας– ήταν «η απομάκρυνση πάσης φύσεως περιθωριακών στοιχείων από την κοινωνία» και η συγκρότησή τους σε στρατιωτικό σώμα «εναντίον των εχθρών της Γαλλίας» με βάση την Αλγερία. Η «εξωτική» Αλγερία παρέμεινε η έδρα του σώματος μέχρι το 1961, όταν ο εμφύλιος που οδήγησε στην ανεξαρτησία της χώρας ανάγκασε τη Λεγεώνα να αναζητήσει «φιλοξενία» σε άλλα προτεκτοράτα της Γαλλίας αλλά και στην ίδια την ενδοχώρα.

Μετά το 1962, ο νέος, «διευρυμένος» ρόλος της τη βρίσκει να αναμειγνύεται μεταξύ άλλων στην κρίση του Σουέζ, σε διάφορες φάσεις της διαμάχης μεταξύ Τσαντ και Λιβύης από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 ώς το 1987, στον εμφύλιο του Κογκό το ’78, στη Ρουάντα την περίοδο ’90-’94, στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, στον Πόλεμο του Κόλπου, στην εμφύλια διαμάχη της Ακτής Ελεφαντοστού από το 2002 μέχρι σήμερα. Γύρω στους 600.000 είναι οι επίσημα καταγεγραμμένοι Λεγεωνάριοι από το 1831 ώς το 1961 στην Ελλάδα, και το εντυπωσιακό είναι ότι 4.000 εξ αυτών ήταν δηλωμένοι ως Ελληνες.

Παλαιότερα, ειδικά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πιο μεγάλη αριθμητικά εθνότητα ήταν (για ευνόητους λόγους) οι Γερμανοί, ενώ σήμερα η πλειονότητα των μισθοφόρων προέρχεται από τη Λατινική Αμερική και από χώρες της ανατολικής Ευρώπης (επίσης για ευνόητους λόγους). Η φαντασίωση της ερήμου δεν υπάρχει πια, ο «γεωπολιτικός εξωτισμός» όμως ισχύει για όποιον ενδιαφέρεται, αφού η Λεγεώνα διατηρεί πλέον στρατόπεδα, εκτός από την Κορσική, στη Γαλλική Γουιάνα και το Τζιμπουτί. «Δεν δεχόμαστε πλέον φυλακόβιους, σεσημασμένους εγκληματίες, δολοφόνους και βιαστές, κι αυτό διευκολύνει το έργο μας», δηλώνει ένας (πρώην) Ρώσος λοχίας σ’ ένα πρόσφατο ρεπορτάζ για το μέλλον της Λεγεώνας στον 21ο αιώνα. «[…] Από την άλλη, όμως, έχουμε πολλούς βαρεμένους από τη γενιά του PlayStation, διάφορους διαζευγμένους που θέλουν να αποφύγουν να πληρώσουν τη διατροφή και πολλούς φλώρους με πτυχία που θέλουν να ζήσουν τη μεγάλη περιπέτεια».

Λεγεώνα των Ξένων πληροφορίες

Η μονάδα αποτελείται από εθελοντές, κυρίως αλλοδαπούς. Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες νομικές διατάξεις που να απαγορεύουν την πρόσληψη γυναικών στο Σώμα, η σύνθεσή του παραμένει αποκλειστικά από άνδρες εθελοντές, υπό τη γαλλική διοίκηση. Στην πραγματικότητα, οι γυναίκες δεν είναι ακόμη αποδεκτές, ακόμη και αν ορισμένες γυναίκες αξιωματικοί του γαλλικού στρατού θελήσουν να καταταγούν σε αυτό το σώμα.

Η διάρκεια της θητείας ενός λεγεωνάριου ορίζεται στα πέντε χρόνια. Ο υποψήφιος στρατευμένος για να καταταχθεί στο σώμα πρέπει να είναι από 17 μέχρι τα 40 ετών. Μετά την ολοκλήρωση της πενταετούς θητείας, ο στρατιώτης δύναται να υπογράψει εκ νέου ξανά καινούργιο συμβόλαιο ή αν θέλει απλά μπορεί να γίνει πολίτης, λαμβάνοντας την Γαλλική υπηκοότητα, ή αν θέλει μπορεί να κρατήσει την κανονική του.

Όσον αφορά τον παράγοντα παραίτησης από το σώμα, εκτιμάται ότι περίπου 250 νεοσύλλεκτοι εγκαταλείπουν τη Λεγεώνα των Ξένων προφανώς γιατί δεν αντέχουν άλλο αυτές τις κακουχίες,

Από το 2008, περίπου το ένα τρίτο των εθελοντών προήλθε από τη Δυτική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, το ένα τρίτο από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και το άλλο ένα τρίτο από τον υπόλοιπο κόσμο, το οποίο διαιρείται μεταξύ 10% στη Λατινική Αμερική, 10% στην Ασία και 10% από το Μαγκρέμπ, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή. Κατά τα τελευταία χρόνια διεξάγονται σταθερά περίπου χίλιες προσλήψεις ετησίως.

Η ιδιαιτερότητα να ενταχθεί κάποιος στρατιώτης στη Λεγεώνα των Ξένων είναι ότι του δίνεται η δυνατότητα να αλλάξει νόμιμα την ταυτότητα του, υιοθετώντας καινούργιο ονοματεπώνυμο. Μάλιστα αυτή η ιδιομορφία ισχύει ακόμη και αν οι υποψήφιοι έχουν καταδικαστεί για σοβαρά εγκλήματα.

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166