Εδώ και αρκετή ώρα κοιτάζω μια γάτα που κοιτάει ένα πουλί που κοιτάει ένα χαλίκι και αναρωτιέμαι αν εξαρχής έπρεπε να εστιάσω την προσοχή μου στο χαλίκι και όχι στη γάτα.
Λένε για τις γάτες (όλοι το έχουμε ακούσει) πως είναι εφτάψυχες, ενώ εμείς οι άνθρωποι έχουμε μόνο μια ψυχή. Άρα οι γάτες θα ζήσουνε εφτά ζωές και εμείς μόνο μία.
Επειδή πάντα ήμουν φανατικός υποστηρικτής της ποιότητας έναντι της ποσότητας, θεωρώ πως ακόμα και με μια ζωή μπορούμε να αγγίξουμε τις συγκινήσεις των εφτά. Eπανέρχομαι λοιπόν με ένα άρθρο συμβουλών για το φαγητό και τη ζωή εν γένει (το πρώτο μέρος βρίσκεται εδώ), ελπίζοντας βαθιά μέσα μου πως όση ώρα θα πληκτρολογώ θα εντυπώνονται στην συνείδησή μου αυτές οι προτροπές.
Οι αρθρογράφοι λοιπόν γράφουν και για τον εαυτό τους;
Ίσως ναι. Ίσως όχι — ίσως και τα δύο μαζί.
Αυτό που θα σε παρακαλούσα να κάνεις πριν συνεχίσεις να διαβάζεις παρακάτω, είναι να πας μπροστά από ένα καθρέφτη και να φέρεις στο μυαλό σου την παιδική σου εικόνα λίγο πριν βγεις εξω να παίξεις στη γειτονιά σου τους καλοκαιρινούς μήνες.
Θέλω να χαμογελάσεις, γιατί ακόμα και τώρα χαμογελάει το παιδάκι εκείνο — ίσως γιατί καταλαβαίνει πια πολύ καλά πως είναι εξοπλισμένο με το γνωστικό εκείνο μέσο που του δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθεί τη γεύση της ζωής.
“The worst vice is advice” λενε οι Αγγλοσάξωνες αλλά who cares after all — όλοι για την ψυχαγωγία μας είμαστε εδώ…
- Όπως στη ζωή, έτσι και στη μαγειρική για να πάρεις κάτι πρέπει να δώσεις κάτι. Αν ξεκινάς ανόρεκτα να μαγειρεύεις κάτι, θα καταλήξεις με ένα άνοστο αποτέλεσμα, άρα δώσε τον πλήρη σου εαυτό για να γευτείς το νόστο. Είμαι σίγουρος πως και ο φίλος μου ο Hector ( / ) θα συμφωνήσει πως η μισή νοστιμιά βρίσκεται στην προετοιμασία.
- Η αναλογία του λαδολέμονου είναι απλή αλλά και πολύ ιδιαίτερη: ένα μέρος λεμόνι και τρία μερη λάδι, ενσωματώνοντάς τα με καλό ανακάτεμα. Ένα πρός τρία. Αν λοιπόν είσαι όξινος σαν προσωπικότητα, βρες τρία άλλα μέρη (σινεμά, άνθρωποι, ταξίδια, διάβασμα, νταχτίρντισμα γάτας κ.τ.λ.) για να σε συμπληρώσουν και με καλό ανακάτεμα που θα κάνεις εσύ ο ίδιος (!), θα καταφέρεις ίσως να γίνεις ένας συνδυασμός συστατικών που θα αφήνει στο τέλος μια συγκλονιστική επίγευση.
- Πήγαινε μια βόλτα στη γιαγιά σου την ώρα που με τις φίλες της πίνει καφέ βλέπωντας Φατμαγκιούλ και ρώτα τις πόσο δυόσμο βάζουν στα κεφτεδάκια. Είμαι σίγουρος πως λίγη ώρα μετα την ερώτησή σου, θα έχουν ανασκουμπωθεί και θα τηγανίζουν ίσως τα καλύτερα κεφτεδάκια που θα γευτείς ποτέ σου — μάλλον γιατί μετά απο πολύ καιρό, ένας άνθρωπος έδειξε ενδιαφέρον για τη μαγειρική τους. Πάρε μια βαθιά ανάσα και κατάλαβε πως πέρα από τον κιμά και το δυόσμο και τις συνταγές, αυτό που μας είναι απόλυτα αναγκαίο είναι η ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία.
- Μην κάνεις μπάντζι τζάμπινγκ κρατώντας μπρόκολο ή κουνουπίδι στα χέρια, προτίμησε πιπεριές κέρατο ή ντομάτα.
- Πάντα πριν βουτήξεις κάτι σε κουρκούτι, πέρνα το από αλεύρι πρώτα για να τραβήξει και το τελευταίο ίχνος υγρασίας του τροφίμου ούτως ώστε να γίνει εξωφρενικά τραγανό το έδεσμά σου.
