Περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς άνεργους άντρες μέχρι την ηλικία των 30 έχουν ιστορικό σύλληψης ή καταδίκης για κάποια αξιόποινη πράξη, ένα στίγμα που αποτελεί εμπόδιο για τη συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό της χώρας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη της RAND Corporation.
Ενώ μέχρι την ηλικία των 35 ετών, το 64% των ανέργων ανδρών έχει συλληφθεί και το 46% έχει καταδικαστεί για κάποιου είδους έγκλημα, με τα ποσοστά να διαφέρουν ελάχιστα ανάλογα με τη φυλή και την εθνικότητα.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα – που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό περιοδικό Science Advances – υποδεικνύουν ότι οι υπηρεσίες απασχόλησης (κάτι σαν το ελληνικό ΟΑΕΔ) θα πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι που έχουν ποινικό ιστορικό, Διαφορετικά θα είναι σαν να τους ωθεί κατευθείαν στο περιθώριο και να είναι δίπλα τους, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είναι σαν να τους βάζει μόνιμα στο περιθώριο.
«Οι εργοδότες πρέπει να καταλάβουν ότι ένας μεγάλος λόγος που δεν μπορούν να βρουν τους εργαζομένους που χρειάζονται οφείλεται συχνά στο γεγονός πως αποκλείουν όσους είχαν εμπλοκή σε κάποια δικαστική υπόθεση και γενικά έχουν λερωμένο ποινικό μητρώο», δήλωσε ο Shawn Bushway, επικεφαλής της μελέτης και ερευνητής στο RAND (ένας μη κερδοσκοπικός ερευνητικός οργανισμός). «Οι εργοδότες πρέπει να επανεξετάσουν τα πρωτόκολλα πρόσληψη εργαζομένων τους σχετικά με το πως να αντιδράσουν όταν οι αιτούντες έχουν προβλήματα με το νόμο».
Ενώ έχει γίνει αρκετή έρευνα που τεκμηριώνει την ανεργία μεταξύ εκείνων που έχουν φυλακιστεί, η μελέτη της RAND Corporation είναι η πρώτη που εστιάζει και αναδεικνύει το πρόβλημα των Αμερικανών ανδρών που είναι άνεργοι λόγω παραβατικής συμπεριφοράς.
Εκτιμάται ότι έως και ένας στους τρεις ενήλικες Αμερικανούς έχει συλληφθεί κάποια στιγμή στη ζωή του, προϊόν των επιθετικών παραβατικών συμπεριφορών που έχει γίνει μάστιγα κατά τις τελευταίες δεκαετίες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Οι άνδρες έχουν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να έχουν ποινικό ιστορικό, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για αυτούς να βρουν εργασία. Επιπλέον, υπάρχουν δυσανάλογα υψηλά ποσοστά εμπλοκής σε δικαστικές υποθέσεις για τους μαύρους, σε συνδυασμό με τον επίμονο ρατσισμό και τις διακρίσεις που δέχονται, γεγονός που μπορεί να καθιστά ιδιαίτερα πιο δύσκολο για τους μαύρους που αναζητούν εργασία να βρουν κάτι σταθερό και μόνιμο.
Οι ερευνητές της RAND υπολόγισαν τον αριθμό των ανέργων νεαρών ανδρών με ποινικό ιστορικό χρησιμοποιώντας πληροφορίες από την National Longitudinal Survey of Youth (1997). Οι ερευνητές εξέτασαν τις απαντήσεις από μια ομάδα περίπου 9.000 συμμετεχόντων που υπηρέτησαν στο στρατό το 1997 και γεννήθηκαν κατά τα έτη 1980 έως 1984.
Η μελέτη εξέτασε τη συμμετοχή των ανδρών σε ποινικές υποθέσεις μέχρι το 2017.
Για τη μελέτη, το να είσαι άνεργος ορίστηκε ως το να είσαι χωρίς δουλειά για τέσσερις εβδομάδες ή περισσότερο κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Οι ερευνητές εξέτασαν τις συλλήψεις, τις καταδίκες (συμπεριλαμβανομένων των δηλώσεων ενοχής) και τη φυλάκιση που συνέβησαν μετά την ηλικία των 18 ετών, εξαιρουμένων των αδικημάτων που σχετίζονται με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνδρες ηλικίας μεταξύ 30 και 38 ετών που ήταν άνεργοι το 2017 είχαν σημαντικά επίπεδα εμπλοκής με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Η πλειοψηφία είχε συλληφθεί τουλάχιστον μία φορά, ενώ σχεδόν το 40% είχε καταδικαστεί τουλάχιστον μία φορά, και περισσότερο από το 20% είχε φυλακιστεί τουλάχιστον μία φορά. Επιπρόσθετα οι ερευνητές ανέφεραν πως τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζουν μεγάλη ομοιότητα, και με εκείνους που δεν είχαν σταθερή εργασία ή εργάζονταν λιγότερες ώρες από ό,τι ήθελαν.
