Μας φλομώσατε στα Τουρκικά σήριαλ, δίχως άλλη επιλογή.
Καταρχάς να εξηγηθώ προς τους αγαπητούς αναγνώστες που με ακολουθούν τόσα χρόνια. Προσωπικά αγαπάω την Ελλάδα χωρίς να μισώ καμία χώρα, και αυτό με βοηθάει να έχω καθαρή κρίση απέναντι στα τεκταινόμενα. Ποτέ δεν ακολούθησα κανένα κόμμα, ούτε πρόκειται να το πράξω στο μέλλον. Ας μπούμε λοιπόν στο ψητό.
Περισσότερο από μία δεκαετία η Ελληνική τηλεόραση τείνει να παίζει περισσότερα Τουρκικά σήριαλ παρά Ελληνικά, και προφανώς ετούτη η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο αυτό το καθεστώς της τουρκοποίησης κρύβει ορισμένα μηνύματα που δεν τα βλέπουν οι καναλάρχες και οι δημόσιες αρχές της χώρας μας. Θα σας το εξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται για να καταλάβετε τι επίδραση έχει αυτή η κατάσταση στους Έλληνες πολίτες.
Ένα από τα σπουδαιότερα εξαγωγικά προϊόντα της Τουρκίας είναι οι τηλεοπτικές σειρές, όμως το παράδοξο στοιχείο της υπόθεσης είναι πώς αυτά γνωρίζουν ιδιαίτερη απήχηση στις τουρκόφρονες χώρες (βλέπε Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν) και σε ορισμένες χώρες των Βαλκανίων, με πρωτοστάτη πάντα την Ελλάδα.
Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ ταγίπ Ερντογάν ανέκαθεν επιδίωκε και προσπαθούσε να διαδώσει τον Τουρκικό πολιτισμό και σε άλλα κράτη. Εν τέλει αυτός ο σκοπός επιτεύχθηκε (εν μέρει) μέσω αυτών των τηλεοπτικών σειρών.
Μάλιστα ο λόγος που είναι τόσο θελκτικές αυτές οι παραγωγές προς τα δικά μας τηλεοπτικά κανάλια έγκειται στο γεγονός πως είναι σχετικά φθηνότερες από τις Αμερικανικές παραγωγές, κάτι που φυσικά δίνει μεγάλο κίνητρο προς τους καναλάρχες για να τα προτιμήσουν.
Όμως το πρόβλημα της υπόθεσης δεν είναι τι κάνουν οι Τούρκοι, αλλά πώς συμπεριφερόμαστε εμείς, δηλαδή, οι Έλληνες τηλεθεατές εκ των πραγμάτων (βάσει μετρήσεων της AGB) παρακολουθούν συστηματικά αυτές τις σειρές, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν καινούργιες Ελληνικές σειρές για να ανταγωνιστούν αυτό το προϊόν, επομένως δεν δίνεται άλλη επιλογή στο κοινό.
Σίγουρα όλοι θα θυμάστε την σειρά Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, ένα προϊόν που αγαπήθηκε με ιδιαίτερη θέρμη στην χώρα μας. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής ήταν το κεντρικό πρόσωπο αυτής της σειράς και στην πραγματικότητα ήταν ο σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από το 1520 έως το 1566, ο οποίος κατέσφαξε τους Έλληνες σαν να ήταν πρόβατα. Στη συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά μας τον παρουσίαζαν σαν ένα σπουδαίο άνθρωπο με αρετές και προτερήματα, και τα μηχανάκια της AGB βαρούσαν κόκκινο. Θα μου πείτε ίδρωσε το αφτί κανενός από αυτό το γεγονός; Σας απαντώ ρητά και κατηγορηματικά όχι. Αλλωστε γιατί να ιδρώσει το αφτί των καναλαρχών, αφού αυτοί τα τσέπωναν τα φράγκα.
Εντούτοις το ζήτημα με τα Τουρκικά τηλεοπτικά σήριαλ είναι πολύ πιο βαθύ από ότι φαίνεται επιφανειακά, δηλαδή στη θέση αυτών των προϊόντων θα μπορούσαν να γυριστούν ελληνικές σειρές που θα χρηματοδοτούνταν από τα ελληνικά κανάλια, όμως αποδεικνύεται πως το χρήμα μπαίνει πάνω από όλα, για τους λόγους που προαναφέρθηκε παραπάνω.
Για να καταλάβετε τι αξία έχει μία ταινία ή μία τηλεοπτική σειρά για μία χώρα και τον πολιτισμό της, θα σας παραθέσω το παράδειγμα των παλιών ηθοποιών μας που έπαιξαν σε αυτές, όπως Θανάσης Βέγγος, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Κώστας Βουτσάς, Γεωργία Βασιλειάδου και ούτω καθεξής. Αυτοί οι ηθοποιοί για την Ελλάδα είναι ένα μέρος του πολιτισμού της. Εν ολίγοις αν παίζονταν τα τουρκικά σήριαλ εκείνα τα χρόνια, τα δικά μας μεγαθήρια θα βρισκόντουσαν στα καφενεία να παίζουν μπιρίμπα.
Ωστόσο όσοι από εσάς διαβάζετε αυτό το γραπτό και πιστεύεται πως τα λεγόμενα μου έχουν κάποια βάση, τότε θα σας προτείνω κάτι: Ας ξεκινήσουμε όλοι από σήμερα να κάνουμε εμπάργκο στα τηλεοπτικά σήριαλ της Τουρκίας. Μην φοβάστε οι Τούρκοι δεν θα χρεοκοπήσουν, υπάρχουν και αλλού κορόιδα που τρώνε κουτόχορτο, δεν είμαστε μόνο εμείς.
Με αυτή την τακτική θα αναγκαστούν οι καναλάρχες να δώσουν δουλειά στους Έλληνες ηθοποιούς, έτσι ίσως να μετατραπεί η όλη κατάσταση και συνειδητοποιήσουμε πως κάποια στιγμή πρέπει να φερθούμε υπεύθυνα σαν Έλληνες πολίτες και αγαπήσουμε τον πολιτισμό μας. Τόσο ξενομανία βλάπτει.