- Θες να κάνεις μια θεσπέσια ομελέτα ικανή να γίνει έκθεμα στο Λούβρο; Πολύ ωραία λοιπόν, θα σε στηρίξω: βάλε ένα αντικολλητικό τηγάνι στη φωτιά και άσε το να κάψει καλά. Ρίξε μια κουταλιά του γλυκου λάδι ή βούτυρο και πρόσθεσε 3 αυγά που χτύπησες καλά στο χέρι. Στη συνέχεια ανακάτεψε μια-δυο φορές, ούτως ώστε να απλωθεί παντου το μείγμα. Αλατοπιπέρωσε και τύλιξε σε μορφή πούρου. Τόσο απλά και ωραία.
- Βάλε το παρακάτω κομμάτι να ακούγεται και κέρνα έναν από τους προαναφερθέντες κιοφτέδες στην κυρία Πάττυ Σμιθ.
- Δύο υλικά με μεγάλη γευστική αντίθεση σωστά συνδυασμένα, μπορούν να κάνουν τους γευστικούς σου κάλυκες να αλαλάζουν “Τζερόνιμο!“. Μέλι, ξύδι, λεμόνι, ζάχαρη. Γλυκά και ξινά δηλαδή. Ανακατεύοντας σε ίσες ποσότητες έχεις μια ισορροπημένη γλυκόξινη σάλτσα. Αν πάλι αγαπάς το ξινό η το γλυκό περισσότερο, αυξάνεις τη δόση του ενός έναντι στο άλλο. Το κυρίως σώμα της σαλτσας που θα ανακατέψεις τα παραπάνω υλικά μπορεί να ειναι καποιο έλαιο, μια σάλτσα ντοματας, ψημένες γλυκιές ή καυτερές πιπεριές που πέρασες απο το μούλτι, κάποιο τυρί — κοινώς, άσε τη φαντασία σου να οργιάσει..
- Διάβασε αν θέλεις τις βιογραφίες μεγάλων σεφ όπως ο Bocuse, o Dycasse, o Pierre- White, o Escoffier. Έτσι, για να πάρεις μια ματιά του πόσο ζέστη και πίεση υπάρχει μέσα στις κουζίνες και να μην παραπονιέσαι όταν η τοστιέρα σου δεν ψήνει αρκετά γρήγορα!
- Μην λες “δεν τρώω εκείνο ή δεν τρώω αυτό“. Οι δοκιμές, τα ρίσκα και η περιέργεια, και στο φαγητό και στη ζωή, είναι αυτά που μας κρατάνε ζωντανούς. Μπορεί να αποφεύγεις τη φέτα ας πούμε αλλά για δοκίμασέ την σε πίτα ρίχνοντας απο πάνω μέλι, μαυροπίπερο και πράσινη πιπεριά ψημένη και μαριναρισμένη σε μηλόξυδο και τα ξαναλέμε. Με τον ίδιο τρόπο δοκίμασε να συναναστρεφείς με ανθρώπους που αποφεύγεις και ποτέ δεν ξέρεις μπορείς στο τέλος να σου αρέσουν και αυτοί και η φέτα.
- Μάθε να μαγειρεύεις και να ζεις με τα υλικά που έχεις. Είναι αρκετά για να σε κρατανε ζωντανό και με χαμόγελο.
- Όταν μαγειρεύεις ζυμαρικά με θαλασσινά και ψαρικά ( γαρίδες, μύδια, γάβρο, σαρδέλα ) δώσε την ευχαρίστηση στον εαυτό σου να έχει επιλέξει κάποιο χοντρό ζυμαρικό που θα κρατάει στοιβαρά το όλο πιάτο και θα σε βοηθήσει να βγάλεις το απόλυτο “ουυργκκκχχχχχ!” απο το στόμα σου.
- Όλοι οι άνθρωποι έχουμε βιώσει απώλειες και απογοητεύσεις στη ζωή μας. Όλοι μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μαγείρεψε με κάποιο υλικό που έτρωγε ή δεν έτρωγε ο άνθρωπος για τον οποίο βίωσες αυτό το βαθύ συναίσθημα του πένθους και ευχαρίστησέ τον για το φευγιό του. Χάρη στο τελευταίο κατέστησε επιτακτική την ανάγκη της επιστροφής στον εαυτό σου.
- Να ξέρεις βαθιά μέσα σου πως είσαι ένα υπέροχο πλάσμα, σφυριλατημένο από τις εμπειρίες, την οδύνη, τη χαρά, το θυμό, το γέλιο. Ένα φαντασμαγορικό δημιούργημα που κρύβει μέσα του μια τρομακτική δύναμη για να επιβιώσει. Μην περιμένεις λοιπόν την σπάνια στιγμή για να μαγειρέψεις με την εξαιρετική συνταγή που ξέρεις. Κάθε στιγμή είναι σπάνια για αυτό φόρα τα καλά σου.