Μεταξύ αυτών που μελετήθηκαν, ο επιπολασμός σύλληψης για όλους τους μαύρους άνδρες (τόσο για τους εργαζομένους, όσο και τους άνεργους) ήταν περίπου 33% υψηλότερος από ό,τι ήταν για τους λευκούς άνδρες από 18 έως 35 ετών, ωστόσο υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το χάσμα διευρύνεται περαιτέρω κατά τη διάρκεια των 30 ετών τους. Οι Ισπανόφωνοι άνδρες έχουν γενικά υψηλότερα ποσοστά σύλληψης, καταδίκης και φυλάκισης από τους λευκούς άνδρες, αν και οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη μόνο εκείνους τους άνδρες που βιώνουν περιόδους ανεργίας, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνεργοι μαύροι, ισπανόφωνοι και λευκοί άνδρες βιώνουν παρόμοια ποσοστά εμπλοκής με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης κατά το μεγαλύτερο μέρος του κύκλου ζωής που μελετήθηκε.
Οι ερευνητές λένε ότι το κύριο δίδαγμα από τη μελέτη είναι ότι οι υπηρεσίες απασχόλησης και εύρεσης εργασίας πρέπει να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν δοσοληψίες με τον νόμο, διαφορετικά θα αναγκαστούν να στραφούν ξανά στην παραβατικότητα προκειμένου να επιβιώσουν οικονομικά.
«Τα περισσότερα κρατικά προγράμματα επικεντρώνονται στην παροχή νέων δεξιοτήτων στους ανέργους, προκειμένου να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό», δήλωσε ο Shawn Bushway, ο οποίος είναι επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (State University of New York ). «Όμως όταν εστιάζουμε μόνο στην ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το πρόβλημα. Γενικά οι οργανισμοί απασχόλησης ποτέ δεν εξέταζαν πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το «ποινικό ιστορικό» των ανέργων, όπου επί της ουσίας τους θέτει εκτός εργατικού δυναμικού, διότι δεν τους θέλουν οι εργοδότες».
Οι ερευνητές λένε ότι οι προσπάθειες να απαγορεύσουν στους εργοδότες να ρωτούν για το ποινικό ιστορικό σε αιτήσεις εργασίας (ο λεγόμενος νόμος “Ban-the-Box”) είναι απίθανο να έχει θετικό αντίκτυπο σε εκείνους τους ανέργους που έχουν λερωμένο ποινικό μητρώο, αφού ούτως ή άλλως υπάρχουν τρόποι για να μάθει ο ενδιαφερόμενος εργοδότης αν ο υποψήφιος υπάλληλος έχει δοσοληψίες με το νόμο.
Οι εργοδότες έχουν εύκολη πρόσβαση στα ποινικά μητρώα των αιτούντων μέσω διαφόρων βάσεων δεδομένων, οι οποίες παρεμπιπτόντως ανανεώνονται σε πραγματικό χρόνο. Μάλιστα είναι σχεδόν κανόνας στις ΗΠΑ ότι η πλειονότητα των εργοδοτών εξετάζει τακτικά αυτά τα αρχεία ως μέρος των ελέγχων που γίνονται πριν από την πρόσληψη νέων εργαζομένων, ακόμη και αν η ερώτηση δεν υπάρχει στην αίτηση εργασίας.
Οι ερευνητές λένε ότι είναι αναγκαίο οι εργοδότες να αναθεωρήσουν αυτήν την απαράδεκτη τακτική, γιατί επί της ουσίας πρόκειται για μία άδικη διάκριση μεταξύ των ανθρώπων. Βέβαια για να λέμε και τα πράγματα με το όνομα τους, οι εργοδότες φοβούνται ότι οι άνθρωποι που είχαν στο παρελθόν δοσοληψίες με το νομό είναι πιθανόν να επαναλάβουν το ίδιο λάθος κάποια στιγμή στο μέλλον, με αρνητικό πρόσημο να φέρουν σε δύσκολη θέση την επιχείρηση.
«Οι πλειονότητα των εργοδοτών πιστεύει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με ποινικό ιστορικό θα διαπράξουν και πάλι αδικήματα», είπε ο Bushway. «Αλλά αυτό δεν ισχύει. Και ο κίνδυνος επανάληψης του αδικήματος μειώνεται δραματικά καθώς οι άνθρωποι περνούν περισσότερο χρόνο ελεύθεροι στην κοινότητα. Οι εργοδότες πρέπει να υιοθετήσουν μια διαφορετική προσέγγιση πάνω σε τούτο το ζήτημα, γιατί πρακτικά έχουμε να κάνουμε ανθρώπους και όχι με αριθμούς».
