Νίκησε και… άσε τους άλλους να πεθάνουν.
Aπό το 2002 που κυκλοφόρησε το Allied Assault, η δημοφιλής σειρά άρχισε να δείχνει κάποια σημεία κόπωσης, σε αντίθεση με τίτλους όπως το Call of Duty και Brothers in Arms που φάνηκαν να αποτελούν μια πολύ συνεπέστερη εναλλακτική λύση πολεμικών παιχνιδιών. Ευτυχώς, το Airborne έρχεται να διαψεύσει όσους πρόωρα μιλούσαν για καθίζηση.
Όπως υπονοεί και ο τίτλος, η ουσία εδώ βρίσκεται στις αερομεταφερόμενες μονάδες στις οποίες ανήκετε και εσείς -όντας αλεξιπτωτιστής, θα πρέπει να πηδήξετε με το αλεξίπτωτό σας και να προσγειωθείτε με ασφάλεια. Οι ασφαλείς ζώνες είναι από πριν σημειωμένες, αλλά μπορείτε να επιλέξετε να προσγειωθείτε οπουδήποτε επιλέξετε – σε κάποια στέγη, για παράδειγμα, που θα σας δώσει συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους εχθρούς σας. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το αλεξίπτωτό σας όχι μόνο στην αρχή κάθε επιπέδου, αλλά και κάθε φορά που θα σκοτωθείτε στο παιχνίδι.
Στην πράξη, η χρήση του αλεξιπτώτου δεν είναι μεν επαναστατική, αλλά προσφέρει μια διάσταση στρατηγικής σε έναν παιχνίδι δράσης πρώτου προσώπου.
Ένα δεύτερο πλεονέκτημα, όσον αφορά στο gameplay, είναι πως το Airborne προσφέρει πιο “ανοιχτό” τέλος και όχι την κλασική γραμμική εξέλιξη των παιχνιδιών δράσης. Σίγουρα υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένοι στόχοι τους οποίους θα πρέπει να ολοκληρώσετε για να προσχωρήσετε επίπεδο, αλλά έχετε μεγαλύτερη ελευθερία στο ζήτημα της σειράς με την οποία θα τους φέρετε εις πέρας. Εκτός αυτού, το Airborne προσφέρει απλόχερα… δράση! Στο μεγαλύτερο μέρος του, εσείς και οι “σύντροφοί σας στα όπλα” θα βρεθείτε να ξεκαθαρίζετε την περιοχή από τους Ναζί, ενώ προχωράτε στην καρδιά της γερμανικής ενδοχώρας και κερδίζετε τον πόλεμο.
Τα γραφικά είναι όπως θα ανέμενε κανείς εντυπωσιακά και ίσως μάλιστα σε σημεία και λίγο “υπερβολικά”. Τα κτίρια, τα όπλα και ο περιβάλλοντας χώρος απεικονίζονται ρεαλιστικά (αρκεί να διαθέτετε μια καλή κάρτα γραφικών), αν και τα ανθρώπινα πρόσωπα δείχνουν σχετικά αδύναμα συγκρίνοντάς τα με τα σύγχρονα πρότυπα. Τα ηχητικά εφέ του πεδίου μάχης είναι πραγματικά προσεγμένα, προσδίδοντας στο παιχνίδι μια κινηματογραφική διάσταση. Επιπρόσθετα, το Airborne διαθέτει και μια εφάμιλλη multiplayer λειτουργία για 12 παίκτες, η οποία προσφέρει τα κλασικά παιχνίδια τύπου deathmatch.
Συμπερασματικά, αν και το Airborne δεν εφευρίσκει εκ νέου τον… τροχό των παιχνιδιών δράσης, καταφέρνει να εντυπωσιάσει και να ανανεώσει το ενδιαφέρον των “πολεμοχαρών” πιστών οπαδών του.
