Το ντοκιμαντέρ Marley που προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 2012, είναι μια περιεκτική και αριστοτεχνικά δομημένη διαδρομή για τη ζωή, τη μουσική πορεία, την πολιτική και κοινωνική στάση του βασιλιά της ρέγκε Bob Marley (ελληνικά Μπομπ Μάρλεϊ), ενός ανθρώπου που θεωρείται ηγέτης και συνεχίζει να εμπνέει δεκαετίες μετά τον θάνατο του Τζαμαϊκανούς αλλά και ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Πίσω από το Marley, βρίσκεται ο Κέβιν ΜακΝτόναλντ, ο σκηνοθέτης επιτυχιών όπως “Ο τελευταίος βασιλιάς της Σκοτίας” και “Η κατάσταση των πραγμάτων”, αλλά και ντοκιμαντέρ όπως το βραβευμένο με Όσκαρ “Μια μέρα τον Σεπτέμβριο”, το “Αγγίζοντας το κενό” κ.ά.
Για να μη ξεγελιέστε, το “Μarley” δεν είναι ένα ακόμη μουσικό ντοκιμαντέρ. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, μια και το πρόσωπο που βιογραφεί, ο Μπομπ Μάρλει δηλαδή, δεν ήταν απλώς ένα μουσικό είδωλο. Ο άνθρωπος που έκανε τη ρέγκε μουσική – σύμβολο της ελευθερίας, της χαλαρότητας και του… καλοκαιριού σε όλο τον κόσμο, και παραμένει στο προσκήνιο διαχρονικά, ήταν ένας καλλιτέχνης βαθιά πολιτικοποιημένος και έντονα ευαίσθητος σε κοινωνικό πλαίσιο.
Με άλλα λόγια, το χόρτο, το λίκνισμα και το No Woman No Cry είναι η μια πλευρά του ανθρώπου Μάρλεϊ. Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με τον άνθρωπο Μπομπ, εκείνο το ζιζάνιο που από μικρή ηλικία, στο χωριό του ακόμη, έψαχνε τρόπους για να ξεφύγει από τη μιζέρια της φτώχειας και την παρακμή του υποπρολετάριου, που διατρέχει την τζαμαϊκανή κοινωνία σαν μια ακόμη (οικονομική) αποικία των δυτικών χωρών.
Γεννημένος το 1945 από Εγγλέζο (λευκό) πατέρα και Τζαϊμακανή μητέρα δεν ήταν ποτέ ένας “μαύρος” στην κοινωνία που μεγάλωσε αλλά ο ίδιος υποστήριξε μέχρι τέλους την απελευθέρωση των μαύρων από τα “δεσμά” των αποίκων στην Αφρική. Και ας “συμμάχησε” τρόπον τινά με αμφιλεγόμενους ηγέτες, όπως τον Χαϊλέ Σελασιέ Α’ (Αιθιοπία) και τον Ρόμπερτ Μουγκάμπε (Ζιμπάμπουε).
Ο Μπομπ Μάρλεϊ, ο αγγελιοφόρος του, επίσης αμφιλεγόμενου, κινήματος των ρασταφάρι, με τις πολλές γυναίκες και τα πολλά παιδιά, έζησε μια ελεύθερη ζωή και πέθανε μόλις στα 36 του, σε νοσοκομείο της Φλόριδα. Ήταν μια τέτοια πολυσχιδής προσωπικότητα ώστε φορές η μουσική του καλυπτόταν από τη δημόσια στάση του όπως και το αντίστροφο. Άνθρωπος των άκρων που αγαπήθηκε, λατρεύτηκε και δοξάζεται ακόμη στην Τζαμάικα (ειδικά). Άλλωστε, η μέρα της κηδείας του υπήρξε εθνικό πένθος για τη χώρα.
Με άλλα λόγια, το ντοκιμαντέρ Marley έρχεται ως η ολοκληρωμένη επισκόπηση μιας προσωπικότητας που σημάδεψε τον 20ο αιώνα, χωρίς καμία υπερβολή.
. Ντοκιμαντέρ για την ζωή του Bob Marley. Το ντοκιμαντέρ Marley που προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 2012, είναι μια περιεκτική){kind=link}